"นี่เธอไม่เบื่อรึไงไล่ตามจับผู้ชายนะ"
"ไม่เบื่อค่ะ ช่อ ชอบ ยิ่งเป็นผู้ชายที่ชื่อพี่ธีธัชนะ ช่อยิ่งชอบ"
ช่อมาศผลุบสายตาจากหนังสือ ยิ้มอ่อนๆ พร้อมกับลุกขึ้นไปกกอดและลูบไล้หน้าอกอีกฝ่ายอย่างจงใจจะยั่วอารมณ์อีกฝ่าย
"แต่_ฉัน_ไม่ชอบ และต่อไปนี้ไม่ต้องมาตามฉันอีก กลับบ้านเธอไปเดี๋ยวนี้ ฉันจะทำงาน"
ส่วนทางด้านธีธัชที่โมโหตามคาดพร้อมกับเแกะมืออเรียวที่เกาะแขนเขาออกอย่างโมโห
"พี่ธีธัชก็ทำงานไปสิค่ะ และช่อก็ไม่สนและไม่แคร์ด้วยค่ะว่าพี่ธีธัชจะชอบรึไม่ชอบที่ช่อมาอยู่ดูแลที่ธีธัชตามที่คุณป้าสั่ง"
"นิแม่คุณทูนหัวไม่เข้าใจภาษาคนรึหึว่ากลับบ้านไปเดี๋วยนี้"
"ไม่กลับค่ะ ถ้าพี่ธีธัชไล่ช่ออีกครั้ง ช่อจะไปฟ้องคุณป้า ว่าพี่ธีธัช ไม่ดูแลแถมยังไล่ช่ออีก"
ช่อมาศยักไหล่ เธอโนสน โนแคร์ เพราะมีแบล็คดีอย่างคุณป้าดารารัตน์ คุณแม่ของธีธัชหนุนหลังอยู่ เพราะปลื้มมากกับว่าที่สะไภ้อย่างเธอ ซึ่งต่างกับธีธัชอย่างมากออกจะรำคาญและรังเกียจเธอด้วยซ้ำ
แต่คนอย่างช่อมาศสะอย่าง อยากได้อะไรก็ต้องได้ และจะเอาชนะให้ได้ เช่นกันกับที่เธอกำลังพยายามทำให้ธีธัชชอบเธอ และยอมแต่งงานกับเธอให้ได้ เธออยากจะเอาชนะเขา เพราะเขาเคยลั่นวาจาจะไม่ยอมแต่งงานกับเธอเด็ดขาด ทำให้คนอย่างช่อมาศหมายมั่นจะต้องให้เขามาแต่งกับเธอให้ได้ แต่ลึกๆแล้วในใจของเธอแอบหลงรัก ผู้ชายชื่อธีธัชเต็มห้องหัวใจมาตั้งนานแล้ว แต่เธอก็ไม่เคยอยู่ในสายตาเขาเลยด้วยซ้ำ
"เฮ้ยยย เธอนี่มันร้ายจริงๆๆเลย"
ธีธัช ภูดิลกกุล ต้องถอนหายใจอย่างเบื่อหน่ายที่ยัยจอมจุ้นอย่างช่อมาศ เด็กสาวที่คุณแม่มั่นหมายจะให้มาแต่งงานกับเขา ที่เจ้าหล่อนพยายามตามติดเขาแจเป็นปลิง ไม่เว้นแม้แต่ที่ทำงานที่เจ้าหล่อนมานั่งปั้นจิ้มปั้นเจ่อ ลอยหน้าลอยตา เฝ้าเขา ไม่แคร์สายตาดุๆของเขาเลยสักนิด และที่สำคัญมารดาเขาก็ยัดเหยียดและสนับสนุนคอยให้ท้ายยัยเด็กบ้านี่ เจ้าหล่อนถึงได้ใจนัก เขาดุเขาว่าอะไรเจ้าหล่อนหาได้สนใจไม่ ยังหน้าระรื่น ที่สำคัญยังเป็นยัยขี้ฟ้อง ให้มารดาของเขาต้องมานั่งบ่นสวดเขาซะจนหูชา
ธีธัชได้แต่สะบัดหน้าอย่างหัวเสีย ด้วยไม่สบอารมณ์นั่นเอง และมองไปที่ต้นเหตุด้วยความเอือมระอาแบบสุดๆ
......................
ฝากติดตามและให้กำลังใจผลงานเรื่องใหม่ของไรท์ด้วยนะคะ ขอฝากไว้ในอ้อมอกอ้อมใจของนักอ่านทุกๆท่านเลย
Guest
