เรื่องราวของ ‘มิฌินา ซาตาโอะ’ หรือ ขมิ้น หญิงสาวลูกเสี้ยวญี่ปุ่น ได้เดินทางกลับไปบ้านบรรพบุรุษของเธอที่บางกอกน้อย เป็นบ้านสวนของคุณย่าของเธอ ‘บาลี’ หญิงสาวชาวไทยที่ได้แต่งงานกับทหารญี่ปุ่น ‘ทาเคชิ’ ในช่วงสมัยสงครามโลกครั้งที่ 2 หลังจากที่เธอได้ไปถึงที่นั่น เธอก็ได้สัมผัสกับบรรยากาศที่แสนจะคุ้นเคยอย่างบอกไม่ถูก เธอรู้สึกเหมือนเธอได้กลับมายังที่ของตัวเอง ที่ๆเธอเคยอยู่ เคยมีความสุข เคย…อะไรสักอย่างที่เธอเองก็นึกไม่ออก
“นี่เธอเรียกฉันว่าอะไรนะ” ฉันเอ่ยถาม พลางเอามือมาจับบริเวณที่มีผ้าพันแผลพันรอบศีรษะของฉันอยู่
ทำไมมันถึงได้ปวดหัวมึนๆแบบนี้นะ
“พี่บาลี”เด็กสาวคนนั้นตอบฉันอย่างใสซื่อ “พี่เป็นอะไรมากหรือเปล่า ลุงหมอบอกว่าพี่ตกลงมาจากที่สูงทำให้หัวแตกจนสลบไป ฉันและน้องๆตกใจกันมากเลยเมื่อเห็นพี่นอนนิ่งไป”
คำพูดของเด็กสาวคนนี้ ฉันฟังอย่างไรก็ยังคงไม่เข้าใจ แถมยังเอาแต่เรียกฉันเป็นคนอื่นอีก…
“พี่บาลี ทำไมพี่ถึงมองหน้าฉันแปลกๆอย่างนั้นเล่า” เด็กคนนี้ยังคงเรียกฉันด้วยชื่อนั้น อะไร บาลี มันชื่อย่าของฉันนะ!
กล้าดีอย่างไรถึงได้มาล้อเลียนชื่อบรรพบุรุษของคนอื่น!จะเป็นอย่างไร เมื่อลืมตาขึ้นมาแล้วพบว่าตัวเองกลายมาเป็น ‘ย่า’ ของตัวเองที่มีชีวิตอยู่ในช่วงสงครามโลกครั้งที่2
แล้วทีนี้ฉันจะดำเนินชีวิตต่อไปอย่างไรดี…
# อ่านฟรีจนจบ จบแล้วจะติดเหรียญนะ แจ้งไว้นะที่นี้
# นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงจินตนาการของผู้แต่ง เนื้อหาไม่มีความเกี่ยวข้องกับบุคคลในภาพแต่อย่างใด
ลงนิยายทุกวันอังคารและวันพฤหัสบดี เวลา 20.00 -21.00 น นะคะ