2
ตอน
2.39K
เข้าชม
27
ถูกใจ
1
ความคิดเห็น
12
เพิ่มลงคลัง
“อย่าพูดเหมือนเมื่อกี้ให้พี่ได้ยินอีก!”
ร่างของปรีญาพัชน์ถูกปล่อยออกง่ายกว่าที่คิด แต่กระนั้นสายตาคาดโทษที่มองมาก็ยังทำให้เธอทั้งนึกโกรธและกลัวเขาขึ้นไปพร้อมๆ กัน
“ปรางจะกลับบ้าน!”
“ไม่ได้!! แล้วก็เลิกทำตัวงอแงเหมือนเด็กๆ เป็นผู้ใหญ่ให้จริงสักที พี่ไม่ได้ใจดีเหมือนไอ้ปราณมันหรอกนะ”
ปรีญาพัชน์น้ำตาริน เธอปล่อยมือจากประตูมาเช็ดน้ำตาให้ตัวเองเมื่อมันถูกล็อกไว้อย่างแน่นหนา นึกเกลียดตัวเองที่ตัดสินใจไปแบบนั้นเมื่อหลายปีก่อน หากย้อนเวลากลับไปได้ เธอจะไม่ขอเกี่ยวข้องกับผู้ชายคนนี้เลย!
รีวิว (0)
เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว
Guest
