แฝดเสน่หา

คีตภัทร แฝดผู้พี่ที่ต้องหลบอยู่หลังน้องชายและต้องอยู่แต่ในความมืดมิด

ธาม แม้มีตัวตนแต่กลับต้องอยู่ในเงาของพี่ชาย

อรนลิน หญิงสาวที่มาตามหารักแท้จากคู่หมั้นเพื่อตัดสินใจว่าจะลงเอยกันตามสัญญาหมั้นหรือเปล่า

โยสิตา หญิงสาวผู้แข็งนอกแต่อ่อนในแต่รักเพื่อนอย่างนลินที่มีแค่เพียงคนเดียวมาก

สองสาวเพื่อนรักสลับตัวกันเพื่อค้นหาความจริง แต่นับวันยิ่งวุ่นเมื่อโยสิตากลับมีใจให้คู่หมั้นเพื่อนสาว ในขณะที่อรนลินไม่สามารถหันหลังให้ชายลึกลับที่อยู่กับความมืดในถ้ำที่ไม่มีใครเขาอยู่กันได้เลย

บ้าไปแล้วนลิน เธอมาแอบมองผู้ชายอาบน้ำได้ยังไง บ้าแล้ว

หญิงสาวบอกตัวเองให้ก้าวถอยหลัง แต่กลับเหยียบเอาก้อนหินที่วางอยู่ใกล้ ๆ จนเซ

“โอ๊ย”ชายหนุ่มได้ยินรีบหยิบเสื้อคลุมสีดำมาสวมทับทันที อรนลินเห็นดังนั้นรีบพาตัวเองลุกขึ้นคิดจะออกจากถ้ำนี้ไปก่อนแล้วค่อยมาวันหลัง แต่พอถึงประตูกลกลับทำไม่ได้อย่างที่คิด เพราะคีตภัทรถึงตัวเสียก่อน แถมยังดึงเธอเข้าไปกอดไว้แน่น

“เอ่อ ปล่อยค่ะ ฉันค่อยมาใหม่ก็ได้” หญิงสาวเอ่ยใจเต้นตึกตัก แม้จะรับรู้ว่าเขาสวมเสื้อคลุมแล้ว แต่ภายใต้เสื้อนั้นไม่มีเสื้อผ้าอีก

“จะกลับหรือสายไปแล้วมั้ง มาอ่อยผู้ชายถึงที่แบบนี้จะกลับง่าย ๆ ได้ไง” เสียงดุบ่งบอกว่าหงุดหงิดไม่น้อยดังชิดริมหู

“ไม่ได้มาอ่อย ปล่อยนะ” แม้จะเป็นประโยคที่ชวนโกรธ แต่อรนลินกลับไม่รู้สึกโกรธสักนิด

“ไม่ได้มาอ่อย แต่มาหาผู้ชายหลายครั้งแล้ว แถมคราวนี้มาตอนจะมืดแบบนี้นี่นะ” คีตภัทรส่งเสียงเยาะเย้ย ชนิดที่คนฟังหน้าแดง จากไม่โกรธเริ่มจะกรุ่นขึ้นมา แต่ก็ยอมรับว่าการกระทำของเธอชวนให้คิดอยู่เหมือนกัน ผู้หญิงดี ๆ ที่ไหนจะมาหาผู้ชายถึงที่ แถมไปแอบดูเขาแก้ผ้าอาบน้ำอีกต่างหาก

เธอก็ไม่เข้าใจตัวเองนัก ว่าสิ่งที่แม่เคยสอนแล้วจำมาตลอดหายไปไหนหมด

“ทำไมล่ะ คุณก็สวย ไม่มีผู้ชายให้แก้ขัดแล้วหรือไง ถึงได้เลือกผู้ชายอัปลักษณ์อย่างผม หรือว่ากลัวคนอื่นจะรู้ว่าตัวเองเป็นยังไง แต่เป็นผมซึ่งอยู่แต่ในถ้ำแห่งนี้คงไม่มีใครรู้สินะ”

คีตภัทรต้องข่มใจพูดทำร้ายเธอออกไป เพราะเขาไม่ต้องการให้หญิงสาวมาที่นี่อีก เพราะวันหนึ่งหากเธอต้องไป เขาไม่อยากเจ็บปวดเพราะแอบรักเธอเข้าเต็มหัวใจแล้ว หรือแม้แต่ตอนนี้หากเธอไปจริง ๆ ไม่รู้ว่าจะทนได้ไหม แค่สามวันที่ไม่เห็นเธอก็ทรมานมากแล้ว

“จะมากไปแล้วนะ ฉันไม่ใช่ผู้หญิงอย่างนั้นนะ” อรนลินส่งเสียงแหวแต่น้ำเสียงยังหวานในความคิดของคีตภัทรอยู่ดี