สวัสดีค่ะ นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องที่ 3 ของไรท์แล้ว
คราวนี้มาในแนวดราม่าหน่อยๆ (คือไรท์อยากลองเปลี่ยนแนวดูบ้าง ไม่รู้ว่าจะรอดไหม)
เรื่องนี้ไรท์จะค่อยๆ อัพนะคะ อาจจะ 2\-3 วันมาที
บดินทร์ คหะไกรสรณ์ (ดิน) เจ้าของบริษัทคอมพิวเตอร์ยักษ์ใหญ่ของประเทศไทย
พลอยไพลิน มหานที (พลอย) เด็กที่บ้านของบดินทร์รับเลี้ยงไว้ อาภัพเพราะสูญเสียพ่อและแม่ตั้งแต่เด็ก
ฟ้าใส คหะไกรสรณ์ (ฟ้า) ภรรยาสาวผู้อ่อนหวานของบดินทร์
ฝากนิยายของไรท์ใน MEB ด้วยนะคะ สามารถกดเข้าไปจับจ่ายซื้อหาอ่านที่ลิงค์ด้านล่างเลยค่ะ
เมียนอก หัวใจ
Nongnoi
www.mebmarket.com
“ฟ้า...ฟ้าใช่ไหม” คนที่มีสติเพียงน้อยนิดพาดแขนไปบนร่างบางของคนตัวเล็ก ก่อนจะรวบเธอเข้ามากอด“คุณดิน ปล่อยค่ะที่พลอยค่ะ ไม่ใช่คุณฟ้า”“ฟ้า ไหนบอกว่าจะมาถึงพรุ่งนี้ไง” คนเมายังพูดไม่รู้เรื่อง บวกกับตอนนี้ร่างกายของเขามีอาการร้อนรุ่มแปลกๆ บดินทร์จึงจัดการพลิกตัวขึ้นคร่อมตัวของพลอยไว้ “อื้อ...ปล่อยพลอยนะคุณดิน นี่พลอยคะไม่ใช่คุณฟ้า มีสติหน่อยค่ะ”“ฟ้า อืม....” เสียงหวานแผ่ว เข้าโสตประสาทเขา แต่บดินทร์หาได้มีสตินึกรู้ไม่ว่านั้นไม่ใช่เมียรักของเขา กลีบปากเรียวบางนุ่นถูกรุกเร้าทาบทับด้วยแรงโหยเสน่หา ดวงตากลมโตของพลอยเบิกโพลงดิ้นร้นหาทางพาตัวเองสู่อิสรภาพ ทว่าคนที่อยู่เหลือตัวเธอนั้นทับเอาไว้แน่น ทั้งสองแขนยังตรึงสองมือของเธอเอาไว้ เรียวลิ้นไล้ต้อนเข้าไปในโพรงปากยิ่งกระตุ้นความแตกตื่นให้แก่ตัวเธอ
เมียนอก หัวใจ
Nongnoi
www.mebmarket.com
“ฟ้า...ฟ้าใช่ไหม” คนที่มีสติเพียงน้อยนิดพาดแขนไปบนร่างบางของคนตัวเล็ก ก่อนจะรวบเธอเข้ามากอด“คุณดิน ปล่อยค่ะที่พลอยค่ะ ไม่ใช่คุณฟ้า”“ฟ้า ไหนบอกว่าจะมาถึงพรุ่งนี้ไง” คนเมายังพูดไม่รู้เรื่อง บวกกับตอนนี้ร่างกายของเขามีอาการร้อนรุ่มแปลกๆ บดินทร์จึงจัดการพลิกตัวขึ้นคร่อมตัวของพลอยไว้ “อื้อ...ปล่อยพลอยนะคุณดิน นี่พลอยคะไม่ใช่คุณฟ้า มีสติหน่อยค่ะ”“ฟ้า อืม....” เสียงหวานแผ่ว เข้าโสตประสาทเขา แต่บดินทร์หาได้มีสตินึกรู้ไม่ว่านั้นไม่ใช่เมียรักของเขา กลีบปากเรียวบางนุ่นถูกรุกเร้าทาบทับด้วยแรงโหยเสน่หา ดวงตากลมโตของพลอยเบิกโพลงดิ้นร้นหาทางพาตัวเองสู่อิสรภาพ ทว่าคนที่อยู่เหลือตัวเธอนั้นทับเอาไว้แน่น ทั้งสองแขนยังตรึงสองมือของเธอเอาไว้ เรียวลิ้นไล้ต้อนเข้าไปในโพรงปากยิ่งกระตุ้นความแตกตื่นให้แก่ตัวเธอ
เมียนอก หัวใจ
Nongnoi
www.mebmarket.com
“ฟ้า...ฟ้าใช่ไหม” คนที่มีสติเพียงน้อยนิดพาดแขนไปบนร่างบางของคนตัวเล็ก ก่อนจะรวบเธอเข้ามากอด“คุณดิน ปล่อยค่ะที่พลอยค่ะ ไม่ใช่คุณฟ้า”“ฟ้า ไหนบอกว่าจะมาถึงพรุ่งนี้ไง” คนเมายังพูดไม่รู้เรื่อง บวกกับตอนนี้ร่างกายของเขามีอาการร้อนรุ่มแปลกๆ บดินทร์จึงจัดการพลิกตัวขึ้นคร่อมตัวของพลอยไว้ “อื้อ...ปล่อยพลอยนะคุณดิน นี่พลอยคะไม่ใช่คุณฟ้า มีสติหน่อยค่ะ”“ฟ้า อืม....” เสียงหวานแผ่ว เข้าโสตประสาทเขา แต่บดินทร์หาได้มีสตินึกรู้ไม่ว่านั้นไม่ใช่เมียรักของเขา กลีบปากเรียวบางนุ่นถูกรุกเร้าทาบทับด้วยแรงโหยเสน่หา ดวงตากลมโตของพลอยเบิกโพลงดิ้นร้นหาทางพาตัวเองสู่อิสรภาพ ทว่าคนที่อยู่เหลือตัวเธอนั้นทับเอาไว้แน่น ทั้งสองแขนยังตรึงสองมือของเธอเอาไว้ เรียวลิ้นไล้ต้อนเข้าไปในโพรงปากยิ่งกระตุ้นความแตกตื่นให้แก่ตัวเธอ
นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงจินตนาการของนักเขียนเท่านั้น บุคคลในภาพไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใดๆ ทั้งสิ้น
ห้ามดัดแปลงหรือคัดลอก โดยเด็ดขาด
Guest
