หนี้ร้ายมาเฟียเลว
เขียนโดย
พรมัน
“ปล่อยผมไปเถอะ ผมสัญญาผมจะทำงานหาเงินมาใช้หนี้แทนน้องชายให้ครบทุกบาททุกสตางค์ จะให้ผมไหว้ กราบเท้าก็ได้ ปล่อยผมไปเถอะ”
ฝุ่นยกมือไหว้แทนเว้าวอนให้ปล่อยตัว
“อยากทำงานใช้หนี้แทนน้องงั้นเหรอ”
แทนเอ่ยถาม ฝุ่นพยักหน้าตอบอย่างซื่อๆ
“ใช่ครับ ใช่”
“ให้ทำอะไรก็ได้ ยอมทุกอย่างเลยใช่มั้ย”
“ใช่ครับ ได้ทุกอย่างเลยครับ”
แทนก้มมองใช้สายตาลามเลียไปตามร่างกายของฝุ่น มือแกร่งบีบคางจับเงยให้มองดูหน้าคมเข้มอันหล่อเหลาของเขา
“น้องชายของนายกู้เงินใช้ไปห้าแสน ไม่เคยจ่ายดอก ไม่จ่ายต้นเลยสักครั้ง ถ้านายอยากจ่ายหนี้แทนน้อง ทำไมไม่”
แทนพูดค้างไว้ จ้องหน้าฝุ่นนิ่งด้วยสายตาหื่นกระหาย คลี่ยิ้มร้ายออกมา
“ทำไมไม่ใช้หนี้ด้วยร่างกายของนายแทนละ ลบหนี้ด้วยวิธีง่ายๆ สบายๆ แค่นอนถ่างขาให้ฉันกระแทกก็พอ”
ร่างเล็กแทบหยุดหายใจเมื่อได้ยิน รีบปัดมือมาเฟียหนุ่มออกทันที พร้อมกับขยับหนี
“ไม่ ไม่มีวัน ผมไม่ยอมแบบนั้นเด็ดขาด”
“นายไม่ยอม แต่ฉันจะเอา นายไม่มีสิทธิ์ห้ามเจ้าหนี้อย่างฉัน จำใส่สมองโง่ๆ ของนายเอาไว้ด้วย”
แทนรีบกระชากเส้นผมของฝุ่นอย่างแรง จนคนตัวเล็กทำหน้าเหยเกด้วยความเจ็บปวด
“ผมเจ็บ อย่าทำร้ายผมเลย ผมกลัวแล้ว อย่าข่มขืนผมเลย”
น้ำตาไหลอาบแก้มนวล พร้อมกับพยายามดึงมือแทนออกด้วยความหวาดกลัวสุดขีด
“สายไปแล้ว นายหมดทางเลือกตั้งแต่ถูกจับตัวมาหาฉันแล้วละ”
..........................................
“มึงต้องใช้หนี้แทนน้องของมึง โดยยอมเป็นที่รองรับอารมณ์ให้กับกู นอนถ่างขาให้กูเอา ใช้ร่างกายขาวๆ หอมๆ ของมึงมาสนองความต้องการ ดับความอยากของกู...รองรับอารมณ์กูทุกคืน...จนกว่าจะหมดหนี้หรือจนกว่ากูจะพอใจ”
ฝุ่นอึ้งปากค้างด้วยความตกใจ รู้สึกหวาดกลัวไปรอบด้าน จะหนีไปทางไหนก็จนหนทางไปหมด เหมือนหมาจนตรอกที่ไร้ทางสู้
“ถ้าผมยอม...เป็นที่รองรับอารมณ์คุณจนหมดหนี้...คุณจะปล่อยผมไปใช่มั้ย”
“เอ่อ...กูจะปล่อยมึงให้เป็นอิสระ เมื่อมึงใช้หนี้กูจนหมด”
“...”
“ถ้ามึงทำตัวดีๆ เชื่อฟังกู ตามใจกู กูจะไม่อนุญาตให้ใครหน้าไหนแตะต้องมึงเลยแม้แต่ปลายนิ้ว แต่ถ้ามึงขัดคำสั่งกู ดื้อด้านกับกูละก็”
“...”
“กูจะส่งมึงต่อให้บรรดาลูกน้องของกู กูไม่รับรองว่ามึงจะมีผัวกี่คน เพราะลูกน้องกูมีเยอะแยะและชอบของเหลือเดนของกู อย่างมึงเนี่ย ทั้งขาว ทั้งน่ารัก ข้างหลังก็ทั้งแน่นทั้งร้อนแบบนี้ ของชอบของพวกลูกน้องกูเลยละ”
ฝุ่นส่ายหน้าไปมา น้ำตาไหลนองหน้าด้วยความหวาดกลัว เมื่อไม่สามารถหนีพ้นเงื้อมมือมาเฟียได้ หนทางเดียวก็คือก้มหน้ารับชะตากรรม
รับกรรมที่ตนเองไม่ได้ก่อขึ้น ทนๆ ไป ไม่ช้ามาเฟียเลวตรงหน้าเขาก็คงเบื่อและปล่อยเขาไปในที่สุด
“ผมจะตามใจคุณทุกอย่าง อย่าส่งต่อผมให้คนอื่นเลยนะครับ ผมขอร้อง ผมขอนอนกับคุณแค่คนเดียว คนอื่นผมไม่เอา ผมกลัวพวกเขา”
“จำคำพูดของมึงเอาไว้ให้ดี ถ้ามึงดื้อด้านกับกูส่งต่อมึงให้คนอื่นแน่”
......................................
“กูใจดีกับมึง แต่มึงกลับเห็นความใจดีของกูไม่มีค่า มึงอยากกลับไปอยู่กับไอ้เหี้ยนั่นมากใช่มั้ยไอ้ฝุ่น มึงอยากอยู่กับมันมาก มึงรักมันใช่ไหมฮะ รักมันใช่มั้ย”
“ฝุ่นไม่ได้รักปราณ เราเป็นเพื่อนกันจริงๆ นะนาย นายต้องเชื่อฝุ่นนะ ฝุ่นไม่ได้โกหก”
“กูไม่เชื่อคำพูดร่านๆ ของมึง มึงโกหกกู กูเชื่อสิ่งที่กูเห็นเท่านั้น ไอ้เหี้ยนั่นมันยอมรอมึง รอเศษเดนชั้นต่ำของกู มันรักมึงมาก และมึงก็รักมันปกป้องมันต่อหน้ากู มึงหยาบน้ำหน้ากู”
“...”
“มึงใช้หนี้กูหมดแล้ว มึงจะกลับไปหามันใช่มั้ย กูเกลียดผู้ชายร่านๆ ส่ำสอนอย่างมึงที่สุด กูไม่มีวันปล่อยมึงไปมีความสุขกับมัน มึงต้องตายทั้งเป็นไปชั่วชีวิตกับคนอย่างกู”
ลงไม่จบนะคะ จะลงให้อ่านประมาณ 50% ขอบคุณค่ะ
ฝากอุดหนุนและติดตาม หนี้ร้ายมาเฟียเลวด้วยนะคะ
สำหรับคนที่จะเข้าไปอ่านในเม็บ MEB Market ไปที่ facebook.com ของพรมัน นักเขียน แล้วเข้าไปกดลิงค์ หนี้ร้ายมาเฟียเลว ได้เลยค่ะ
หนี้ร้ายมาเฟียเลว
พรมัน
www.mebmarket.com
“ปล่อยผมไปเถอะ ผมสัญญาผมจะทำงานหาเงินมาใช้หนี้แทนน้องชายให้ครบทุกบาททุกสตางค์ จะให้ผมไหว้ กราบเท้าก็ได้ ปล่อยผมไปเถอะ”ฝุ่นยกมือไหว้แทนเว้าวอนให้ปล่อยตัว“อยากทำงานใช้หนี้แทนน้องงั้นเหรอ”แทนเอ่ยถาม ฝุ่นพยักหน้าตอบอย่างซื่อๆ“ใช่ครับ ใช่”“ให้ทำอะไรก็ได้ ยอมทุกอย่างเลยใช่มั้ย”“ใช่ครับ ได้ทุกอย่างเลยครับ”แทนก้มมองใช้สายตาลามเลียไปตามร่างกายของฝุ่น มือแกร่งบีบคางจับเงยให้มองดูหน้าคมเข้มอันหล่อเหลาของเขา“น้องชายของนายกู้เงินใช้ไปห้าแสน ไม่เคยจ่ายดอก ไม่จ่ายต้นเลยสักครั้ง ถ้านายอยากจ่ายหนี้แทนน้อง ทำไมไม่”แทนพูดค้างไว้ จ้องหน้าฝุ่นนิ่งด้วยสายตาหื่นกระหาย คลี่ยิ้มร้ายออกมา“ทำไมไม่ใช้หนี้ด้วยร่างกายของนายแทนละ ลบหนี้ด้วยวิธีง่ายๆ สบายๆ แค่นอนถ่างขาให้ฉันกระแทกก็พอ”ร่างเล็กแทบหยุดหายใจเมื่อได้ยิน รีบปัดมือมาเฟียหนุ่มออกทันที พร้อมกับขยับหนี“ไม่ ไม่มีวัน ผมไม่ยอมแบบนั้นเด็ดขาด”“นายไม่ยอม แต่ฉันจะเอา นายไม่มีสิทธิ์ห้ามเจ้าหนี้อย่างฉัน จำใส่สมองโง่ๆ ของนายเอาไว้ด้วย”แทนรีบกระชากเส้นผมของฝุ่นอย่างแรง จนคนตัวเล็กทำหน้าเหยเกด้วยความเจ็บปวด“ผมเจ็บ อย่าทำร้ายผมเลย ผมกลัวแล้ว อย่าข่มขืนผมเลย”น้ำตาไหลอาบแก้มนวล พร้อมกับพยายามดึงมือแทนออกด้วยความหวาดกลัวสุดขีด“สายไปแล้ว นายหมดทางเลือกตั้งแต่ถูกจับตัวมาหาฉันแล้วละ”
หนี้ร้ายมาเฟียเลว
พรมัน
www.mebmarket.com
“ปล่อยผมไปเถอะ ผมสัญญาผมจะทำงานหาเงินมาใช้หนี้แทนน้องชายให้ครบทุกบาททุกสตางค์ จะให้ผมไหว้ กราบเท้าก็ได้ ปล่อยผมไปเถอะ”ฝุ่นยกมือไหว้แทนเว้าวอนให้ปล่อยตัว“อยากทำงานใช้หนี้แทนน้องงั้นเหรอ”แทนเอ่ยถาม ฝุ่นพยักหน้าตอบอย่างซื่อๆ“ใช่ครับ ใช่”“ให้ทำอะไรก็ได้ ยอมทุกอย่างเลยใช่มั้ย”“ใช่ครับ ได้ทุกอย่างเลยครับ”แทนก้มมองใช้สายตาลามเลียไปตามร่างกายของฝุ่น มือแกร่งบีบคางจับเงยให้มองดูหน้าคมเข้มอันหล่อเหลาของเขา“น้องชายของนายกู้เงินใช้ไปห้าแสน ไม่เคยจ่ายดอก ไม่จ่ายต้นเลยสักครั้ง ถ้านายอยากจ่ายหนี้แทนน้อง ทำไมไม่”แทนพูดค้างไว้ จ้องหน้าฝุ่นนิ่งด้วยสายตาหื่นกระหาย คลี่ยิ้มร้ายออกมา“ทำไมไม่ใช้หนี้ด้วยร่างกายของนายแทนละ ลบหนี้ด้วยวิธีง่ายๆ สบายๆ แค่นอนถ่างขาให้ฉันกระแทกก็พอ”ร่างเล็กแทบหยุดหายใจเมื่อได้ยิน รีบปัดมือมาเฟียหนุ่มออกทันที พร้อมกับขยับหนี“ไม่ ไม่มีวัน ผมไม่ยอมแบบนั้นเด็ดขาด”“นายไม่ยอม แต่ฉันจะเอา นายไม่มีสิทธิ์ห้ามเจ้าหนี้อย่างฉัน จำใส่สมองโง่ๆ ของนายเอาไว้ด้วย”แทนรีบกระชากเส้นผมของฝุ่นอย่างแรง จนคนตัวเล็กทำหน้าเหยเกด้วยความเจ็บปวด“ผมเจ็บ อย่าทำร้ายผมเลย ผมกลัวแล้ว อย่าข่มขืนผมเลย”น้ำตาไหลอาบแก้มนวล พร้อมกับพยายามดึงมือแทนออกด้วยความหวาดกลัวสุดขีด“สายไปแล้ว นายหมดทางเลือกตั้งแต่ถูกจับตัวมาหาฉันแล้วละ”
Guest
