เถื่อนรักทะเลทราย (ภาคต่่อ ทัณฑ์ทะเลทราย)

อยากได้เธอต้องแต่ง 

ซื้อผักยังต้องเลือก ซื้อผลไม้ยังต้องชิม แล้วนี่คือ...ภรรยา คนที่จะมาอยู่ด้วยทั้งชีวิต มันก็ต้องรู้ 

ต้องดู ต้องลอง ให้ถูกใจจริงๆ ผู้ชายสักคนถึงจะยอมโดดลงห่วงวิวาห์ 

คนสวย... หยาดฟ้ามาดินขนาดไหน หุ่นสะเด็ดเอ็กซ์สะบึมปานใด เบนจามินเจอะเจอพบผ่านมาเยอะ เจนสนาม ชำนาญเวที ทว่า... พราวพิลาส ผู้หญิงสาว... สวย... และมีเสน่ห์ไม่น้อยไปกว่าผู้หญิงคนใดในโลกใบนี้ แต่ข้อแม้ที่เธอหยิบยื่นให้ มันขัดใจสุภาพบุรุษที่ไม่เคยต้องใช้กำลังบังคับ ขัดขืนใจใครแบบเขาให้แทบกระอัก อยากจะได้อยากจะกินใจแทบขาด หว่านเพชรเม็ดเท่าไข่นกกระจอกเทศ สาวเจ้ากลับไม่ยอม ไม่สน ซ้ำเมินหน้าหนี งานนี้เห็นทีต้องละทิ้งทัศนคติความเป็นสุภาพบุรุษขว้างทิ้งกลางทะเลทรายให้เม็ดทรายกลบมันให้มิด หันมาคิดใหม่ทำใหม่ 

ถ้าไม่ให้จะบังคับ ถ้าไม่รักจะจับปล้ำทำเมียเสียให้เข็ด 

’ 

เขาว่า เริ่มต้นด้วยร้ายลงท้ายด้วยรัก สำหรับเธอ กลับเริ่มต้นด้วยกัดลงท้ายด้วยกอด แล้วเธอจะรอดน้ำมือพ่อหนุ่มแดนทรายไปได้สักกี่น้ำ 

พราวพิลาสคิดอย่างหนักใจ คนอะไร... ท่าทางการแสดงออกเป็นสุภาพบุรุษทุกกระเบียดนิ้ว แต่เผลอทีไรเป็นได้คว้าตัวเธอเข้าไปไว้ในพันธนาการของเขาอยู่ร่ำไป แล้วข้อแม้ที่เธอตั้งไว้เพื่อบังคับตัวเองและตีกรอบหัวใจจะใช้ได้ผลกี่มากน้อยแค่ไหน ในเมื่อคนตั้งปณิธานพาลใจสั่นไปกับอ้อมแขนอุ่นทุกครั้ง คิดแล้ว...เหนื่อยหัวใจจริง งานนี้ถ้าไม่จบที่จากพราก ก็จบที่เตียงเห็นๆ แบบไม่ต้องคอนเฟิร์มหรือให้หมอฟันธง คิดแล้วเธอชักปลง...