บทนำ
เพราะคิดว่าความเกลียดไม่มีวันเปลี่ยนแปลง
เพราะคิดว่า รักแท้ไม่มีอยู่ จริง
ร่างกายเธอคือ คำตอบ ของทุกสิ่ง
.....................
บางช่วงของการแสดงความเกลียดชังจากเขา
สายตาคมชื่นชมความงามของวัยสาวอย่างหลงใหล ร่างบางกลมกลึงรับกับอกอวบขาวเรื่อได้สัดส่วน เม็ดบัวชมพูนี่ไม่ใช่หรือที่ทำให้เขาหลับไม่ลงจนผิดสัญญาที่เคยให้กับบัวลดาว่าจะไม่ทำอะไรกับเธออีก
“ช่างมัน ไงวันนี้ก็ผิดมาตั้งแต่เช้าแล้ว” เสียงในหัวดังขึ้นข่มความรับผิดชอบที่จะแสดงออกมา
ร่างบางสะท้านเฮือก เมื่อความอุ่นร้อนรุ่มจากริมฝีปากของคนบุกรุก ดูดดื่มกลางยอดบัวอย่างหลงใหล ริมฝีปากบางเผยอตามแรงดึงดูดของนนทกร มือหนานุ่มลูบคลึงบัวงามอีกข้างอย่างหลุ่มหลง อีกมือโอบอุ้มอกอวบเพื่อชิมรสหวานอย่างละเมียดละมุน
“อืมม อย่าค่ะ ปล่อยเถอะ” เสียงครางปนเสียงไล่ดังแผ่วผ่านริมฝีปากอิ่ม เมื่อปลายลิ้นร้อนผ่าวตวัดไล้ระรัวบนปลายยอดเม็ดบัวงามที่ชูชันแข็งสู้เรียวลิ้น จนร่างบางสั่นไหวไปทั้งตัว ชายหนุ่มสบัดเรียวลิ้นสลับกับดูดดื่มราวทารกผู้หิวกระหาย จนเสียงปลายลิ้นร้อนกระทบเนื้อสาวดังแข่งกับพายุด้านนอก
.................................................
แนะนำตัว
นนทกร หัสดินธร
ชายหนุ่มที่ถูกพรากมารดาไปในวัยเยาว์กับอุบัติเหตุทางรถยนต์ ความรักจากคุณย่าและบิดาผู้ร่ำรวยไม่ได้หมายความว่าเขาจะต้องเมตตาเธอ ลูกสาวของคนที่เป็นเงื่อนงำการตายของมารดาเขา ความเกลียดชังที่สะสมมาเนิ่นนานจะลงทัณฑ์ที่เธอ
บัวลดา สุทธิรักษ์
หญิงสาวกำพร้าที่บ้าน หัสดินธร อุปการะไว้ ตั้งแต่สิบเอ็ดขวบ บิดาของเธอคือคนขับรถที่จากไปพร้อมกับคุณผู้หญิงของบ้าน เธอเข้าใจว่าเขาเกลียดเธอมากเพียงใดแต่ทำไมหัวใจจึงรักเขามากเหลือเกิน
ภาพไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับนิยายเรื่องนี้ ใช้ประกอบเพื่ออรรถรส
ที่มาของภาพ ขอบคุณ Google