Rrrrrrr
"ฮัลโหลค่ะ ที่นี่บริษัทไตรนพรัตน์มีอะไร...."
"คุณไตรอยู่มั๊ย"
"อ..เอ่อ..อยู่ค่ะกำลังประชุมอยู่ มีอะไรฝากดิฉันไว้ก่อนได้นะค่ะ"
"ผมต้องการคุยกับคุณไตร...เดี๋ยวนี้"
"แต่ท่านประธานกำลังประชุมอยู่ดิฉันคิดว่าน่าจะรออีกนิดนะค่ะ"
"ผมไม่มีเวลา...เข้าไปแล้วบอกว่าเจ้านายของผมขอคุยด้วย"
"อ..เอ่อ ได้ค่ะ"
ก๊อก ก๊อก ก๊อก ก๊อก
"ขออภัยค่ะท่านประธาน พอดีมีคนโทรมา บอกจะคุยกับท่านประธานให้ได้เลยนะค่ะ"
"ใคร.."
"ไม่รู้ค่ะ แต่แค่บอกว่าเจ้านายเขาจะคุยด้วยนะค่ะ"
"...เอาละผมขอจบการประชุมเพียงเท่านี้ ไปทำตามที่ผมสั่งซะ"
"ค่ะ/ครับ ท่านประธาน"
"เอาโทรศัพท์มานี่ และออกไปได้แล้ว"
"ค่ะ"
หลังจากที่ทุกคนออกไปหมดแล้วทั้งห้องประชุมก็ตกอยู่ในความเงียบมีเพียงเสียงพูดของคนปลายสายและเจ้าของโทรศัพท์เท่านั้นที่ดังอยู่ในห้อง
"แฮ่ม...สวัสดีครับคุณภาคิน โทรมาวันนี้มีอะไรรึเปล่าครับ"เสียงที่ทุ้มนุ่มน่าฟังของชายวัยกลางคนค่อยๆพูดออกมา ถึงแม้จะรู้ว่าคนปลายสายโทรมาเพราะเรื่องอะไรก็ตาม
"หึ...มึงขาดจ่ายค่าหนี้กู"
"เอ่อ...คุณภาคินครับ พอดีผมยังไม่มีเงิน เอาเป็นว่าผมขอผลัดไปซัก 2-3เดือนได้มั๊ยครับ"แต่ถึงจะกลัวฝ่ายตรงข้ามยังไง ก็ต้องพูดจาดีและเจรจาต่อไป
"มึงเห็นกูใจดีขนาดนั้นเลยรึไง"
"เอ่อ..แต่ผมไม่มีจริงๆนะครับ"
"กูไม่สน!!!กูสนแค่เพียงเงินที่มึงยืมไปเท่านั้น..กูให้เวลามึงอีก3สัปดาห์ ถ้ามึงยังไม่จ่าย ลูกมึงต้องมาเป็นทาสบำเรอกู..มึงคงไม่อยากให้ลูกที่มึงทะนุถนอมมาต้องมีรอยขีดข่วนหรอกนะจริงมั๊ย??"พอได้ฟังคำของอีกฝ่ายก็ทำให้ความเป็นพ่อประทุขึ้นมา มือทั้งสองข้างกำแน่น แต่จะทำอะไรได้ในเมื่อเขาเป็นเจ้าหนี้ เราเอาเงินเข้ามาแล้วก็ต้องชดใช้คืนให้ ถ้าไม่มีเงินก็ต้องแลกด้วยอย่างอื่นแทนมันก็ไม่ผิด แต่ถึงยังงั้นก็ยังโกรธเพราะคำพูดของอีกฝ่ายอยู่ดี
"อึก..แต่ทำแบบนี้มันก็เกินไป...ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด..กรอดดด..โธ่เว้ย"เลือดขึ้นหน้าจึงทำให้ขาดสติไป ของทุกอย่างก็ตกหล่นกระจายตามพื้นเพราะมือหนาหยาบกร้านที่กวาดทุกๆอย่างตรงหน้าหล่นหมด เพล้ง!!!เพล้ง!!!เพล้ง!!!
☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆
- เรื่องนี้เป็นนิยายชายรักชายนะ ใครไม่ชอบกดปิดได้นะไม่ว่ากัน
- หากแต่งนิยายผิดพลาดประการใด ก็ขออภัยด้วยนะ ส่วนตัวละครต่างๆในเรื่องจะแนะนำไปตามเนื้อเรื่องนะ
- อย่าลืมติดตามและให้กำลังใจเราด้วยน๊าาาาา
ปล.ตัวละครต่างๆในเรื่องเป็นเพียงจินตนาการของผู้แต่งเท่านั้น ไม่เกี่ยวข้องใดๆในชีวิตจริงทั้งสิ้น
Guest
