ความรักเป็นดั่งตะวันที่ให้ชีวิตและความอบอุ่น
แต่ถ้ามันมากและร้อนแรงจนเกินไป จะทำลายและแผดเผาทุกสิ่ง
คนที่ผมรักเป็นเช่นตะวันมีชีวิตชีวาสดใสและส่องสว่าง
เขาคือแสงสว่างที่ส่องนำทางในใจของผม
รอยยิ้มความอบอุ่นที่เขามีน้ำเสียงที่อ่อนโยน
อ้อมกอดที่คอยโอบกอดยามเศร้า คำปลอบโยน
คำบอกรักที่เคยพร่ำบอกทุกๆการกระทำ
ยังคงอยู่ในความทรงจำและความรู้สึกในทุกๆลมหายใจ
แต่มันไม่เคยเป็นของผม
"ต่อให้เจิดจรัสเป็นดาวประดับฟ้า
แต่ตะวันก็ยังคงเคียงคู่กับพระจันทร์"
เรื่องนี้ออกแนวหน่วงๆแอบรักผสมผสานดราม่า
นิสัยเสียตรงยังแต่งเรื่องเก่าไม่เท่าไหร่เปิดเรื่องใหม่จ้า
เนื่องจากอีกเรื่องแนวไม่ถนัดเลยแต่งไม่ไหลลื่น
เลยลองแต่งแนวที่คิดว่าถนัดดูเผื่อจะไปได้ดีกว่า