หวานใจยัยสายลับ

บทนำ 

“หมวด ! ผมคิดว่าคุณทำเกินไปนะ” 

“ผู้กองค่ะ ! ฉันได้กระทำตามหน้าที่ ฉันผิดด้วยหรอคะ” 

เสียงห้าวๆดังออกมาจากปากหญิงสาวซึ่งมียศเป็นถึง ‘ร้อยตำรวจตรีหญิง’ ตาที่ดูหวานตอนนี้ดูแข็งกร้าวขึ้นมาทันที ริมฝีปากสีชมพูอวบอิ้มแดงก่ำเพราะถูกกัดเม้ม คิ้วเข้มที่เข้ากับหน้าที่เรียวไข่ จมูกที่คมเป็นสันซึ่งบ่งบอกถึงความดื้อรั้น เธอเป็นหญิงสาวที่มีใบหน้าสวยที่สุด ฉลาดที่สุด และอารมณ์ร้อนที่สุดในสถานีตำรวจแห่งนี้ ทุกคนในสถานีตำรวจ ตั้งฉายาให้เธอว่า ‘นางพญาหน้าหวาน’ เพราะมีผลมาจากการที่เธอทั้งสวย ดุดัน และร้อนแรงในเวลาเดียวกัน 

“คุณแน่ใจหรอ!! คุณขับรถผ่าไฟแดง! ทำให้ร้านค้าระแวกนั้นได้รับความเสียหาย! และที่สำคัญคุณใช้อาวุธปืนในที่สาธารณะจนเกือบทำให้ผู้ต้องหาเสียชีวิต" 

"...." 

"คุณรู้ใช่มั้ย ถ้าผู้ต้องหาเกิดตายขึ้นมาจริงๆเราก็ไม่สามารถสาวไปถึงตัวการของเรื่องทั้งหมดได้” 

“ฉันไม่ได้ยิงผู้ต้องหานะคะ!! ฉันแค่เอาปืนขึ้นมาเพื่อที่จะยิงสะกัดให้เขาหยุดรถเท่านั้น แต่ฉันยังไม่ได้ยิง เสียงปืนมาจากทางไหนก็ไม่รู้ หันไปอีกทีผู้ต้องหาก็ล้มลงไปนอนจมกองเลือดแล้ว" 

“ผมคงต้องพักงานคุณแล้วล่ะ” 

“แต่...ผู้กองคะ !!” 

“นี่-เป็น-คำ-สั่ง !!” 

“ก็ได้ค่ะ...แล้วผู้กองจะต้องเสียใจ!” 

“เชิญ...” 

ผู้กองหนุ่มผายมือไปทางประตู แน่นอนว่าหญิงสาวรู้ว่ามันหมายถึงอะไร หญิงสาวเดินกระแทกเท้าตรงไปที่โต้ะทำงานของตนซึ่งคงอีกนานกว่าจะได้กลับมาใช้งานอีกครั้ง แล้วเก็บของเตรียมเดินออกไป แต่ก็ต้องหยุดชะงักเมื่อเห็นชายหนุ่มร่างสูงโปร่งกำลังคุยอยู่กับนักศึกษาสาวที่มาร้องทุกข์อย่างหน้าระรื่น เมื่อเธอเดินเข้าไปใกล้หญิงสาวก็ยิ่งหงุดหงิดมากกว่าเดิมเมื่อเห็นว่าชายหนุ่มคนนั้นคือ ‘พี่ชาย’ ของเธอเอง 

เธอเดินไปข้างหลังชายหนุ่มแล้วเหลือบไปจ้องนักศึกษาสาวทรงเอด้วยสายตาเขม็ง นักศึกษาสาวสัมผัสได้ถึงรังศีบางอย่างที่ออกมาจากผู้หญิงที่ยืนอยู่ด้านหน้า หล่อนจึงหันกลับไปสนใจกับสิ่งที่อยู่ตรงหน้าอีกครั้ง ‘เฮ้อ!ใช่ว่าหล่อนจะสวยอะไรเลย พี่ฉันนี่นับวันยิ่งไม่เลือกเลยจริงๆ’ หญิงสาวคิดในใจ 

“พี่ !!!” 

ควับ 

o.o 

“^^;”  ยิ้มแห้ง 

“ยิ้มทำไม?” หญิงสาวขมวดคิ้วด้วยความสงสั 

“นี่!! ไอ้พี่บ้า" 

“เห้ย ตกใจหมดเลย จะเสียงดังทำไมเนี้ย -3-” 

“ฉันถูกพักงาน แต่พี่กลับมาจีบสาวเนี้ยนะ?” 

ชายหนุ่มทำหน้างงไปชั่วขณะ ก็เข้าใจในสิ่งที่น้องสาวพูดก่อนจะยิ้มแหย แต่ยิ่งยิ้มก็ยิ่งทำให้เธอโมโหเข้าไปใหญ่ 

"แต่พี่ว่า...ทางที่ดีเธอควรพิจารณาตัวใหม่ได้แล้วนะ การที่ถูกย้ายปีละครั้งเนี้ย ไม่ไหวเลยจริงๆ =_=" 

ชายหนุ่มไม่พูดเปล่า เดินเข้าไปกอดคอน้องสาวและยิ้มให้อย่างเอือมละอา หญิงสาวมองพี่ชายในท่าทียียวนกวนประสาทก่อนจะใช้มือเรียวบางดึงไปที่ใบหูของชายหนุ่มและเดินตรงไปที่รถโดยไม่สนใจเสียงร้องโหยหวนด้วยความเจ็บของพี่ชายที่ตอนนี้หน้าแดงหูแดงไม่ต่างจากมะเขือเทศ (-_-^^) 

ผิดพลาดยังไงก็ขออภัยด้วยนะคะ เริ่มเขียนเป็นเรื่องแรก 😁😍😘