
นิยายเรื่อง เมียบาป
นามปากกา พิมลมาศ
...พรพรรณตั้งครรภ์ได้ 4 สัปดาห์แล้ว!
ความรู้สึกแรกตอนที่ทราบว่าเธอกำลังตั้งครรภ์ ยอมรับตามตรงว่าเขาค่อนข้างตกใจ เพราะเข้าใจมาตลอดว่าพรพรรณรับประทานยาคุมกำเนิดตามที่เคยตกลงกันไว้
...เขายังไม่อยากมีลูก
“เลิกบีบน้ำตาแล้วตอบฉันมาว่าทำไมถึงปล่อยให้ตัวเองท้อง”
“อิ๋วท้องงั้นเหรอคะ” หญิงสาวตกใจที่ได้ยินคำถามนี้ มือข้างหนึ่งแตะลงบนหน้าท้องของตัวเองทันทีก่อนจะลูบเบา ๆ อย่างไม่อยากเชื่อว่าข้างในนั้นมีหัวใจดวงน้อย ๆ กำลังเต้นอยู่
“คิดว่าฉันจะรับผิดชอบด้วยการแต่งงานงั้นเหรอ”
“อิ๋วไม่เคยคิดว่าตัวเองจะท้องด้วยซ้ำค่ะ คุณจะเชื่อหรือไม่เชื่อก็ตามใจ”
“หึ... จำเอาไว้อย่างหนึ่ง เด็กในท้องจะไม่มีวันได้เรียกฉันว่าพ่อ”
++++++
“เธออยู่ที่ไหน”
‘อิ๋วกำลังจะนอนค่ะ’
“ฉันอยากคุยกับเธอแบบเห็นหน้า”
‘อิ๋วไม่สะดวกหรอกค่ะ’
“ไม่ใช่ตอนนี้ แต่ว่าเป็นพรุ่งนี้ตอนเย็น นะอิ๋ว...ไปเจอกันหน่อยได้หรือเปล่า”
‘เพื่ออะไรคะ คุณแต่งงานแล้ว ไม่ควรมายุ่งเกี่ยวกับอิ๋วอีก’
“แต่เธอกำลังท้อง เราต้องหาทางออกเรื่องนี้ด้วยกัน”
...ไม่ควรยุ่งเกี่ยวกันอีกอย่างนั้นหรือ เขาคงทำไม่ได้หรอก
‘ถ้าเป็นเรื่องลูก อิ๋วไม่เป็นไรหรอกค่ะ ปล่อยให้ทุกคนเข้าใจว่าอิ๋วท้องไม่มีพ่อก็สิ้นเรื่อง’ พรพรรณไม่ได้ประชด แต่ในเมื่ออัครวินท์พูดเองว่าจะไม่ยอมให้ลูกเรียกเขาว่าพ่อ เธอจึงไม่อยากคาดหวังเอาความรับผิดชอบจากเขา จะคิดเสียว่าบนโลกนี้ไม่ได้มีแค่เธอคนเดียวที่ต้องเป็นคุณแม่เลี้ยงเดี่ยว
“อย่าประชดสิ ลูกทั้งคนนะ คิดว่าฉันจะใจร้ายทิ้งได้ลงคอหรือไง” คราวนี้อัครวินท์พูดด้วยน้ำเสียงที่แตกต่าง รู้สึกได้ถึงความรักความห่วงใยที่มีต่อเด็กในท้อง
‘ก็คุณมันเลว’
“อิ๋ว...”
‘วางสายเถอะค่ะ’
“รับปากมาก่อนว่าพรุ่งนี้เราจะได้เจอกัน”
‘มีสติหน่อยสิคะ คุณแต่งงานแล้ว ไม่ควรมาวุ่นวายหรือว่ายุ่งเกี่ยวกับอิ๋วอีก’
“ถ้าเธอไม่รับปากว่าพรุ่งนี้จะออกมาเจอกัน ฉันจะบุกไปหาที่เรือนกุหลาบตอนนี้เลย” นี่ไม่ใช่การขู่ แต่เขาตั้งใจที่จะทำแบบนั้นจริง ๆ ถ้าหากพรพรรณไม่ยอมตกลง
‘คุณอัคมีปัญญาออกมาหาอิ๋วเหรอคะ’
“เธอคิดว่าฉันไม่กล้างั้นเหรอ สรุปว่าอยากให้ไปหาใช่ไหม”
ตัวละคร

อัครวินท์ ลภัส / คุณอัค อายุ 34 ปี

พรพรรณ / อิ๋ว อายุ 27 ปี
