หลิวหยางหมิ่น

A. D 2312 หลังจากมีการค้นพบมากมายของมนุษย์ ในที่สุดมนุษย์ก็ถึงยุคของการเดินทางข้ามห้วงอวกาศ

มนุษย์เริ่มเดินทาง ผ่านห้วงอวกาศโดยการบีบอัดข้อมูลทางชีวภาพ ต่างๆและพลังงานเข้าด้วยกันแล้วส่งไปยังฟาก ก่อนจะปรับเปลี่ยนเป็นสสาร อย่างรวดเร็ว

มนุษย์ทุกคนได้รับการปลูกถ่าย AI พิเศษ  เพื่อสะดวกในการสื่อสารและระบุตัวตน เป็นอุปกรณ์เทคโนโลยีล้ำสมัยในการวิเคราะห์ต่างๆ ในการอำนวยความสะดวก

"วิล วิล! โทษทีมาสายไปหน่อย "

" อรุณสวัสดิ์อลิส วันสำคัญของฉันเธอยังมาสายเลยนะ "

อลิซเพื่อนสาวเพื่อนสนิทได้มาทักทาย พร้อมกับหัวเราะแห้งๆ เธอเป็นเพื่อนสนิทที่สุดของวิลสัน วันนี้เป็นวันพิเศษ เป็นวันที่วินสันจะออกเดินทางไป ดาวแอสตร้า

เพื่อไปฝึกงาน ต่างด้าวหลังจากที่เรียนจบ ในการเดินทางระหว่างดาวเป็นครั้งแรกทีวินสันจะได้เดินผ่านเทอร์มินอลข้ามดวงดาว

"เอ๊ะ?!" อยู่ๆ อลิสก็เอาช่อดอกไม้ช่อใหญ่ออกมาตี ก้นวิลสัน ตามประสาเพื่อนสนิทที่เรียนอยู่ด้วยกันมา 6 ปี ก่อนวิลสันรับช่อดอกไมไว้้ด้วยความยินดี

" ยินดีด้วยนะที่สอบผ่าน ปีหน้าฉันจะต้องสอบให้ผ่านแล้วตามนายไปให้ได้เลย"

" ขอบใจมากเอลลิส "

หอคอย Terminal  ศูนย์เชื่อมต่อเดินทางระหว่างดวงดาว

"วิลสัน วอเตอร์ฟอร์ด เชิญตามมาทางด้านนี้ค่ะในการเดินทางครั้งนี้เป็นครั้งแรก ดังนั้นเราจะมีพนักงานในการแนะนำให้นะคะ "

" ขอบคุณครับ "

จากนั้นมีพนักงานชายออกมาต้อนรับ และแนะนำวิธีการเปิดใช้งานของเทอร์มินอลให้ โดยจะมีพนักงานที่เหลืออยู่ข้างนอกและการควบคุมจุดหมายพิกัดของดาวอยู่ด้านนอก

หลังจากผ่านการแนะนำ อลิสก็อยู่ด้านนอกโบกมือให้กำลังใจ โดยที่สายตาของหล่อนยังคงจ้องอยู่กับพนักงานชายที่ยืนข้างๆ ทำเอาวิลสันได้ไปยิ้มขมให้ด้วยรู้นิสัยกันดี พลางถอนหายใจเงียบๆ

" จุดหมายดาวเอสล่า ขอให้เดินทางโดยสวัสดิภาพ ทำใจให้สงบโชคดี คะ"

หลังจากได้ยินเสียงพนักงานส่งออกมาจากลำโพง เทอร์มินอลก็ได้เปิด พร้อมการเชื่อมต่อเสร็จสิ้น  Wilson ถึงได้ก้าวเข้าไปทันทีหลังทำใจสักพักกับความตื่นเต้น

ห่างออกไปที่ปลายทางของดาวเอสล่า ปลายทางของอีกฟากหนึ่งของจักรวาลอันเป็นจุดหมายของวิล ปลายทางนั้นได้มีโจรสลัดอวกาศเข้าโจมตี และมีการต่อสู้กันอย่างหนักทำให้ เทอร์มินอล ของดาเอสล่าได้รับความเสียหาย

หลังจากทราบข่าว อุบัติเหตุของวิล อลิสก็ได้แต่ เสียใจกับการจากไปของเพื่อนสนิท

หลังจากผ่านไป  วิลได้รู้สึกตัวอีกทีก็พบว่าตัวเองกลายมาเป็นคนอื่นท่ามกลางสภาพแวดล้อมที่แปลก ดูจากสภาพแวดล้อมอารยธรรมนี้ค่อนข้างจะล้าหลัง

หลังจากนั่งอยู่บนเตียงอยู่นานความทรงจำของร่างนี้ก็ผุดออกมาราวกับเห็ด

ร่างนี้มีชื่อว่าหลิวหยางหมิ่น เป็นบุตรชายคนรองของบ้านสกุลหลิว สกุลหลิวนั้นเป็นขุนนางชั้นผู้น้อย ทว่าหลิวหยางจงน้องชายของบิดาร่างนี้ได้เป็นถึงแม่ทัพ สกุลหลิวได้อาศัยเกาะบารมีให้เชิดหน้าชูตากับเขาได้ในเมืองหลวง

เมื่อเรื่องราวต่างๆผ่านเข้ามาในหัว ก็ปรากฏเสียง ตอบรับอัตโนมัติดังก้องในหัว

[ ปิป ระบบทำการ Restart เสร็จสิ้น ]

วิล ถึงกับตกใจเมื่อได้ยินเสียง ระบบแจ้งเตือน ท่ามกลางวัฒนธรรมที่เปลี่ยนไป ระบบ AI เป็นเหมือนกับเสียงของนางฟ้ามาโปรดเลยทีเดียว

[ ทำการจำลองการ ระบุตัวตน Host เสร็จสิ้น  ]

หลังจากที่ได้ฟัง เสียงระบบแจ้งเตือนเสร็จสิ้นวิล ก็กลับมามีสติ ก่อนที่จะตั้งสติแล้วถามเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น

' ดูเหมือนว่าการเดินทางข้ามมิติจะเกิดความแปรปรวน ทำให้หลุดมาอยู่ในช่วงเวลาน น่าจะเรียกว่าตายไปแล้วมากกว่า แล้วดูเหมือนว่าระบบ AI ก็ถูกรวมเข้ากับจิตสำนึกไปเรียบร้อยแล้วยังไงซะในความโชคร้ายก็ยังมีความโชคดีอยู่ล่ะนะ '

' นี่มันเหมือนกับในนิยาย ที่ตัวเอกมักจะได้ไปเกิดยังต่างโลกแล้วมีพลังวิเศษสินะ แล้วต่อไปก็ต้องเป็นนางเอกที่ถูกนางร้ายกันแกล้ง'

' แล้วเราก็ต้องเป็นนางเอก หลังจากที่ดูแล้วของร่างนี้ดูเหมือนว่าจะเป็นผู้ชายแต่หน้าตาสะสวย เกินธรรมดาซะขนาดนี้ช่วยไม่ได้ล่ะนะยังไงซะ เริ่มที่เราเลยก็ชอบผู้ชายอยู่แล้วด้วยอย่างนี้ก็เรียกได้ว่ามีต้นทุนมาดีล่ะนะ

ลาก่อนไอริสฉันอยากขอจดจำเธอไว้ในใจและเริ่มต้นชีวิตใหม่อันรุ่งเรือง ของการเป็นนายเอกในชีวิตใหม่นี้เองขอให้เธอจงมีชีวิตที่ดีกับผู้ชายที่ดีก็แล้วกัน '

หลังจากวิล ที่ผ่านการคิดพิจารณาและพึมพำกับตัวเองอยู่นานก็ตัดสินใจจะเริ่มต้นชีวิตใหม่ก็ไม่รู้ว่า จิตวิญญาณของร่างนี้หายไปไหนหรืออะไรก็ปล่อยวางไปเสียอย่างงั้น

แล้วตัดสินใจเริ่มต้นใช้ชีวิตใหม่ในฐานะหลิวหยางหมิ่นว่าจะเป็นนายเอกของนิยายเรื่องนี้ก่อนจะหยิบเอากระจกมาส่องดูตัวเองอีกรอบ ด้วยความพึงพอใจกับร่างนี้พอสมควร

ขอกุญแจ หน่อยยย