“ว้าย!”
เสียงร้องของเธอเรียกให้สติของชายหนุ่มกลับคืน ร่างบางเสียหลักก้นจ้ำเบ้ากับพื้นทราย น้ำทะเลที่พัดเข้าหาทำให้ร่างงามนั้นเปียกโชก เสื้อเชิ้ตสีขาวเปียกลู่และบางเฉียบจนมองเห็นเนินอกอวบอิ่ม
‘ไม่ใช่แล้ว เธอไม่ใช่เด็กอีกต่อไป สัดส่วนของเธอกำลังทำให้พี่กันต์เจ็บ’
“พี่กันต์ขา ช่วยดึงน้องพลอยขึ้นหน่อยสิคะ”
กันต์กะพริบตาก่อนยื่นมือออกไปฉุดมือบางขึ้น หากแต่ปลายเท้าใหญ่กลับสะดุดปลายเท้าเล็กที่ยืดออกมา ทำให้เขาหน้าคะมำลงไปหาร่างนุ่ม เพราะเสียหลักร่างสูงจึงกลายเป็นทาบทับร่างนุ่มที่นอนเค้เก้ตัวเปียกปอนอยู่บนพื้นทราย
ดวงตาคมกริบสบกับดวงตาสีเทาเข้มของหญิงสาว กลิ่นหอมอ่อนๆ ของวัยสาวทำให้เขาสูดลมหายใจเข้าปอดหนักๆ กวาดตาไปทั่วดวงหน้าสวยอย่างเผลอไผล มือที่เท้ายันคร่อมร่างบางเอาไว้อ่อนแรงลงก่อนที่ดวงตาคมจะหลุบมองกลีบปากนุ่มซึ่งเผยอออกจนเห็นไรฟันสวย
“พี่กันต์”
เสียงหวานอ่อนเชื่อมทำให้ม่านบางๆ ที่ขวางกั้นนั้นขาดผึง เรียวปากร้อนฉกวูบประกบเรียวปากนุ่มคว้าจูบแรกของเธอมาครอบครอง เพียงแค่กดแนบก็ทำให้ช่องท้องบิดเป็นเกลียว สาวน้อยที่เพิ่งรู้จักคำว่า “จูบ” และคิดว่าคงเป็นเพียงแค่เอาปากมาแนบกัน แค่แนบก็ทำให้เธอเคลิ้มจนตาปรือ หากทว่า...มีบางอย่างกำลังดุดดันและตวัดไปทั่วเรียวปากนุ่ม บางอย่างนั้นสากแต่หวานจนต้องยอมเปิดปากรับสิ่งนั้นเข้ามา
กันต์เอียงหน้าเพื่อให้กลีบปากนั้นแนบสนิทกันมากยิ่งขึ้น เรียวลิ้นหนาแทรกตัวเข้าไปโรมรันลิ้นนุ่มที่ดูเงอะงะ เขาหลอกล่อให้เธอติดกับด้วยการตวัดและพลิกพลิ้วลิ้นฉกาจอย่างว่องไว ก่อนจะทำท่าผละออกหากลิ้นเล็กไม่ตอบสนองเป็นเชิงบังคับไม่ให้ถอยห่าง กายชายกดลงเบียดกายสาวอย่างเผลอไผล เสียงลมพัดหวิดหวิวพร้อมกับเสียงเด็กตัวเล็กๆ ที่วิ่งเล่นอยู่หลังโขดหิน ซึ่งกั้นกลางแบ่งออกเป็นสองฝั่งทำให้ชายหนุ่มได้สติ
ความโกรธเกรี้ยวที่ตนกำลังขาดสติเพราะวัยสาวอันสวยสด ทำให้กันต์ผุดลุกขึ้นแล้วเดินดุ่มไปที่รถ ทิ้งให้สาวน้อยพยายามทรงตัวขึ้นด้วยแข้งขาอ่อนแรง
“พี่กันต์ขา”
พี่กันต์ของน้องพลอย
ปากแข็ง ใจร้าย แต่รักมาก
น้องพลอยของพี่กันต์
รักก็แสดงออกว่ารัก ไม่เห็นจะต้องปิดบังนี่นา
สงวนลิขสิทธิ์เป็นของมณีน้ำเพชรแต่เพียงผู้เดียว
 |
| มายารักจอมเจ้าเล่ห์ |
| มณีน้ำเพชร |
| www.mebmarket.com |
| ตั้งแต่จำความได้ พลอยณภัสร์ ก็มีแต่กันต์อยู่ในหัวใจมาโดยตลอด แม้ว่าเธอจะทั้งสวย ทั้งรวย ยั่วยวนก็เก่งพอๆ กับยั่วโมโห สัดส่วนความสาวก็อวบอิ่มน่าขย้ำ คนแบบเธอแค่กระดิกนิ้วขี้คร้านผู้ชายก็กระโดดเข้าใส่ แต่หัวใจเธอกลับมีไว้ให้เขาเพียงผู้เดียว ผู้ชายปากหนักไม่ว่าจะโดนรุกแค่ไหนก็ยากที่จะหลุดปากเอ่ยคำว่ารัก “พี่กันต์เก่งจังเลยนะคะ ทำเป็นทุกอย่าง” กันต์ฉงนกับคำว่า ‘ทำเป็น’ ของเธอ คำพูดสองแง่สองง่ามทำให้แก้มสากเข้มขึ้น แม่ตัวดียังไม่ยอมหยุดยั่วเขาแน่ถ้าเขาไม่จัดการเธอซะ “พี่เป็นผู้ชายก็ต้องทำให้เป็น...ทุกอย่าง ที่ผู้ชายพึงกระทำ” “โดยเฉพาะเรื่องอย่างว่าใช่มั้ยคะ” ได้ยินดังนั้น มือไม้ก็พลันอ่อนปล่อยน็อตให้ร่วงหล่นแล้วกลิ้งเข้าไปใต้กระโปรงคนงาม หญิงสาวหวังดีจึงเอี้ยวตัวหันหลังหมายจะหยิบ แต่ดวงตาเจ้ากรรมกลับหาไม่เจอ เธอจึงยอมคุกเข่าลงบนพื้นถนนดีที่ดึกแล้วพื้นถนนลาดยางมะตอยจึงไม่ร้อนจนทำให้หัวเข่าของเธอพัง กันต์ไม่แน่ใจว่ายัยน้องน้อยตั้งใจจะยั่วและปั่นหัว หรือเธออยากช่วยเขาจริงๆ เขากลืนน้ำลายเหนียวๆ ลงคอเมื่อเหลือบเห็นชายกระโปรงเลิกขึ้นสูงในยามที่เจ้าของโค้งตัวลง กางเกงชั้นในลายลูกไม้ที่เขาคาดกลายเป็นจีสตริงสีขาวปิดบังส่วนสงวนแค่เพียงน้อยนิด สรุปว่า คู่หมั้นของเขาทำทุกอย่างเพียงแค่ต้องการยั่วยวนให้เขาตบะแตก “พี่กันต์ขา ในรถมีไฟฉายมั้ยคะ เอามาส่องดูหน่อยสิ ตอนนี้น้องพลอยหาน็อตตัวนั้นไม่เจอ” ร่างของกันต์คล้ายจะสั่นในขณะที่ฟังคำสั่งกรายๆ จากแม่มดน้อย หากร่างกายของเขามันไม่เชื่อฟังและปฏิบัติตามคำสั่งนั้นสักนิด ลมหายใจของกันต์คล้ายสะดุดก่อนที่เขาจะขยับตัวเข้าไปใกล้อย่างเงียบเชียบ มือใหญ่วางทับสะโพกงอนเช้ง รับรู้ถึงแรงตระหนกที่ทำให้เนื้อสาวสะดุ้ง ปลายนิ้วเรียวเกี่ยวเส้นกลางที่อยู่ระหว่างหนั่นเนื้อสองก้อนให้เปิดทาง ดวงตาคมวาววับมองความงามที่ทำให้เขากลายเป็นคนสิ้นคิด และผลีผลามกระทำการโดยพละการ ไม่คิดแม้กระทั่งว่าบัดนี้ทั้งคู่อยู่ริมถนน มีเพียงรถคันใหญ่เป็นกำบังสายตาที่อาจเมียงมองมา “อุ๊ย! พี่กันต์จะทำอะไรคะ” พลอยณภัสร์ตกใจจริงๆ ไม่ได้เสแสร้ง เธอไม่คิดว่าจะทำให้เขาตบะแตกแบบไม่ได้ตั้งใจ ทั้งที่เธออุตส่าห์ยั่วมาตั้งแต่ในรถ ไฉนมันถึงได้ผลเอาตอนที่อยู่ข้างทาง “ทำในสิ่งที่น่าจะทำตั้งแต่ชั่วโมงก่อน” |
 |
|
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น