เพือ่น

#คำเตือน

นิยาย y ชายรักชาย

นิยายเรื่องนี้เป็นส่วนหนึ่งในจินตนาการของผู้เขียน ไม่ได้มีเจตนาเเอบแฝงแต่อย่างใด อาจมีเนื้อเรื่อง เนื้อหาที่รุนแรงหรือไม่เหมาะสม เยาวชนที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปีควรได้รับคำแนะนำ

อิมเมจ มาร์ค got7

มาร์ค

คือผมเป็นคนง่ายๆอย่างใงก็ได้ และก็ขี้แกล้งด้วยน้ะครับ แต่ว่า กลับคนอื่นไม่เท่าไหร่ แต่ถ้าเป็นเขาคนนั้นล่ะก็ หึ่หึ่ "เจ็บเจียนตายอย่าหวังว่าผมจะเห็นใจ" นี่คือคำเตือนจากคนอย่างผม

อิมเมจ แบมแบม got7

แบมแบม

 ผมเเอบชอบเพื่อนตัวเองอยู่ครับ ทุกๆวัน ที่ผมทำเป็นงานอดิเรกเลยคือผมจะแอบมอง และคอยสอดส่องอยู่ห่างๆ แต่ว่างานอดิเรกของผมก็ต้องจบลงเพราะมีมารผจญอยู่ตัวหนึ่งไม่สิ่คนหนึ่ง คอยขัดขวางผม และกรีกกันผม แต่ไม่ว่าอย่างใรผมไม่สนใจหรอก " อย่ามาท้าทายคนอย่างแบมแบม "

คำโปรย

#มาร์ค tlak

"เห้ยแบมแบม" ผมเห็นแบมแบมกำลังมองอะไรอยู่ มองด้วยความตั้งใจ ผมเลยเดินไปหาแบมแบมด้วยความอยากแกล้ง หึ่หึ่

"อะไร!" ดูสิ่ครับ ตวาดใส่ผมแล้วยังไม่มองหน้าผมเลย

"..." หึ่

"มีอะไรรีบๆพูดมาดิ่ว้าา" แบมแบมมันไม่สนใจผมเลย หึ่จะเอาใช่มั้ยคุณแบมแบม

ผมเดินไปแย่งน้ำในมือแบม พร้อมยกขวดน้ำขึ้นมาดื่ม

"เห้ย ไอ้มาร์คมันจะมากไปแล้วน้ะ!!" แบมแบมตอนนี้ที่ดูเหมือนจะจริงจังขึ้นมาทันทีทันใดกล่าวออกมาด้วยความโกรธ

"ทำใม?? มาร์คดื่มไม่ได้หรอว้ะแบมแบม" ตอนนี้ผมโมโหมาก ใช่โมโห เพราะอะไร แล้วทำใมล่ะครับ อีแค่น้ำเนี่ยกับต้องตวาดใส่ผมขนาดนี้เลยหรอว้ะ! ผมแค่จะเล่นด้วยก็เท่านั้นเอง 

"เออไม่ได้ จบมั้ยมาร์ค" อย่างหวังว่ามันจะจบน้ะแบม

"จบหรอแบม แบมตวาดใส่มาร์คก่อนเนี่ยคิดว่ามันจะจบไปง่ายๆอย่างนั้นหรอแบม"

ผมเดินลากแบมแบมมาที่บรรไดหนีไฟ

"นี่มาร์คจะพาเราไปไหน" เดี๋ยวก็รู้แบม มึงไม่ต้องถามหรอก หึ่

หลังจากนั้นผมก็จับมือแบมทั้งสองข้างขึ้นเหนือศรีษะแล้วทาบเข้ากับฝาผนัง

"แบม" ผมเรียกแบม และทำหน้าสำนึกผิด

"ว่าไ -- อุ๊บ" 

แบมแบมพูดยังไม่ทันขาดคำผมก็ช่วงชิงริมฝีปากนุ่ม จากนั้นผมสอดแทรกลิ้นเข้าไปสำรวจในโพลงปากอย่างทั่งถึง

"อ่าา~~ออ" เสียงแบมครางหวานออกมาให้ผมได้ยิน

หลังจากนั้นผมกัดริมฝีปากล่างของอีกฝ่ายอย่างหนัก เเล้วผละออก

"อ่ะ!! อึก ฮืออ ทำใมต้องทำถึงขนาดนี้ห้ะมาร์ค"

"หึ่ สนุกดี" ผมก็เดินออกมาจากตรงนั้น โดยไม่มีทีท่าว่าจะสนใจคนข้างหลัง

#ห้ามคัดลอกหรือลอกเรียนแบบนิยายเรื่องนี้