Intro....
ชีวิตครอบครัวของคนอื่นทำไมมันดูมีความสุข แต่สำหรับฉันไม่มีความใกล้เคียงความสุขเลย
ตั้งแต่จำความได้ฉันก็ต้องทำงานหาเลี้ยงตัวเองแล้ว ครอบครัวที่ต้องมีพ่อแม่และลูกๆที่น่ารัก เป็นดั่งคำนิยามที่ใครๆต่างมองว่า นั้นหละคือองค์ประกอบทีาจะทำให้มีความสุข
" นี่! นังพลอยแกอยู่ไหน "
" เห้อ...มีอะไรหรอพี่หงส์ ฉันพับผ้าอยู่ "
" มันเย็นแล้วนะ เมื่อไหร่แกจะทำกับข้าว ฉันหิวแล้ว "
" นี่มันบ่ายสามเองนะ รอก่อนซิฉันจะต้องรีบเอาผ้าไปส่งเขา "
" อย่ามาลีลา บอกว่าหิวคือต้องกินตอนนี้ อีกอย่างฉันควบคุมอาหาร ต้องกินก่อน อ่อขออาหารคลีนนะจ้ะ "
ทำไมไม่เห็นใจฉันบ้างนะ วันนี้เป็นวันหยุดฉันแท้ๆทำไมจะต้องมาคอยรับใช้คนที่บ้านด้วย ไหนจะงานซักรีดที่ต้องรับจ้างอีก
" เฮ้อออ ต้องเจออีกนานแค่ไหน อยากลดหุ่นทำไมไม่อดอาหารเลยล่ะ จะได้ประหยัดด้วย "
คำบ่นของฉันมักจะออกจากปากในตอนที่คนนั้นไปแล้ว คนอย่างฉันจะกล้ามีปากมีเสียงกับใครได้