นายคือรักบังเอิญของฉัน

ความบังเอิญมันไม่เข้าใครออกใคร  และความบังเอิญก็ได้นำพารักมาให้แบบที่ไม่ทันได้ตั้งตัวเสมอและมันก็เป็นจุดเริ่มต้นความรักครั้งใหม่ของผมด้วยเช่นกัน  ในวันที่ฝนโปรยปลายอย่างหนักจนไม่มีถ้าว่าจะหยุดมันทำให้ผมต้องนั่งรอจะกลับหอพักศึกษาอย่างหนักใจ ฝนตก แฟนที่คบด้วยก็มีกิ้ก มันเนี่ย แต่มันไม่ใช่แค่ผมคนเดียวที่เป็น เพราะตอนนี้ผมกำลังนั่งรอฝนกยุดกับใครบ้างคนที่ไม่รู้ที่คณะวิศวะ แม่งอย่างโหด จริงๆผมอยากรอที่คณะอื่นมากกว่า แต่บังเอิญว่า ตอนที่กำลังจะกลับอาจาร์ยที่สอนฝากรายงานไปส่งอาจาร์ยที่คณะวิศวะก็เลยเป็นอย่างที่เห็น

ผมหรือนาย ก้องภพ  วัฒนกิจ  อายุ 21ปี  คณะเศรษฐศาสตร์ปี2

ชื่อเล่น ไอรักครับ

"นี่ ๆ นายเป็นอะไรหรือเปล่า  "ผมตอบถามด้วยความกังวลเห็นนั่งเงียบมากตั้งนานได้ข่าวว่าคณะนี้ผีแม่งโครตดุ

"อือ....ใครว่ะแม่งกำลังหลับสบายเลย มึงใช่ไม่ที่ปลุกกู ห้ะ.......''ผมนายสิงโต  เกียรติภพ  อายุ 23 ปี คณะวิศวกรรมศาสตร์  ชื่อเสือครับ ตอนนี้ผมกำลังตาค้างเพราะสิ่งที่เห็นคือเด็กผู้ชายรูปร่างบางออกไปทางผู้หญิงหน้าตาน่ารัก

"มึงเป็ยใครว่ะ  กูไม่เคยเห็นมึงเลยในคณะวิศวะเลยว่ะ"ผมถามมันออกไป

"ผมมาจากคณะเศรษฐฯครับมาส่งรายงานให้อาจาร์ยคณะวิศวะกำลังกลับแต่ฝนดันตกเสียก่อนก็เลยยนั่งรอครับ ผมชื่อไอรักอยู่ปี2ครับ"ผมตอบคนที่นั่งอยู่ด้วยกัน

"อ้อ...ผมชื่อเสืออยู่ปี3คณะวิศวะ ไปลุกได้แล้ว"ผมบอกไอรัก

"ไป..ไปไกนครับฝนตกอยู่เรย"ผมบอกพี่เสือเพราะเห็นฝนยังตกกนักอยู่

"แล้วน้องไอรักจะนอนรออยู่นี้ถึงเช้าหรอครับไข้แดกพอดี เดี้ยวพี่ไปส่งไปลุกเร็วครับ"ผมบอกไปแล้วเดินไปที่รถ

"อ่ะ..พี่เสือครับรอด้วยให้ผมไปด้วยครับ"ผมรีบวิ่งไปตะโกนไป และตอนนี้ผมกลับมาถึงหอแล้วครับแล้วผมก้ออาบน้ำนอนตอนนี้ไม่คิดไรมาดแล้วครับขอแค่ถึงหมอนก็นอนเลย ครับนี่แหละชีวิตเด็กมหาลัยโดยที่ผมไม่รู้เลยความบังเอิญในครั้งนั้นมันกำลังทำให้ผมเจอกับเรื่องวุ่นอีกมากมาย

สวัสดี ค่ะ  เพื่อนนักอ่านทุกคนเราเป็นเด็กใหม่ฝึกหัดเขียน

ช่วยติชมจะได้เอาไปแก้ไขเพิ่มเติม

ตอนหน้าไอรักจะเจอเรื่องวุ่นอะไรกันนพ

ฝากติดตามเป็นกำลังใจด้วยนะเจ้าค่ะ