Forbidden
เหนื่อยนัก... รักต้องห้าม
(เพลิง) เพลิงพล คูณทรัพย์อนันต์
“เธอยิ้มสวยนะ ทำไมเธอถึงไม่ค่อยยิ้มล่ะ”
“ก็ไม่รู้จะยิ้มให้ใคร หรือว่ายิ้มไปทำไมนี่”
“ถ้าไม่รู้ว่าจะยิ้มให้ใคร... เธอจะยิ้มให้เราก็ได้นะ”
เพราะเวลาเธอยิ้ม เธอโคตรสวยเลยรู้มั้ย
“ยิ้มอะไรของเธอเนี่ย ยัยหน้าอึน”
“ก็... วันนี้ท้องฟ้าสวย เราก็เลยยิ้ม”
“ไม่ใช่เพราะว่า เราชมว่าเธอยิ้มแล้วสวยเหรอ พักนี้ถึงได้ยิ้มบ่อยขนาดนี้”
“จะบ้าเหรอ สำคัญตัวผิดไปแล้วย่ะ”
เธอยิ้มบ่อยขึ้นนะ รู้ตัวหรือเปล่า?
รอยยิ้มของเธอสวย และสดใส จนผมอยากจะเป็นเจ้าของรอยยิ้มนี้เพียงผู้เดียว
“ทำไมหน้าบึ้งจัง”
“เปล่านี่ ก็ทำหน้าปกตินะ”
“ปกติเธอยิ้มบ่อยกว่านี้นะ”
“งั้นเหรอ”
เพราะผมหรือเปล่า เธอถึงไม่ค่อยยิ้มเลย
ผมทรมานกับความรู้สึกนี้นะ
ความลับของเราเหมือนไฟที่ค่อย ๆ แผดเผาให้เธอและผมเหมือนตายทั้งเป็น
(กรอง) กรองมาลัย งามวิจิตร
ฉันรู้ ฉันหนีไปสุดขอบโลกไม่ได้
เพราะทางเลือกของฉันไม่ได้มีมากมายขนาดนั้น
ฉันรู้... เขาไม่ใช่ของฉัน...และไม่มีวันจะเป็น
ฉันรู้... ฉันทำได้แค่นั่งร้องไห้โง่ๆ บนเตียง ให้กับเรื่องราวระหว่างเรา
ฉันรู้... กลางคืนมันเงียบงันและโหดร้ายแค่ไหน เมื่อเขาอยู่กับคนอื่น!!!
ฉันรู้... นอกจากเสียงเข็มวินาทีกระดิกแล้ว ที่นี่ไม่มีเสียงอะไร นอกจากเสียงสะอื้นของผู้หญิงขี้แพ้อย่างฉัน
ฉันรู้ทุกเรื่อง รู้ดีทุกอย่าง แต่ไม่รู้เพียงเรื่องเดียวเท่านั้น
ฉันจะหยุดรักเขายังไงดี
เนตรไพลิน
ทิ้งไอ้สารเลวที่นอกใจทุกเดือน มาเป็นชู้กับแฟนคนอื่นเนี่ยนะ!!!
อยากอยู่ในนรกก็เรื่องของเธอสิ!!!
จะลากฉันลงมาด้วยทำไม ?
พีนัท
คนโง่ย่อมตกเป็นเหยื่อของคนฉลาด
คนที่เชื่อว่ารักแท้มีจริงก็เช่นกัน
ช่วยไม่ได้... เธอโง่เอง
(ไวน์) คมกริช เพียรลิขิต
เป็นความลับที่ลับขอบใจ จนน้ำตาไหลออกจากขอบตา
(เอ็กซ์) ธรณ์เทพ ลักษณะบุญชู
ผมไม่รู้ ผมไม่เกี่ยว ผมแค่แวะมาเที่ยวเฉยๆ
บุคคล สถานที่ และเรื่องราวต่าง ๆ เป็นเรื่องสมมตินะคะ
ไม่มีเจตนาพาดพิงให้บุคคลหรือสถานที่ใดเสียหาย
พบคำผิดแจ้งได้เลยนะงับ ^___^
Guest
