รักหมดใจ นายไฮโซ EP.1
โย้ววว
โอ้วววว
วิ้ง วิ้ง วิ้ง บูมเมอร์แรงค์ อ้ากกก
เสียงเพลงดังกระหน่ำ EDM ที่มิกซ์กันอย่างเมามันส์ ผู้คนทั้งชายหญิงต่างขยับร่างกายตามจังหวะเพลง เป็นเสียงสีที่ชวนให้ปวดหัวมากสำหรับฉัน ฉัน " คัง ยู " อายุ 17 ปีตอนนี้ฉันเริ่มรู้สึกไม่ค่อยดีแต่ก็ต้องฝืนใจเพราะฉันกำลังทำงานpast time ในผับชื่อดัง BT club ชุดพนักงานเสริฟ์ของที่นี้แปลกจากที่อื่นตรงที่มันช่างรัดรูปร่างเสียจริง เสื้อเชิ้ตสีขาวตัวบางและเล็กกระโปรงสีดำรัดรูปและแหวกลึกจนเห็นขาขาวถึงจะไม่ชอบสักเท่าไหร่แต่ที่นี้ก็มีค่าจ้างมากกว่าผับอื่นๆถึง 2 เท่า ฉันกำลังจะเดินไปรับแขกแต่อยู่ๆมีชายแปลกหน้าดึงมือไว้ และดูเหมือนจะเมามากด้วย
" ไงสาวน้อยมากับใครแฟนหรอ หื้มม?" พูดยังไม่เสร็จเขาก็ทำท่าจะไซร้คอขาวฉัน ฉันรีบหลบหนี
" โทษนะคะ ฉันเป็นพนักงานขอตัวไปทำงานนะคะ" ฉันรีบพูดแบบปัดๆ
" อ้อ ดื่มหน่อยมั้ยฉันเลี้ยง" ชายคนนั้นพูดขึ้น
" มะไม่ค่ะ ฉันขอตัวก่อนนะ" ฉันพูดเสร็จแล้วรีบเดินหนี ฉันรู้แค่ว่าต้องหนีไปไกลๆก่อนเพราะตอนนี้ฉันเริ่มมึนๆ หายใจไม่ออก และร้อน อย่างบอกไม่ถูก ฉันตัดสินใจไปห้องน้ำเพื่อไปตั้งสติแล้วรีบกลับไปทำงาน ถ้าหัวหน้ารู้ได้โดนด่าเละแน่ๆ
-ห้องน้ำ-
ฉันเดินเข้าไปยังไม่ถึง10ก้าวก็ต้องสตั้นเมื่ออยู่ๆ ฉันได้ยินเสียงครวญครางของชายหญิง
" อ่ะๆอะ~อ่า พ..พี่จองกุกก..ค..ค่ะ..หนูเสียวอ่าา"
เกิดมา 17 ปียังไม่เคยเจอเรื่องอะไรแบบนี้เลย ทำไงดีรีบออกไปล่ะกัน ฉันรีบเดินแต่พยายามไม่ให้มันมีเสียงแต่...กรรม! ฉันเดินไปชนกับไม่ถูพื้นที่วางเอาไว้ ตึก!
ชายหญิงเจ้าของเสียงครวญครางปริศนาดูเหมือนว่าจะรู้ตัวว่ามีคนแอบฟัง ชายคนนั้นเปิดประตูออกมา
" นิใครน่ะ มาแอบฟังรึไง หยุดนะ!!!" ฉันตกใจเล็กน้อย
" ป..เปล่า ค่ะ..ข.ขอตัวนะคะ"
" เดี๋ยว! "
" ค..คะ?"
" เป็นพนักงานที่นี้หรอ"
" ค่ะ" เขาเริ่มมองหน้าอกที่มีเสื้อเชิ้ตบางๆกั้น
" ตามมานี้ " เขายังพูดไม่จบก็กระชากแขนฉันไป
" ปล่อยนะ! ช่วยด้วยค่ะ!"
" หึ...ร้องไปก็ไม่มีใครช่วยเธอหรอก" เขากระชากคุณไปบนห้อง VIP ของผับนี้ ก่อนจะผลักคุณไปติดกับกำแพง
" จะทำอะไรปล่อยเดี๋ยวนะ!"
ดูเหมือนเขาจะไม่ฟังคุณแม้เเต่น้อย แต่กลับทำสิ่งที่น่าเกลียด เขาไซร้ซอกคออย่างดุเดือนและเมามันส์ พร้อมทำรอย kiss mark ไว้ ฉันดิ้นเท่าไหร่ก็ไม่หลุดออก น้ำใสๆค่อยๆไหลออกมา ฉันได้แต่หลับตาลงยอมรับสิ่งที่จะเกิด
เขาหยุดการกระทำลงเพราะเริ่มเห็นเธอคนนี้ร้องไห้
" เธอน่ะ...ออกไปซะก่อนที่ฉันจะทำอีก"
ฉันรีบลุกขึ้นจัดเสื้อให้เรียบร้อยก่อนจะรีบออกไป
" เดี๋ยวก่อน!"เขาคนนั้นตะโกนถามฉัน
" ค..คัง ยู"เมื่อพูดเสร็จฉันก็รีบวิ่งออกมาโดยที่ไม่สนใจว่าเขาคนนั้นจะพูดอะไร
ตอนนี้ 00:12 น.ฉันเดินออกมาจากผับโดยที่ยังไม่บอกหัวหน้าพรุ่งนี้ต้องโดนบ่นจนหูชาแน่เลยฉันเดินไปตรงป้ายรถเมย์ก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเพื่อกดเบอร์คนๆหนึ่ง...// พี่เฉิน
[ ฮัลโลอยู่ไหนยูทำไมยังไม่กลับ เดี๋ยวพี่ไปรับนะ]
นอกจากแม่แล้วอีกคนหนึ่งในชีวิตที่ขาดไม่ได้เลยคือ " คิม จงแด หรือ พี่เฉิน" พี่เฉินเป็นลูกของเจ้านายแม่ แม่ฉันเป็นคนรับใช้ของแม่พี่เฉิน เพราะเหตุนี้เราเลยสนิทกันตั้งแต่เด็กและอีกอย่างฉันเป็นเด็กต่างจังหวัดตอนย้ายมาโซลก็ได้พี่เฉินเป็นคนดูแล พี่เฉินเรียนมหาลัยปี 3 คณะแพทย์ มหาวิทยาโซล ฐานะที่บ้านของเขาค่อยข้างจะดีมากเลยล่ะ ซึ่งต่างจากฉันเลย
สักพักเสียงรถยนต์สุดหรูก็ขับมาก่อนจะจอดลงและลดกระจก
"ยูขึ้นรถมาเร็วเดี๋ยวพี่พาไปกินข้าว:)"
ฉันเดินขึ้นรถ
" ย่าาาไปกินข้าวอะไรดึกป่านนี้"
" คอไปโดนอะไรมา?"
" แมลงมั้ง" ฉันรีบตอบปัดๆถ้าพี่เฉินรู้เรื่องนี้ ฉันจะไม่ได้ไปทำงานอีก
ปล.ถ้าสั้นต้องขออภัยอย่างสูงด้วยนะคะ พึ่งแต่งครั้งแรกมีความงงๆอยู่
หวังว่าจะชอบน้าาา เดี๋ยวมาอัพให้นะค้าาาา
Guest
