อาถรรพ์ดงรัก

สวัสดี ท่านผู้อ่านทุกท่านครับ ผมจะมาเล่าประสพการณ์พรานป่าเกี่ยวกับเสือสมิงให้ฟังกัน เ สือจัดว่าเป็นสัตว์ร้ายในคราบของสัตว์ป่าเลี้ยงลูกด้วยนม ที่ดุร้ายตามธรรมชาติ เเต่ทว่าเสือสมิงนี้ มันคือปีศาจที่เกิดจากวิญญานของผีตายโหง หรือวิญญาณนของ คนที่มันฆ่า สิงยุ โดยที่คนตายอาจจะติดพันดวงจิตยุกับเสือตัวนั้น หรืออาฆารต หรือเป็นเพราะคนที่เรียน วิทยาอาคม ที่ผิดครูกลายเป็นเสือ

...ในสมัยนั้น ผมได้เดินป่าติดตามพระอาจารย์ เพื่อติดตามหายามารักษา เเก่ญาติโยมอุบาสกอุบาสิกา ที่ได้มาทำบุญเเละ ในสมัยนั้นก็เกิดโรคัยไข้เจ็บล้มตาย บ่อยๆ จนทำไห้พระอาจารย์อดสงสารไม่ได้ เลยไปหายามาเพื่อเเจกจ่ายไห้ ยาติโยมยุบ่อยครั้ง คนที่นำไปต้มหรือฝนกินก็หายไปตามๆกัน จนทำไห้เรื่องนี้รู้ไปถึง

ผมเเละคุณเเจ้ง เเละพ่อคุณเเจ้งก็เป็นโรค ไขข้อด้วยในสมัยนั้น ผมกับคุณเเจ้งได้เดินทางจากอุบลมาที่วัด เพื่อจะขอมอบตัวเป็นศิย์ เเละรักษาโรคไขข้อของลุงซึ้งเป็นพ่อของคุณเเจ้ง ท่านก็ไห้ยาลูกกลอนมาเเละบอก ว่าไห้กินวันล่ะ3เม็ดท่านไห้พักยุวัด3วันท่านจะไปหายา มาไห้โดยไห้ผมติดตามท่านไปด้วยเพราะอาจจะใช้เวลายุหลายวัน ซึ่งตัวยาต้นนี้ เเถวป่าเขาเขตวัดจะไม่มี เขาเรียกว่าต้น ไม้ค้ำเอวหรือไม้เท้าพระฤาษี คนเรียนวิชาเขามีวิธีปลุกเสกวิธีเอามาปรุงเป็นยาเเผนโบรานเเก้โรคไขข้อ ผมก็ได้จัดเตรียม อุปกรณ์สัมภาระ ส่วนคุณเเจ้งไม่ได้ไปด้วยเพราะจะยุดูเเลพ่อเเละช่วย ดูเเลทำความสะอาดวัดถวายอาหารเเต่พระลูกวัด

วันนั้นผมกับพระอาจารย์ก็ได้เดินทางไปทางเทือกเขาพนมดงรัก เขตชายแดนประเทศกัมภูชาเป็นเวลาตอนเย็นๆ..พระอาจารย์บอกจะหยุดพักตรงนี้ ตรงนี้เขาเรียกเพิงหินซ้ำ  เพราะจะมีน้ำไหลออกมาตลอดปี

ผมได้กางเต้น ไม่ไกล้จากพระอาจารย์เท่าไหร่ เพราะท่านสั่งไห้กางไกล้ท่าน เวลามีอะไรจะได้ช่วยดูได้ทัน เเละก่อนที่ผมจะเข้านอน ส่วนตัวผมไม่ใช่คนกลัวอะไีรผมไม่เคยกลัวยุเเล้ว  คิดว่าผีสางไม่มีจริง

ก็ไม่ได้คิดอะไรมากนัก ส่วนพระอาจารย์ท่านก็สวดมนต์นั้งสมาธิของท่าน เเละท่านก็โยงสายสินเป็นวงรอบๆเต้นผม ...ในตอนดึกของคืนนั้นนั่นเอง

ผมสะดุ้งตื่นกลางดึกเพราะได้ยิน เสียงเรียกให้ช่วย เสียงนั้นคือคุ้นๆเสียงคุณเเจ้ง นี่เอง เเต่คิดเอะใจว่า

เอ้คุณเเจ้งทำไมตามมา ถูกน่ะ ก็เลยลุกเปิดเต้นออกไปดู ปรากฎว่าเจอ คุณเเจ้ง ยืนเรียกยูจริงๆ ช่วยด้วยๆพอฉันอาการหนักเเล้ว ไม่ไหวเเล้ว ผมก็เลยจะรีบไปโดยไปเรียกอาจารย์ ท่านนิ่งไม่ตอบอะไร พลางถีบไปที่ตัวคุณเเจ้ง ผมก็ตกใจสุดขีด กำลังจะร้องอาจารย์ ทำเเบบนี้ทำไม เป็นพระ

เเต่พอหันกลับไปมอง โห่วววถึงกับร้องไม่เป็นศัพย์ วิ่งไปหลบหลังพระอาจารย์ มันคือเสือสมิงที่เเปลงร่างมาหลอกผมหวังจะฆ่ากิน ดีเเล้วที่พอมีบุญยุ ที่หลวงพ่อได้โยงสายสิญจน์ รอบเต้นผม

หลวงพ่อได้จกมือเข้าไปในถุงอังสะเป็นรากไม้ เเล้วโยนออกไป กลายเป็นงูขนาดเท่างูเหลือม ธรรมดาทั่วไป 3ตัวเข้าต่อสู้ ปรากฎว่างู โดนเสือกัด 1ตัว อีก1ตัวกำลังรัดขาเสือเเต่โดนเสือกัดหัวสบัด จนหัวขาด

เเต่กูอัดตัว รักตัดเสือได้ ทำไห้เสื้อดิ้นจน มันหลุด เเละหนีรอดไปในที่สุด  ส่วนพระอาจารย์ท่านนิ่งไม่พูดอะไร นั่งลงนอนที่กลดเเละหลับไป ราวๆ1ชั่วโมงพอตื่นทานก็บอกว่า เมื่อคืนคือเสือสมิง ปีศาจร้ายยมทูตเเห่งป่า ที่คอยฆ่าพลาญคนที่เดินทางไปมาระหว่าง นี้หลายคนเเล้ว ที่คราวก่อนหลวงพ่อมา ได้พบมันเเต่มันไม่มาย่างกราย ยุ่งด้วยเเต่ครั้งนี้มันเเปลก มันอาจจะได้กลิ่น คนเเปลกหน้า ก็ได้...

หลวงพ่อท่านยังบอกว่าถ้าเสือพวกนี้มายุ่งมันจะต้องมีกันมากกว่า3ตัวเเน่ๆ ตอนนี้เช้าเเล้วท่านพระอาจารก็รีบจัดเเจงเดิน ออกจากเพิงหินซ้ำ ไปยังเทือกเขาพนมดงรัก ตอนบ่ายพอดี

เเละหลวงพ่อก็ได้ทำพิธีกรรม เอาต้นยาเเละพาผมเดินทางเลี้ยบตอนกลับ  ...เเละได้ใช้ยารักษาพ่อคุณเเจ้งจนกลับมาเดินได้อีกครั้ง ....ป.ล ถ้าชอบกดติดตามด้วยน่ะจ้ะ