ความฝันมันก็คือความฝัน
มันก็แค่สิ่งที่จิตใต้สำนึกของเราสร้างมันขึ้นมาก็เท่านั้น มิราจ อริซ่า เธอก็คิดแบบนั้นกับความฝันที่เธอฝันมันติดกันถึงหนึ่งอาทิตย์หลังจากวันเกิดที่ 18 ของเธอ
แต่ทว่ามันเหมือนจริง ราวกับว่าเธออยู่สถานที่แห่งนั้นมาก่อน ชายผมสีบรอน์ทองสว่างที่ขี่ม้าสีขาว สัตว์ประหลาดที่ถือขวานขนาดใหญ่ที่กำลังฟันลงมายังเธอ แต่เธอก็พยายามปฎิเสธมันเพราะมันเหมือนเธอกำลังจินตนาการเอาเอง จนเธอได้ออกไปตกปลากับพ่อของเธอที่สระน้ำ มิราจได้พลัดตกเรือไปและได้มีบางสิ่งมาจับขาของเธอแล้วดึงเธอคำดิ่งลงยังก้นสระ
เธอคิดว่าเธอจะต้องตายแล้ว
แต่ทว่าได้มีใครบางคนได้มาช่วยเธอเอาไว้ มิเชลคิดว่าคือพ่อของเธอ พอมิเชลได้เห็นคนที่มาช่วยเธอถึงกับคิดว่าเธอกำลังฝันอีกครั้งใช่ไหม
เพราะชายที่ขี่ม้าขาวในฝันของเธอนั้น เป็น คนช่วยเธอจากสระน้ำพร้อมกับพูดบางสิ่งออกมาโดยที่มิเชลไม่อาจจะเข้าใจได้
“ยินดีต้อนรับกลับมาพะยะค่ะ องค์ราชา”
WannaTTXX