ล่ารัก ( U x INK ) [อ่านฟรีติดเหรียญเฉพาะฉากNC]

รักวัยรุ่น

จบ ล่ารัก ( U x INK ) [อ่านฟรีติดเหรียญเฉพาะฉากNC]

ล่ารัก ( U x INK ) [อ่านฟรีติดเหรียญเฉพาะฉากNC]

empty love

รักวัยรุ่น

31
ตอน
392K
เข้าชม
1.61K
ถูกใจ
1.75K
ความคิดเห็น
1.46K
เพิ่มลงคลัง

 

 

ล่ารัก 

 

คุณคิดว่า 

นิยามความรักของคุณ 

ถูกสร้างขึ้นมาในรูปแบบไหนงั้นเหรอ 

เป็นผู้ล่า... 

หรือผู้ถูกล่ากันล่ะ... 

วรรณกรรมเรื่องนี้ 

เหมาะสำหรับผู้ที่มีอายุตั้งแต่18ปีขึ้นไป 

อาจมีภาพ เนื้อหา 

ที่ไม่เหมาะสมด้านความรุนแรง เพศและการใช้ภาษา 

หากผู้ที่มีอายุต่ำกว่า18ปีควรได้รับคำแนะนำ

 

ยู ,เฮียสอง

เฮ็ดว๊ากวิศวกรรมศาสตร์ปี5

KALOS UNIVERSITY

Photo credit by...

 

อิ้ง

แพทยศาสตร์ปี1

KALOS UNIVERSITY

Photo credit by...

 

Her said;

ในวันที่ฉันโดนเจ้าหนี้จับตัวได้อย่างไร้หนทางหนีรอดอย่างเช่นทุกครั้งที่ผ่านมา

ฉันกำลังจะโดนลากไปซ้อมในมุมมืดของถนนเส้นหนึ่ง และก็คงเลือกอะไรไม่ได้แล้วจริงๆ

ฉันต้องยอมให้มันซ้อมและต้องหาเรื่องมาอ้างเพื่อผ่อนผันจ่ายดอกต่อสินะ

แต่ในขณะที่ฉันทำใจได้และยอมจำนนในใจเบาๆ

จู่ๆก็มีใครคนหนึ่งเดินออกมาจากมุมมืด...

ผู้ชายคนหนึ่งที่ทำให้ฉันนิ่งค้างไปกับความหล่อเหลาวัวตายควายล้มและคำพูดใจร้ายนั่นราวๆสามวินาที

“ทำเหี้ยอะไรกันตรงนี้...ทางคนสัญจรไงไม่เห็น?”

และหลังจากวันนั้น ฉันก็ได้เจอแต่ผู้ชายคนนี้เรื่อยๆและต้องลำบากให้เขาช่วยเรื่อยๆทุกครั้งที่เจอหน้ากัน.

 

Him said;

เพราะถูกม๊าจับคู่ให้ ที่เป็นผลต่อเนื่องจากการเขย่าเซียมซีหาคู่ของม๊าที่มันตกเป็นชื่อผม ความสงบสุข มันก็ไม่เคยมีอีกเลย-_-

ทุกวันผมแม่งต้องรับมือกับผู้หญิงมากมายที่ม๊าหามาให้เพื่อให้ผมเลือกเป็นคู่ครองซักคนหนึ่ง....

อาการเซ็งระดับทำลายล้างก็เริ่มก่อตัวขั้นรุนแรงเรื่อยๆ จนถึงขั้นอยากปะทะ

จนเผลอเดินออกมาจากบ้านตั้งแต่ตอนไหนก็ไม่รู้

รู้ตัวอีกที.....ผมก็ได้เจอเหตุการณ์ที่ไม่น่ารักตรงหน้า และเจอกับผู้หญิงคนหนึ่ง....

ผู้หญิงที่ทำให้ผมต้องยื่นมือเข้าช่วยทุกครั้งที่พบหน้า เพราะอะไรก็ไม่รู้เหมือนกันว่ะ

แต่ไอ้ประโยคที่ว่า

“...ฮะเฮีย...ช่วยอิ้งด้วย”

มันเขย่าใจผมแปลกๆ.

 

”ไอ้อิ้ง!”

”...หืม”

”ได้ข่าวว่ามีเสี่ยเลี้ยงอ่อวะ?”

“เลี้ยงพ่องมึง! คาบข่าวควายๆมาจากไหนอีกล่ะ...ดูหน้ากูใหม่นะ...กูไม่ใช่เด็กในซ่อง!”

เอาอะไรมาพูด...เสี่ยเลี้ยงเหี้ยอะไร!!

เขาเรียกว่าผู้อุปถัมภ์ค้ำชูเฉยๆเถอะ=_=

 

 

“อาตี๋...ลื้อจะปฏิเสธทุกคนที่อั๊วคัดสรรมาให้ลื้อแบบนี้ไม่ล่ายนา” 

“อั๊วไม่ได้ปฏิเสธ...แต่อั้วแค่ไม่ชอบผู้หญิงที่ ‘ง่าย’ จนเกินไป ซึ่งที่ม๊าหามาให้น่ะ...มันก็..หึ:)” 

“เพราะความกะล่อนของลื้อไงอาตี๋...ฮ่ายย อั๊วจะต้องทำอย่างไรดีนะ” 

“ล้มเลิกไงม๊า...เซียมซีนั่นน่ะ...มันแค่ฟลุ๊คเฉยๆ ม๊าจะใส่ใจทำไมนักหนา-_-” 

“ไม่ล่ายๆ ก็เพราะไม่ใส่ใจไงพวกลื้อถึงเป็นโสดมาจนถึงทุกวันนี้ มันต้องเป็นเรื่องของดวงพวกลื้อหรือสวรรค์ลงโทษแหงๆ” 

สวรรค์ไม่ได้ลงโทษหรอกม๊า....เพราะลูกม๊าน่ะ ดีๆกันทั้งนั้นเลยต่างหาก 

“อั๊วไม่ยอมหรอกนา...อั๊วเชื่อในไม้เซียมซีที่เลือกผู้เหมาะสม และอั๊วก็เชื่อในตัวลื้อนาอาสอง...ไม่เป็นไรนา ลื้อไม่หาอั๊วจะหาให้ลื้อใหม่^^” 

เหอะ! ไม่ว่ายังไงม๊าก็ไม่ล้มเลิกความพยายามสินะ.... 

“...ถ้ามั่นใจว่าคนที่ม๊าหาให้ จะหยุดคนอย่างอั๊วได้น่ะ....ก็ลองดู:)”

 

 

หนทางรัก ผมไม่ต้องการให้ใครมาลิขิตให้... 

เหยื่อที่ยอมเข้าปากเสือโดยง่ายและได้ฟรีน่ะ... 

โบราณเขาบอกว่า 

มันดูไร้ราคาสิ้นดี 

เพราะเสือ.... 

มันย่อมต้องการเหยื่อที่หาได้ยาก 

ยิ่งยากยิ่งชอบ 

เพราะเวลาขย้ำ...มันเร้าใจดี:) 

หรือยิ่งเวลาได้เปย์ 

มันก็น่าเร้าใจไปอีกแบบนะว่ามั๊ย 

อย่างน้อย...เราก็รู้ว่าเหยื่อของเราน่ะ...ต้องการอะไร:) 

 

คนที่จะเป็นแม่ของลูกผมได้ ต้องไม่ ‘ง่าย’ และ ‘เข้า’ ได้ยาก 

ผมหมายถึงเข้าถึงใจได้ยากน่ะ...หึ 

 

ถ้าคิดจะล่าเสือ เหยื่อต้องเด็ด 

 

#ล่ารัก 

 

 

วรรณกรรมเรื่องนี้ 

สร้างขึ้นตามจินตนาการของผู้เขียนแต่เพียงเท่านั้น 

เพียงแต่ยืมภาพมาประกอบคำบรรยายเพื่อให้ผู้อ่านเกิดอรรถรส 

ทั้งนี้บุคคลในภาพไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องใดๆกับวรรณกรรมเรื่องนี้ทั้งสิ้น 

ขอความร่วมมือห้ามคัดลอกเนื้อหานิยาย 

และขอบคุณทุกแรงสนับสนุนทุกกำลังใจของรีดมา ณ ที่นี้ด้วย 

แสดงเพิ่มเติม

รีวิว (0)

เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว