Story - I (ภาพเหมือน)
'ตี๊ด'
เสียงคีย์การ์ดที่ใช้ในการเปิดประตูห้องของหญิงสาว ที่เดินทางมาห้องพักพร้อมกับจิตรกรหนุ่มที่เพื่อนสนิทแนะนำหนังจากเจ้าตัวสนใจอยากมีภาพเหมือนของตนเองติดตกแต่งห้องใหม่
"เชิญตามสบายนะคะ รดาจะไปเอาน้ำมาให้ ส่วนตะให้เตรียมตัวยังไงพี่ไนท์บอกได้เลย"
หญิงสาวเอ่ยจบก่อนขาเรียวจะก้าวเดินออกไปยังทิศทางที่มีห้องครัว เพื่อเตรียมน้ำบริการแขกอย่างที่ควรจะเป็น
"ครับ งั้นพี่จะเตรียมสีก่อน แล้วยังไงน้องพร้อมแล้วบอกพี่ได้เลย ขั้นตอนไม่มีอะไรยุ่งยากครับ" ชายหนุ่มเอ่ยเสร็จก็ขยับจัดเตรียมอุปกรณ์ที่ต้องใช้ในการวาดภาพ ก่อนจะเอ่ยบอกให้คนอายุน้อยกว่ามานอนบนโซฟาในห้องรับแขก เตรียมตัวในการเป็นแบบวาดภาพ
"ดาต้องนอนหรือเอียงตัวไปทางไหนคะ"
"แค่นอนครับ เอนตัวนอนลงตามสบาย" เอ่ยบอกพร้อมเดินเข้ามาจัดแจงท่า ให้ร่างเล็กนอนราบเหยียดตัวตรงกับโซฟา
"แบบนั้นครับ แต่ว่าน้องดารู้ใช่ไหม ว่าภาพที่พี่วาดจะต้องเปลือยกายเป็นแบบ"
'อ่า.. ทราบค่ะ" ตนรู้ดี ว่าสิ่งที่ตุวเองกำลังจะทำนั้นมันบ้าบิ่นมากแค่ไหน จะมีใครสักคนที่จะใจบ้าอยากมีภาพเหมือนในขณะที่ตัวเองเปลือยอยู่ แค่ก็นั้นแหละ ในเมื่อตนตัดสินใจเลือกแล้ว อีกอย่างคงไม่เสียหายอะไร ในเมื่อตนและอีกฝ่ายมีความเป็นมืออาชีพมากพอ ถึงแม้จะเป็นการการันตรีจากเพื่อนอีกที รดาก็พร้อมจะแสดงศักยภาพของตนทั้งหมดนั้น จึงได้มีการนัดหมายเพื่อวาดภาพดังกล่าวในวันนี้
"โอเคครับ ดี.. นอนชันเข่าซ้ายพาดพนักพิงเลย อย่างนั้นครับ"
ชายหนุ่มพูดในขณะใช้สายตาสำรวจเรือนร่างของนางแบบสาว ร่วมถึงเป็นนายจ้างของตน ขณะที่อีกฝ่ายยกแข้งขาจนเห็นใจกลางสาวที่ปกคลุมไปด้วยแพรไหมสีดำขลับที่ดูเป็นระเบียบเรียบร้อย บ่งบอกว่าคนตรงหน้าให้ความสำคัญกับร่างกายตนเองมากเพียงใด
"แบบนี้ใช่ไหมคะ"
"ถูกต้องครับ ดี.. เดี๋ยวพี่ขอเปรียบเทียบสีกับผิวเรานิดนึงนะครับ"
เอ่ยจบไม่รอให้สาวเจ้าได้เอ่ยอนุญาต คนตัวโตก็เดินเข้าไปใกล้ จับต้นขาขาวทำท่าตัวจไล่ตัวเฉดสีและใช้ปลายพู่กันขนาดใหญ่ทีกำลังเปียกเกลี่ยจัดองค์ประกอบเส้นไหมนิ่มใจกลางสาวจนอีกฝ่ายสะดุ้ง
"อ๊ะ เอ่อ ขอโทษทีค่ะ รดาไม่ทันตั้งตัว" ร่างเปลือยเผลอสะดุ้งจนทำอีกฝ่ายชะงัก
"ไม่เป็นไรนะ ทำตัวตามสบาย ถ้าตรงไหนยังไม่ดี พี่จัดการเอง" ชายหนุ่มแอบยิ้มพอใจ นางแบบสาวดูผิวเพินคล้ายคนเด็ดเดี่ยว มีความมั่นใจ แ่ลึกๆข้แต่ลึกๆข้างในยังคงมีความเป็นสาวน้อย และตื่นตัวกับสิ่งที่ตนกำลังทำอยู่ไม่น้อย
"ขอโทษนะครับ เราถอดรองเท้าออกดีกว่า เดี๋ยวพี่ช่วย" เหลือบไปเห็นว่าอีกคนยังคงใส่สลีปเปอร์อยู่ ชายหนุ่มนักวาดรูปจึงอาสาใช้ความใจดีช่วยถอดรองเท้าให้ ปล่อยให้นางแบบอย่างเธอนอนทอดกายสบายๆต่อไปเถอะ
"ถ้าพี่ไนท์บอกให้รดาเปลี่ยนถ้าหรือขยับมุมไหนก็บอกนะคะ จริงๆรดาเกรงใจ มันคงใช้เวลานานน่าดู"
"ก็นานพอสมควรอยู่ครับ แค่สบายใจได้ พี่สบายๆอยู่แล้ว หนุไม่ต้องเกร็งนะ"
ว่าจบก็เว่าจบก็เดินกลับมาที่กระดาษวาดภาพพร้อมร่างดินสอให้เป็นเค้าโครงเรือนร่างของหญิงสาวเอาไว้ จนเสลาผ่านเลยไปครุ่ใหญ่
"ตรงนี้ อยากเรานอนยกสะโพกขึ้นอีกนิดนะครับ เดี๋ยวพี่หาหมอนมารองก้นให้ เพราะว่าจะได้ลงสีให้ชัดเจนน่ะครับ" จิตรกรหนุ่มเอ่ยบอกไปเพื่อให้อีกฝ่ายคล้อยตามก่อนจะเดินไปหยิบหมอนนิ่มจากโซฟาอีกฝั่งมารองก้นให้นางแบบคนสวย
"อ่า.. ตรงนี้แตรงนี้แสงจะตกกระทบหน่อย พี่ไม่อยากให้ลงสีเพี้ยนถ้าฟ้ามืดมันจะต้องเปิดไฟในห้อง เดี๋ยวยังไงพี่ขอทาน้ำมันเพิ่มความวาวและตัวช่วยลดแสงนะครับ" หลอกล่อด้วยหลอกล่อด้วยทฤษฎีต่างๆนานๆ แล้วเปิดกระเป๋าหยิบขวดโลชั่นชนิดที่มีส่วนผสมของน้ำมันมาทาให้อีกฝ่ายอย่างถือวิสาสะ
"อะ..เอ่อ เดี๋ยวรดาทาเองก็ได้นะคะ เรื่องแค่นี้เอง" เสียงหวานเอ่ยขึ้นด้วยควาทประหม่าและเกรงใจก่อนจะถดขาเรียวสวยหนีเมื่อมือร้อนของหนุ่มจิตรกรลูบไล้ตรงขาหนีบและนวดคลึงจนนางแบบอย่างรดาหวั่นใจ
"พี่ทำให้ดีกว่าครับ เรานอนไปนะ ถือว่าช่วยอำนวยความสะดวกในการทำงาน"
ว่าจบก็เริ่มบีบโลชั่นเต็มมือก่อนชะโลมทาตั้งแต่ปลายเท้าจนถึงต้นขาขาวด้านใน ติดกับโหนกนุนภายใต้เส้นไหมสีเข้ม
"อ๊ะ พะ..พี่ไนท์คะ ต้องทาตรงนั้นด้วยหรอคะ" มือบางเผลอตะบบเข้ากับมือสากขณะกำลังใช้หัวแม่มือป้ายคลึงไปที่กลีบสีหวานทั้งสองข้างในหว่างขาเล็ก
"ใช่ครับ เพราะรายละเอียดตรงนี่จะเยอะมาก พี่ต้องทำให้มันชัดเจนและสวยมากที่สุด อย่าห่วงเลยครับ น้องนอนนิ่งๆดีกว่านะ" ใช้น้ำเสียงนุ่มนวลและท่าทางสุขุมก่อนจะจับมือเล็กออกไปวางแนบลำตัวเพื่อให้อีกฝ่ายนอนเฉยๆให้ตนเองได้ทำหน้าที่ต่อ
"ไม่ต้องตกใจนะครับ ตรงนี้พี่จะใช้พู่กันเกลั่ยเป็นรายละเอียดนะ" หลังพูดไม่ทันขาดคำรดาจำต้องนอนสะดุ้งอีกรอบ เมื่อไนท์ ชายหนุ่มนักวาดภาพใช้พู่กันปลายนุ่มเกลี่ยนไปมาช้าๆและบางเบาบนเส้นขนแพรสีสวย ก่อนจะจับข้อพับเข่าน้องอ้าออกแล้วใช้มือที่มีโลชั่นป้ายลงไปย้ำๆเบาๆ.
"อึก.. อ๊ะ.. ค..ค่ะ" เอ่ยตอบรับได้แค่นั้น หญิงสาวก็ได้แต่นอนหลับตาปล่อยให้ช่างวาดใหญ่ได้ดูแลจัดระเบียบนางแบบได้ตามสบาย
"พะ.พี่ไนท์ อ๊ะ!" ร้องเสียงหลงอีกหน เมื่อรู้สึกว่ากลีบบางที่่่เริ่มฉ่ำน้ำเพราะกามอารมณ์น่าอายขแงตนถูกแบะออก
"ชู่ว.. ตรงนั้นเป็นจุดอับแสงครับ พี่ขอเช็คดูหน่อยนะ เพราะเวลาวาดพี่จะต้องลงดีเทลตรงนั้นด้นั้นด้วย" กดเสียงหัวเราะชอบใจในลำคอ แววความหื่นกระหายเริ่มเผยออกมาทีละนิดอย่างแนบเนียนจนหญิงสาวไม่ได้ทันสังเกต
"อึก..พะ.พี่ไนท์คะ ร.ดาว่าเราพักก่อนดีไหมคะ คะ..คือรดาหิวน้ำแล้วค่ะ"
เมื่อเริ่มรู้สึกถึงความน่าอาย ที่ตนแสดงออกผ่านน้ำหวานที่หน่วงคลอกลีบเล็กจึงขอตัวให้ตนหนีไปสงบจิตสงบใจก่อน ก่อนจะลุกแล้วนั่งผ้าขนหนูออกไปหาน่ำดื่มในห้องครัว
"ดีขึ้นรึยังครับ พี่ขอน้ำดื่มอีกแก้วสิ" รดาหันไปมองตามเสียงที่อีกฝ่ายเดินตามมาอย่างไม่รู้ตัวก่อนจะส่งยิ้มเป็นมิตรให้แล้วเดินเอาน้ำไปให้อีกตามปรารถนา
"เดี๋ยวพอลงสี พี่อาจจะเข้ามาจัดท่ามาชิดเราบ่อยหน้อยนะครับ หวังว่ารดาคงจะไม่ถือโทษพี่นะ"
"ไม่ลยค่ะ รดาเข้าใจ มีแต่รดาต่างหากที่ต้องขอโทษที่ตัวเองขี้ตกใจไปหน่อยจนทำให้งานพี่ชะงักไปหลายรอบ" หญิงสาวเอ่ยเสียงอ่อนด้วยท่าทางอ่อนน้อมพร้อมทั้งแสดงความเข้าใจในความเป็นมืออาชีพของอีกฝ่ายดี
"งั้นคราวนี้ รดาห้ามขัดพี่นะครับ ภาพเราจะได้ออกมาไวๆและสวยๆไง โอเคหื้ม?" ชายหนุ่มเอ่ยว่านล้อนจนหญิงสาวตายใจก่อนจะตกปากรับคำแล้วเดินกลับไปนอนเป็นแบบให้ตนวาดภาพอีกครั้ง
"แสงเริ่มหมดแล้ว เดี๋ยวพี่เปิดไฟอ่อนนะ รดานอนหนุนพนักพิงแล้วชันเข่าข้างเดิมได้เลย"
ว่าพลางเดินไปปิดม่่านแล้วกลับมาเปิดไฟสีส้มอ่อน ก่อนกลับมานั่งลงสีน้ำและถือถาดสีมายังคนที่นอนอยู่
"เดี๋ยวพี่ขอเทียบสีอีกรอบนะครับ คราวนี่อาจจะนานหน่อยนะ" พูดจบไนท์ก็ใช้มือที่แตะสีมาป้ายตรงหน้าท้องบางและสะดือสวยจนอีกฝ่ายเผลอแขม่วเกร็งทำให้ชายหนุ่มแอบพึงพอใจอยู่ไม่น้อย
มือสากจุ่มสีน้ำอีกรอบก่อนจะวาดมือลูบไล้เนื้อเนียนไปมาลากผ่านจากหน้าท้องนิ่มจนไปถึงฐานอกอิ่มทั้งสอง
"อะ.อ๊ะ.. ดะ.ได้ค่ะ อึก!" มือเล็กกำเกร็งไว้ที่ผนักพิงที่ใช้หนุนต่างหมอนก่อนจะเริ่มบิดเร้าไปมาเมื่อนักวาดรูปหนุ่มไล้วนละเลงสีขึ้นมาที่ยอดอกอวบหวาน
"ทีนี้พลิกตัวนอนคว่ำให้พี่หน่อยครับ นอนในท่าคลาน ซุกหน้าลงกับผนักพิงได้เลย ไม่ต้องห่วงสีพวกนี้ไม่เป็นอันตรายและล้างออกครับ" เอ่ยเสียงทุ้มหวังให้หญิงสาวตายใจอีกหน แล้วขยับไปยืนที่ปลายเท้า มองส่วนเว้าโค้งและก้นงอนที่โก่งรอตนตามคำสั่ง
"แบบนั้นครับ ทีนี้จะรู้สึกเย็นๆนิดนึงนะ จะอยู่ท่านี้นานหน่อย ถ้าไม่ไหวเราจะหลับไปเลยก็ได้"
นิ้วเรียวที่สวมถุงมือยางสีขาวค่อยๆใช้นิ้วที่ทาโลชั่นแตะสอดลงไปในร่องเล็ก จนรดาที่นอนอยู่เกร็งขมิบเมื่อรู้ว่ามีสิ่งแปลกปลอม
"อะ.อ๊าย! พะ.พี่ไนท์.. อึก! อ..อะไรหรอคะ รดาไม่เข้าใจ" ถามอีกคนที่กำลังใช้นิ้วลื่นที่เต้มไปด้วยโชลั่นเสียบแทงเจ้าออกอยู่ด้วยเสียงสั่นเครือ
"ไม่เป็นไรนะครับ พี่บอกแล้ว รายละเอียดช่วงลงสีจะเยอะหน่อย พี่กำลังทำงานนะ" เอ่ยบอกปัดเหยื่อคนสวยไป แล้วสอดนิ้วไปเพิ่มทีละนิ้นิ้วแล้วกนิ้วแล้วกระแทกรัวๆเข้าออกจนสาวเจ้าเปล่งเสียงออกมาอย่างทนไม่ได้
"น..ไนท์ อ๊ะๆ พะ..พี่ไนท์ขา ม.มันมีแบบนี้ด้วยหรอ ฮื่อๆ" ได้แต่ซุกหน้าลงกับโซฟาแล้วบิดเร้ากายดิ้นไป ก่อนชายห่มที่เริ่มทนไม่ไหวค่อยๆใช้มืออีกฝัอีกฝั่งปลดเข็ดขัดและกางเกงขณะใช้อีกมือปรนปรือหญิงสาวจนครางไม่เป็นภาษา
"ชู่วว . มันเป็นหนึ่งในขัั้นตอนการทำงานนะครับ ไม่ต้องกลัวนะ" ยกยิ้มอย่างผู้กุมชัยชนะแล้วค่อยๆดึงนิ้วแกร่งออกช้าๆ บีบคลึงแก้มก้นสวยทั้งสองข้างให้อีกฝ่ายสบายใจ
"งือ.. อึกๆ.. อะ.โแเคแล้วใช่ไหมคะ ร.รดานอนเป็นแบบปกติได้แล้วใช่ไหม"
"ยังครับ เหลืออีกขั้นตอนนะ อาจจะรู้สึกมากกว่าครั้งที่แล้ว แต่รับรองจะไม่เป็นอันตรายต่อรดาแน่นอน
"ข.ขั้นตอนสุดท้ายใช่ไหมคะ แล้วรดาจะต้องรู้สึ.. กรี๊ดด!~ ฮื่อๆ..พะ..พี่ไนท์ อะ.อ๊ายๆๆ! ยังไม่ทันจะถามจบคำความรู้สึกเจ้บจุนก็แล่นเข้ามาแทน หญิงสาวผู้ไม่เคยมีประสบการร์เอี้ยวตัวกลับไปมองเห็นชายหนุ่มนักวาดภาพที่ตนไว้ใจกำลังจับเอวบางกดกระแทกกายเข้าออกจนคนร่างเล็กครางสั่นสุดเสียง
"อืม.. คนดี.. อย่าขัดขืนนะครับ พี่กำลังเช็ครายละเอียดและคุณภาพเราอยู่ยะ" ขบกรามไว้แน่น มือสากที่มือสากที่ถอดถุมือยางออกมาจับบีบเคล้นแก้มก้นกลมกลึงเพื่อให้คนสวยใต้ร่างผ่อนคลาย
"ช่วงแรกจะเจ็บหน่อย แต่ต่อไปนี้รดาจะสบายตัวขึ้นนะ อืม.." เสียงครางทุ้มจสกด้านหลังยิ่งเป็นเครื่องยืนยันได้ว่าอีกคนไม่ใช่นักวาดภาพจริงๆอย่างที่ตนได้สงสัยไว้ระหว่างการลงสีแล้ว
"อย อย่า... อ๊ะๆ~ มะ .ไม่นะคะ อ.เอาออกไป อ๊าๆๆ~" .ร่างเล็กของร่างเล็กของเหยื่อกามได้ก้มหน้าร้องครวญครางไปมากับโซฟาตัวสวย มือเล็กพยายามปัดป้องเอี้ยวหลังไปพยายามดันอีกฝ่ายให้ออกห่าง
"ฮื่อๆ อ๊าๆ.. พะ.พอแล้วว.. อ๊ะๆๆ อึก!" .ยิ่งตนส่งเสียงมากเท่าไหร่ สัมผัสรุนแรงจากการโดนกระทำยิ่งหนักหน่วงขึ้นเท่านั้น เอวบางกระตุกเกร็งตลอดเมื่อร่างแกร่งกดกระแทกจนเอ็นร้อนชนผนังมดลูกจนต้องครางเสียว
"มะ..ไม่ไหว.. อ๊ะๆ มะไม่ไหวแล้ว ฮื่อๆๆ ดะ.ได้โปรด!~" .ชายหนุ่มที่กำลังตักตวงความหอมหวานยิ่งกระแทกกระทั้นเข้าออกอย่างรุนแรงพร้อมคว้าเอวคนถูกหลอกให้ชิดท้องแกร่งตัวเองจนทำให้แท่งร้อนโดนจุดเสียวอีกฝ่ายมากยิ่งขึ้น
"อืม.. ไม่รัองนะคะ พี่ไนท์จะไม่ทำให้รดาต้องผิดหวัง.. คนดีอย่าร้องนะ" สีหน้ายกสีหน้ายกยิ้มพอใจขัดกับเสียงกระซิบปลอบโยนที่มอบให้อีกฝ่ายได้ฟัง มือร้อนเอื้อมไปบีบคลึงเต้านมก่อนจะเร่งจังหวะเข้าออกแรงๆเน้นๆให้คนใต้ร่างส่งเสียงครางสั่นเครือมากยิ่งขึ้น
"ซี๊ด.. อ.อีกนืดนะคนดี" .จับล็อคเอวบางให้อีกฝ่ายนั่งในท่ายืนเข่า เพื่อให้ตนใช้ลิ้นเล็มเลียติ่งหูสวย มือตวัดนิ้วสากเขี่ยหัวนมแข็งได้ถนัดถนี่จากด้านหลัง
"ฮื่อๆ.. พะ.พี่ไนท์ข.ขา. อ๊ะๆ พะ.พอ~ อ๊ายๆ พอได้แล้วๆ กรี๊ดด~" หลังจากโดนสัมผัสไปทั่วทั้งกาย กลีบแดงบวมช้ำจากการกระทำรุนแรงและป่าเถื่อนของคนร่างแกร่ง ร่องเล็กเปียกลื่นทั้งยังส่งเสียงชื้นแฉะน่าอายก่อนจะครวญครางลั่นอีกรอบเมื่ออีกคนกระแทกเข้าใจจุดกระสันจนขาเรียวสั่นเทา
"อืม.. ตอดดรเป็นบ้าเลย.. อ้า.. " ร่างหนาไม่รอช้าเมื่อรู้ว่าอีกตนรวมถึงอีกฝ่ายใกล้ถึงฝั่งฝัน เอวแข็งกดกระแทกรัวๆครางต่ำในลำคอก่อนจะกระแทกเน้นๆเนิบๆหลายๆทีจนคนตัวบางทนไม่ไหว
"อึก.. อ้า.. " ร่างกำยังจับประคองเอวบางไว้แน่นเมื่อตนเองพาคนตรงหน้าถึงฝั่งฝันพร้อมปลดปล่อยน่้ำกามมารมณ์ในร่องสวยทุกหยาดหยด.
" ฮื่อๆ.. อึก.. พอ.พอที ได้โปรด.. " คนสวยตัวบางซบหน้ากับโซฟาหลังจากโดนชายหนุ่มพาแตะขอบสวรรค์และปล่อยน้ำหวานใสและน้ำกามขาวขุ้นไหลหยดลงตามหว่างขาก่อนจะครางเพ้อขอความเมตตา
"คืนนี้..ยังอีกยาวไกลนะคนดี พี่ขอลงสี.. โดยเฉพาะสีขาว.. ต่อนะครับ หึ"
"มะ.ไม่.. อ๊าา!! "
!!!!
Guest
