การที่ผมชอบผู้หญิงคนหนึ่งที่อยู่โรงเรียนข้างๆ ของผมจึงใช้เจ้าเพื่อนตัวดีไปขอไลน์และทักไปจีบเธอ แอบฝากขนมไปให้เป็นเวลาเกือบปีจึงทำให้ผมน่ะท้อสุดๆ ทำไมล่ะเขาถึงไม่รับรักผมสักที วันนั้นผมจึงตัดสินใจทักเธอไปแบบทุกครั้ง และเธอก็ตอบช้าทุกครั้ง....
.
.
.
.
"นายมันเด็กเกินไปสำหรับพี่อะ ตัวนายนิดเดียวเองพี่อยากมีคนดูแล ไม่ใช่พี่ดูแลเรา เลิกยุ่งกับพี่สักทีได้ไหมอะ"ก็นั้นล่ะนะตอนนั้นผมยัง ป.5 อยู่เลยพี่น้ำหวานเขาอยู่ตั้ง ม.1 นี่ มันอาจจะดูงี่เง่าปัญญาอ่อนไปก็เถอะนะ
แต่ผมเพิ่งเคยอกหักเลยเจ็บมากๆเลยขอพ่อแม่ไปเรียนต่างประเทศและเพื่อเธอผมจึงเปลี่ยนไปได้ขนาดนี้ รอผมก่อนนะยัยป้า!!กล้าดียังไงที่ไม่รับรักผม!!! แล้วเจอกัน...ยัยป้าน้ำหวาน
มูมิน
-เรียนดี หน้าตาดี ขี้เล่น ขี้หวง กวนประสาท-
"เดินดีๆสิป้า ถ้าไม่ใช่ผมคงล้มไปแล้วมั้งน่ะ"
น้ำหวาน
- หน้าตาน่ารัก จิตใจดี มโนเก่ง -
"ขอบคุณนะ แต่เรารู้จักกันด้วยหรอ"