เมื่อมารดาบังเกิดเกล้าของ ‘ทิวา’ส่งลูกสาวกลับเข้าไปแก้แค้นสิ่งที่ ‘คุณหญิงดารา’ทำไว้ หญิงสาวจึงได้พานพบกับชายหนุ่มลูกชายเพียงคนเดียวของตระกูลศิริวัฒนาวงศ์นามว่า ‘พฤนกฤษณ์’พวกเขาทั้งสองต่างไม่ได้คิดอะไรเกินเลย จนกระทั่งวันหนึ่ง แผนการของคนใช้ในบ้านก็ทำให้เธอกับเขาต้องแต่งงานกัน เรื่องราวของความรักอันแสนเจ็บปวดจึงเกิดขึ้น
พฤนกฤษณ์ ศิริวัฒนาวงศ์
“คนอย่างเธอมันมียางอายด้วยหรอ
?
” ชายหนุ่มจ้องมองหน้าของหญิงสาวด้วยความรู้สึกเกลียดชัง เขาไม่เคยเกลียดใครมากมายเท่าที่เขาเกลียดเธอในตอนนี้
“อย่าว่าแต่รักเลยนะ แม้แต่หน้าตาของเธอ คนอย่างฉันก็ไม่เหลียวมองหรอก”
ทิวา โสภิญญากุล
“ต่อให้หนูรักคุณผู้ชายแค่ไหน หนูก็ทำได้แค่มองใช่ไหมคะ” หญิงสาวพึมพำกับตัวเองพลางจ้องมองไปคนที่นอนหลับสนิทอยู่บนเตียงใหญ่
“เพราะสุดท้ายแล้วความรักของหนู ก็เป็นได้แค่ดอกไม้ที่คุณชายเด็ดแล้วโยนทิ้ง”
กราบสวัสดีงามๆอย่างเป็นทางการอีกครั้งนะคะ ต้องขออภัยที่หายไปนานแสนนาน นานจนโลกลืม
T^T
เนื่องจากว่ามีเหตุผลส่วนตัวนิดหน่อย รวมถึงสุขภาพไม่ค่อยดี หลังจากที่รักษาตัวอยู่นานสองนาน ก็ได้เวลาอันพอเหมาะพอควรที่จะกลับมาปั่นนิยายเรื่องใหม่สักที
ขอบคุณที่คอยติดตามมาตลอด ตัวไรท์สัญญาว่าจะพยายามพัฒนาฝีมือให้ดียิ่งขึ้นไป หากมีข้อผิดพลาดหรือมีอะไรที่ควรมิควร สามารถคอมเมนต์แสดงความคิดเห็นได้เลยนะคะ ขอน้อมรับทุกคอมเมนต์ไปพิจารณาปรับแก้ไขตัวเองต่อไปค่ะ
รักนักอ่านทุกคนนะคะ
ไอมีรีน
Guest
