Rrrrr Rrrrr
เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นในเช้าวันหยุด หญิงสาวผิวขาวเหลือง รูปร่างผอมบาง ที่กำลังนอนขดตัวอยู่บนผ้านวมผืนหนา พลิกตัวไปมาอย่างขัดใจ
Rrrr~
เสียงนรกนั้นดังขึ้นอีกครั้ง มันทำลายการนอนหลับฝันดีของเธอจนหมดสิ้น!
"โธ่ว!"
เธอเอื้อมมือเล็กๆ ไปคว้าโทรศัพท์มาจากหัวนอนแล้วสไลด์เพื่อรับสายโดยไม่ทันมองว่าใครโทรมา
"จิ๊ ฮัลโหล"
(ฮัลโหล ซัมเมอร์ลูก นี่ครูเองจ้ะ ขอโทษด้วยน๊าคงโทรมาปลุกเราละสิ)
ปลายสายเสียงหวาน ดูมีอายุเล็กน้อย ตอบกลับมาด้วยความเรียบเฉย ไม่มีท่าทีตกใจใดๆ
"ครูพิมพ์ ขอโทษค่ะ หนูนึกว่าเพื่อนโทรมาแกล้งน่ะค่ะ"
(ไม่เป็นไรจ้ะ เออครูมีอะไรจะวานน่ะ พอดีว่าวันจันทร์หน้า มีประชุมคณะ แล้วพวกอาจารย์ไม่ว่างกันเลย เลยจะให้หนูไปแทน ในฐานะประธานสาขาน่ะ หนูว่างมั้ยจ้ะ)
"เอ่อ... ประชุมหัวข้ออะไรหรอคะ"
(เรื่องกีฬาสีน่ะ พอดีปีนี้เขาบอกว่าจะต้องประชุม กำหนดสถานที่ตั้งสแตนด์ กับพื้นที่ของสี ไปเป็นตัวแทนสีม่วงให้หน่อยนะคะ)
"เอ่ออ... ถ้าแบบนั้นก็ได้ค่ะ หนูขอเอาเพื่อนไปคนหนึ่งนะคะ"
(ได้จ้ะ ไม่มีปัญหา ขอบคุณนะลูก แค่นี้ละ นอนต่อเถอะ สวัสดีค่ะ)
"สวัสดีค่ะ"
ตีี๊ด!
เฮ้ออออออ ซัมเมอร์จริงๆ ซัมเมอร์มากๆ ซัมเมอร์อีกแล้ววววว หญิงสาวพ่นลมหายใจหนักๆ พร้อมทั้งดีดดิ้นบนเตียงด้วยความเบื่อหน่าย
3.20 PM
ซัมเมอร์เดินลงมาชั้นล่างอย่างงัวเงีย บ้านของเธออยู่กัน 4 คน มีพ่อของเธอซึ่งเป็นข้าราชการระดับสูง แม่ของเธอเปิดร้านขายขนม พี่ชายของเธอซึ่งกำลังเรียนจบ และตัวเธอเองที่กำลังศึกษาอยู่ชั้น ปี2 ของมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งในกรุงเทพ ซึ่งตัวเธอมีดีกรีเป็นถึงประธานสาขา เธอเป็นเด็กหัวดี มีไหวพริบ และเป็นที่รักของทุกคน(?)
"โอ้ยยย ซวยมากกก ไอ้เมอร์มึงซวยมาก!"
"อะไรของมึงวะ!" เสียงชายหนุ่มดังโวยวายมาแต่ไกล ทำให้ซัมเมอร์ยิ่งรู้สึกหงุดหงิดไปอีกเท่าตัว!
"ทำไมพูดจาไม่เพราะกับน้องอีกละ!"
"รำคาญ ไอ้สัส!!"
"เอ้า ไอ้เชี่ยนี้!" เธอตะโกนด่ากลับเสียงดังลั่นบ้าน
อะไรของไอ้วินวะ!! แม่งอยู่ๆ เดินลงมาก็ด่ากูเฉย โดนเมียทิ้งมามั้ง ชิบหาย!
"สัส!!! ยิงกู เอื้อออ!! ตายๆๆ โฮะ!" ชายหนุ่มสบถคำแปลกๆ ออกมา
ใครยิงมัน? บ้าป่ะวะ
"อ้าววว น้องรักลงมาตั้งแต่เมื่อไรจ้ะ" วินเทอร์ หรือพี่ชายหน้าหล่อของเธอถอดเฮดโฟนอันใหญ่ ก่อนจะละหน้าจากจอคอมพ์ที่แสดงชาร์จอันดับของเกม มามองหน้าน้องสาวคนสวย แล้วทักทายขึ้นเสียงหวาน
"... เมื่อกี้คุยกับใครอะ"
"พี่หรอ ก็ทีมดิ แม่งพาหัวร้อน อย่าถามเลย หิวป่ะ ไปหาไรกินกัน แม่โทรมาบอกว่าไม่กลับบ้าน จะนอนร้านเพราะง่วง งงเหมือนกัน อะไรของแม่ พี่ว่าหนีเที่ยว" วินเทอร์ย่นจมูกแบบที่คิดว่าน่ารักแล้วลุกจากเก้าอี้นวมเดินผ่านน้องสาวเกินขึ้นบันไดไป
"แกไปอาบน้ำได้ละ แกนาน ขี้เกียจรอ!"
และยังมิวาย ตะโกนลงมาสั่งเธอที่กำลังยืนงงๆ เธอกระพริบตาถี่ๆ เรียบเรียงข้อมูลในสมอง
สรุปคือ มันด่าคนในเกม? ละไง กูตะโกนด่ามันทำไมอะ แค่กๆๆ เจ็บคอเลยแม่ง!
"เออ แกนั้นแหละ อาบไวๆ มัวแต่เข้าไปขี้!"
ซัมเมอร์ตะโกนไล่หลังพี่ชาย แล้วเดินเข้าห้องน้ำด้านล่างไป
เฮ้อ แม่งปิดเทอมนี้ไม่สงบเลยจริง แทนที่จะได้นอนสบายๆ ต้องไปประชุมอีก เชื่อเหอะ ไม่จบแค่ครั้งเดียวหรอก ต้องมีอีก แน่ๆ!! อาจารย์นะ อาจารยยยยย์
Guest
