The Killer: Hajeongwoo
((Nc cut cut ))
ผมค่อยๆผละออกจองอูมองหน้าของผมตอนนี้เขาเหมือนโดนมนต์สะกดไว้
“ฮารุโตะ...” จองอูกล่าวด้วยสีหน้าเขินอายเหมือนเขากำลังร้องขออะไรบางอย่าง
“มึงจะทำให้กูทนไม่ได้นะ...” ผมพูดเสร็จก็หันหน้าหลบสายตาอ้อนวอนของเขาทันที
“.....”อีกคนเงียบผมหันกลับมามอง..ไม่ตอบนี่หมายถึงตกลงใช่มั้ย..
ผมไม่รีรอก้มลงจูบปากเขาอีกครั้งตอนนั้นอีกคนหลับตาพริ้มผมยิ่งรู้สึกได้ใจเข้าไปอีก
มือของผมค่อยๆล้วงเข้าไปใต้เสื้อของเขา
“ฮารุโตะ...กู..” เขาใช้มือทั้งสองข้างดันตัวผมออกห่าง
“ไม่ทันแล้ว..คือกูแข็งแล้ว” ผมกล่าวพร้อมๆกับทำสายตาอ้อนวอนเขาคืนเขาไม่ตอบ....แต่แก้มของเขาแดงระเรื่อเหมือนสีของมะเขือเทศอ่อนๆริมฝีปากเล็กสีอมชมพูองค์ประกอบทุกอย่างทำเอาผมบ้าคลั่ง
แคว่กกกกก...ผมฉีกเสื้อของเขาออก
“ฮารุโตะ!!” มือเล็กตีแขนผม
“นี่มันของโรงบาลนะ! ไอ้บ้านี่!” เขาทำหน้าดุคิ้วของอีกคนขมวดจนผมรู้สึกขำ..
“อือออ..เดี๋ยวซื้อคืนน่าาา~” ผมอมยิ้มแล้วตอบเขาทำไป.. ผมก้มลงจูบทำรอยตามตัวทั่วร่างกายเขา
“อ่ะอ่าส์มึง..คนจะเห็น” จองอูตบที่ไหล่ผมเบาๆ
“อือ..เขาจะได้รู้ว่ามึงเป็นของกู” ผมเลื่อนหน้าขึ้นไปที่คอทำรอยคิสมาร์กที่ชัดที่สุด
“อ่ะ..มึงนี่!ทำไมเอาแต่ใจนัก”เขาพยายามดันตัวผมออก..ผมจะฟังหรอครับ
ผมถอดเสื้อตัวเองแล้วเลื่อนมือไปปลดกางเกงตัวเองออกจากนั้นขว้างไปข้างๆ
จองอูเหลือบมองน้องชายผมภายใต้กางเกงในเพียงตัวเดียวเขารีบหันหนีหน้าจองอูแดงแจ๋
“อะไร...มึงเขินอะไร” ผมยกยิ้มอย่างได้ใจ
ผมค่อยๆปลดกางเกงเขาบ้างคนตัวเล็กนิ่งมากเหมือนกำลังเขินผมถอดทุกสิ่งอย่างจนตอนนี้ร่างกายเราสองคนไม่เหลือผ้าสักชิ้น
“มึงอย่ามองนะ!!!”จองอูยกมือขึ้นมาปิดตาผม
“เอ้า!ของกูกูจะมองอ่ะ”ผมจับมือเขาออกแล้วก้มลงจูบมือเล็กเบาๆ
ผมก้มลงมองน้องชายของเขาที่ตอนนี้ก็ตื่นไม่แพ้กับของผม
“อื้อออ..กะกะกูอายนะ” คนตัวเล็กเสียงสั่น
“กูช่วย” พูดจบผมก็ลดมือลงไปชักให้อีกคน
“อ่ะอ่าสิซี๊ดดด” จองอูกัดริมฝีปากด้วยความเสียวซ่าน
“เดี๋ยวเลือดก็ออกหรอก” ผมเตือนด้วยความเป็นห่วง
สักพักเขาก็แตกออกมา
“มึงต้องช่วยกูบ้างแล้ว...” ผมจับไอ้นั้นของผมแล้วค่อยๆสอดเข้าไปในนั้น
“อึก..กูเจ็บ...” เสียงของอีกคนเหมือนกำลังจุกเขากำผ้าปูที่นอนแน่น
“ทนหน่อยนะ..” ผมกล่าวผมยัดมันเข้าไปจนสุดด้าม
“อั่กกก!!! ฮึกเจ็บ!!” เขาฟาดเข้าที่แผลตรงหน้าท้องผมเต็มๆ
“โอ้ย!” ผมเผลอร้องออกมาเพราะปวดแผลเอามากๆ
“กูขอโทษ..มึงเจ็บมั้ย” สีหน้าของอีกคนดูเศร้าใจมาก
“ไม่เจ็บเท่ามึงหรอก..”ผมปล่อยแช่ไว้สักพักให้เขาปรับตัวได้ก่อน
“อย่ารุนแรงมากนะ..” พอเขาพูดจบผมก็ค่อยๆขยับ
“อ่ะอื้ออออ” เขาเริ่มเจ็บอีกครั้ง
“อ่าาาส์แน่นชิบอ่าส์ครางชื่อกูนะ..” ผมเพิ่มความเร็วอีกหนึ่งระดับ
“อ่ะอ่าส์อื้อออออฮา..” เขาครางออกมาถึงแม้จะยังพูดชื่อไม่จบแต่ผมก็รู้สึกได้ใจเอามากๆ
ผมขยับเร็วขึ้นมากแถมกระแทกอย่างรุนแรงเพราะลืมนึกไปว่าคนตัวเล็กๆข้างหน้าพึ่งเคยเป็นครั้งแรก
“ซี๊ดดดดดส์อ่ะอ่าส์ฮา...อ่าส์รุโตะ” ผมได้ยินแล้วยิ่งขยับเร็วแล้วแรงขึ้นอีก
ผมโน้มตัวลงประกบปากอีกคนใช้ลิ้นสอดเข้าไปในโพรงปากเล็กเขาพยายามจะสนองแต่ก็ทำไม่เป็นอยู่ดี
“อ่าาาาส์จะแตกละนะ” ผมกระแทกรัว
“อะอะอ่าส์ซี๊ดดดดส์” จองอูครางผมปล่อยน้ำเข้าไปในร่างกายอีกคน
“กูรักมึงนะ” ผมก้มลงจูบหน้าผากอีกคนเบาๆ
“อีกรอบได้มั้ย” ผมถามแล้วทำหน้ากวนๆ
“ไม่!กูง่วงแล้ว” เขาตอบทันที
“โหหหหใจร้ายอ่ะ” ผมทำหน้างอน
“พอเลย!”เขาพยายามดันตัวผมออก
“ก็ได้ๆ” ผมดึงไอ้นั่นออกแล้วล้มตัวลงนอนข้างๆอีกคนดึงเขาเข้ามากอดคนตัวเล็กมุดเข้าซุกที่อกผม
“ฝันดีนะจองอู...”
“อื้อ”
[End]
ทุกโคนนนนเราไม่เคยแต่งเลยนี่ครั้งแรกมีไรติชมได้นะแงงงมันจะแย่ๆหน่อยอ้ากกกกกกกกบายยย
Guest
