‘ ฟุบ ฟุบ ฟุบ ’
เสียงอุปกรณ์หลายอย่่างในห้องถูกดูดเข้าไปในวอยเกจ ในขณะเดี๋ยวกันแรงดึงดูดจากมิติก็เริ่มแรงขึ้นอย่างเห็นได้ชัด แม้กระทั่งของชิ้นใหญ่หลายอย่่างก็เริ่มเคลื่อนเข้าหาวอยเกจช้าๆ
“ เดี๋ยวสิ ทำไมแรงดึงดูดมันมากขนาดนี้”
ดอกเตอร์บลูเริ่มวิตกกังวลเนื่องจากสิ่งนี้อยู่นอกเหนือการควบคุม
“ ดอกเตอร์ครับ ผมขอแนะนำว่าเราควรยกเลิก การทำงานของวอยเกจเดี๋ยวนี้เลยครับ ไม่งั้นเราได้โดนดูดเข้าไปแน่ๆ” เสียงเดวิดแจ้งเตือนขึ้นในหัว
แม้จะรู้สึกเสียใจเป็นอย่างมากแต่เพื่อความปลอดภัยสุดท้ายดอกเตอร์บลูจึงกัดฟันพูดออกมา
“ ยกเลิกการเชื่อมต่อวอยเกจ”
มันคงไม่มีอะไรแย่ไปกว่านี้แล้วแหละ ถึงแม้ครั้งนี้จะพลาดแต่ครั้งหน้ามันจะต้องสำเร็จแน่นอน
‘ เกิดความผิดพลาด ไม่สามารถยกเลิกได้ ’
‘ เกิดความผิดพลาด ไม่สามารถยกเลิกได้ ’
‘ ระบบล้มเหลว ท่านกำลังอยู่ในอันตราย ’
‘ ระบบล้มเหลว ท่านกำลังอยู่ในอันตราย ’
เสียงแจ้งเตือนจากระบบดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง ในขณะเดียวกันแรงดึงดูดที่เพิ่มขึ้นอย่างมหาศาลจนทำให้อุปกรณ์แทบทั้งหมดของห้องถูกดูดเข้าไปในมิติ
“ โอ๊ยยย ไอ 0.01% ที่เหลือนั่น ไอบ้าเอ้ย ฉันต้องซวยขนาดไหนวะเนี่ย ”
มือทั้งสองข้างของดอกเตอร์บลูพยามกอดราวเหล็กในห้องเป็นที่ยึดเหนี่ยวอย่างสุดชีวิต แม้กระทั่งขาทั้งสองข้างตอนนี้ก็ไม่ได้อยู่ติดพื้นแล้ว
“ ดอกเตอร์ครับผมไม่สามารถส่งสัญญาณขอความเชื่อเหลือได้ เนื่องจากความผันผวนของมิติ ทำให้สัญญาณถูกรบกวนทั้งหมดครับ ’เสียงของเดวิดดังขึ้น
“ มันคงไม่มีอะไรแย่ไปกว่านี้แล้วใช่ไหม ”
พูดยังไม่ทันขาดคำ พื้นที่ยึดราวเหล็กไว้ก็เริ่มปริแตกออก
“ โอ้พระเจ้า ท่านโกรธแค้นอะไรผม…”ดอกเตอร์บลูรำพันออกมาเบาๆ
‘ ฟุบ ’
ในที่สุดราวเหล็กก็หลุดออกจากพื้น ทั้งคนทั้งราวเร็วจึงถูกดูกเข้าไปในมิติทันที
“ ม่ายยยยยยยยยยย ”
ในที่สุดเสียงของดอกเตอร์บลูก็เงียบหายไปในมิติ พร้อมๆกับทุกอย่างภายในห้องที่ถูกดูดเข้าไปในมิติรวมทั้งวอยเกจด้วย
หลังจากนั้นไม่นานมิติที่ไม่เสถียรก็กลับเข้าสู่ความปกติอีกครั้ง พร้อมๆกับภายในห้องที่ไม่เหลืออะไรเลย
ในที่สุดการค้นพบมิติคู่ขนานของแผนกอวกาศ เอกมิติก็สำเร็จ เพียงแต่ไม่มีใครรับรู้…
Guest
