พบเธอด้วยความบังเอิญ

สวัสดีครับ ผมชื่อปีเตอร์เเพน ผมจะมาเล่าเรื่องการได้มีความรักครั้งที่เท่าไหร่ก็ไม่รู้ 55555 เพราะมันบ่อยเกิน เเต่!..มีเเต่น้ะครับครั้งนี้ไม่เหมือนครั้งก่อนๆ เพราะผมรู้สึกได้ว่าเธอนี้เเหละคือคู่ชีวิต เธอหน้ารักกว่าใครๆๆ ด้วยความบังเอิญ ในวันนั้นผมมีเรียนเช้าเเละได้ตื่นสายเป็นเรื่องธรรมดาของเด็กหนุ่มที่ชอบนอนดึกเเละได้รีบไปเรียนในตอนเช้า เเละระหว่างตอนที่ผมกำลังเดินไปเรียนก็ได้เดินชนกับเธอคนนั้น เธอมีตาที่เเหลงคมราวกับนกเหวี่ยว ใบหน้าที่เเสนจะหน้าหลงไหลดั่งกับเเม่น้ำที่ใสสะอาด ผมของเธอดงดำราวกับกางเกงสเเล๊คที่ผมใส่ก็ว่าได้ ผมได้ของโทษเธอเรื่องที่เดินไม่ดูตาม้าตาเรือ เธอก็ตอบผมว่าไม่เป็นไรค่ะ คุณไม่ได้เป็นอะไรก็ดีเเล้ว

โอ้เเม่คนงานเอ่ย เสียงเธอชั่งไพเราะน้ำเสียงอ่อนหวานมากๆๆ เเละเเถมยังเป็นห่วงผมด้วย ผมรู้สึกดีใจมากเเบบบอกไม่ถูกปลื้มสุดๆ

ได้เเต่ยิ้มในใจ เเละก็เดินจากเค้าไป....วันนั้นผมเรียนไม่รู้เรื่องเลยในวิชาบัญชี ผมได้เเต่เหม่อลอย คิดถึงเเต่ใบหน้าของเธอคนในตอนเช้า

ผมไม่รู้ว่าเป็นอะไร พยายามไม่คิดเเต่ในหัวผมมันก็มีเเต่เธอคนนั้น ผมอยากจะรู้จักชื่อของเธอซ้ะจริงๆเชียว ผมได้คิดในใจว่า ถ้าได้เจอเธออีกก็คงดี 555555 เเต่เเล้วความคิดของผมมันก็เป็นจริงซ้ะงั้น ผมได้ไปคืนหนังสือที่ยืมมาจากห้องสมุดเพราะวันนั้นมันเกินกำหนดคืนเเล้วต้อง เสียค่าปรับด้วย 10 บาท เเละเเล้วเธอคนนั้นก็เดินสวนผมมา ผมตกใจมากที่ได้เจอเธออีก เเต่เหมือนว่าเค้าคนนั้นจำผมไม่ได้เลย ก็ใช่สิ ผมมันไม่ได้หล่อได้รวยหนิ เลยไม่หน้าจะจดจำ 55555 คุณคิดเเบบผมเเน่ๆ เเต่จริงๆเเล้วเธอคนั้น ได้หันมาที่ผมเเล้วทักว่า....เอ้าาาน้องคนนั้นหนิ มาทำอะไรที่ห้องสมุดค่ะ ผมตอบไปด้วยความเร็วพันว่า อ่อผมมาคืนหนังสือที่ยืมไปครับ เเล้วพี่ล้ะมาทำอะไร เราพึ่งรู้น้ะเนี้ยว่าเธอคนนั้นเป็นรุ่นพี่ โอ้ยยยบาดใจเตอร์จริงๆ พี่เค้าตอบมาว่า มาหาที่นั่งอ่านหนังสืออ้ะ เเละได้ชวนผมไปนั่งด้วย พวกคุณรู้มั้ยว่านี้เเหละโอกาสทองงามๆๆเลย ใครปฎิเสธถือว่าโง่มากๆๆ55555 ผมตอบโอเครเลยครับ ผมว่าอยากจะอ่านหนังสืออยู่พอดี 55555 เเล้วเราสองคนก็ไปนั่งอ่านหนังสือด้วยกันที่โต็ะมุมๆหนึ่งของห้องสมุด เเละนี้เเหละคือโอกาสผมที่จะได้ทำความรู้จักกับพี่สุดสวยเเละหน้ารักคนนี้ พี่เค้ามีชื่อว่า พลอย โอ้เเม่เจ้าเว้ย ชื่อเเม่งก็นหน้ารักเเล้วอ้ะ เเละผมก็บอกชื่อผมเเละได้ขอไลน์เป็นที่เรียบร้อย เเสบใช่ย้อยน้ะเนี้ยเราอ้ะ 55555 พี่พลอยพูดก่อนให้ไลน์ เเละเราก็ชวนกันไปนู้นไปนี่ ไปทุกที่ที่อยากไป ชวนไปดูหนังเอ่ย ไปทะเลบ้าง ไปเรื่อยๆอ้ะน้ะ คนมันคารมดีก็กี้เเหละ เเละผมว่าน้ะมันเป็นโชคชะตาจริงๆที่ได้เดินชนกับพี่เค้าในวันนั้น เลยได้มีพี่สุดสวยในวันนี้ 55555 ไม่ได้คิดเองเออเองน้ะ

โชคช้ะตาจริงๆๆ555555 ผมอยากจะบอกพี่พลอยจริงๆว่าผมรักพี่มากๆเลยน้ะครับ จุ้บๆๆๆ

เเละเเล้วผมก็ตื่นมาจากที่นอนสุดนุ่มของผมที่ไม่อยากจะลุกไปไหนเลยเเหละ ในหัวผมจำได้ว่ามีคนชื่อพลอยเเต่ในไลน์ไม่มี เพื่อนที่ชื่อว่าพลอยเลยสักคน ผมเเอบยิ้มอยู่เล็กน้อย ถึงมันจะเป็นความฝันก็เถอะ ผมก็ดีใจที่ผมยังจำเรื่องในความฝันผมได้ เลยมาเขียนให้ท่านผู้อ่านได้รับทราบบบบบ 5555555 เเละผมก็นอนต่อทั้งๆที่ยังมีเรียนการบัญชี

จบบริบูรณ์ รักพี่พลอยน้ะครับ ^^จุ้บๆ 33