บทที่ 1 ผับร้อนรัก NC 70 %
เสียงเพลงเร้าใจดังขึ้นมาเชิญชวนให้แขกมากหน้าหลายตาทั้งชาวไทยและชาวต่างชาติ ลุกขึ้นมาอวดลีลาร้อนแรงไม่แพ้ทรวดทรงองค์เอวของนักเต้นสาวยั่วสวาทบนเวทีร้อน ไฟหลากสีสาดไปทั่วพร้อมควันจากดรายไอซ์ต้อนรีบดีเจสาวสวยเรียกเสียงฮือฮาจากหนุ่ม ๆ ทั่วทั้งผับแม้แต่เหล่าบริกรชายก็ยังต้องหยุดมือเมื่อถูกความเซ็กซี่นั้นสะกดเอาไว้ มือนับไม่ถ้วนวาดไปมากลางอากาศแสดงลีลารับกับเสียงเพลงดังกระหึ่ม
“Long Island Iced Tea” เสียงสั่งเครื่องดื่มระดับแรงแนวหน้าไม่ได้ทำให้บริกรชายหนุ่มหล่อคนนี้ตกตะลึงแต่อย่างใด ใบหน้าหล่อยกยิ้มเพื่อโปรยเสน่ห์ให้กับเจ้าของเสียงสาวสวยในชุดเดรสเกาะอกสีแสดที่สั้นจนแทบจะปกปิดอะไรได้เลย ใบหน้าที่แต่งเติมไว้ด้วยเครื่องสำอางเข้ากับสีชุดยิ่งทำให้ ‘พิมาดา’ ดูเซ็กซี่น่ามองยิ่งขึ้นไปอีก
“Long Island Iced Tea” ชื่อเครื่องดื่มตามสั่งถูกส่งต่อให้เจ้าของหน้าที่จัดการปรุงแต่งมันขึ้นมาอย่างพิถีพิถันเพื่อเอาใจขาประจำของสถานบันเทิงแห่งนี้
“เจ๊พี่ดามาแล้ว”
“หรือ ดีเลย ๆ แล้วเขาสั่งอะไรหรือยัง” เสียงบอกด้วยความดีใจทำให้ เจ๊แคท เจ้าของผับดีใจยิ่งกว่าคนพูดเสียอีก หล่อนส่งสัญญาณพิเศษให้บาร์เทนเดอร์สาวพร้อมทั้งกระซิบกำชับสมทบเข้าไปอีกทีเพื่อความสมบูรณ์แบบ
“Long Island Iced Tea ครับ”
“เห้อ...เซ็งจัง” ความดีใจแปรเปลี่ยนไปเป็นอีกอย่างเมื่อรายได้พิเศษที่กำลังลอยเข้ากระเป๋าต้องหดหายไป เจ๊แคททิ้งตัวลงบนเก้าอี้บาร์สูงพร้อมถอนหายใจด้วยความผิดหวัง
“เซ็งอะไรครับเจ๊” บริกรหนุ่มน้องใหม่เดินเข้ามาทักทายเจ๊แคทพร้อมส่งรายการเรื่องดื่มให้กับบาร์เทนเดอร์เจ้าของหน้าที่ เจ๊แคทหันไปมองหนุ่มหล่อน้องใหม่ของผับพลางนึกแผนการเรียกเงินเข้ากระเป๋าตัวเองได้ในทันที
“ลัน...มาหาเจ๊มา” บริกรหนุ่มเจ้าของชื่อเดินตรงเข้ามาหาเจ๊แคทตามคำสั่งโดยที่ไม่ได้ล่วงรู้ถึงแผนการของเจ้าของผับผู้นี้เลย
“ครับเจ๊”
“ลันจ๋า...เห็นผู้หญิงโต๊ะเก้าไหม” บริกรหนุ่มมองตามนิ้วของเจ๊แคทก่อนจะประจักษ์เข้ากับร่างในชุดอวดผิวเนีนยอย่างไม่คิดจะอายใคร
“ครับเจ๊”
“เดี๋ยวลันนะเอา Long Island Iced Tea เนี่ยไปเสิร์ฟให้พี่ดาเขานะ”
“พี่ดา...” บริกรหนุ่มหันไปจ้องผู้หญิงในชุดเดรสสีแสดผู้เป็นเจ้าของชื่อนั้นอีกครั้งซึ่งต่อให้มองมุมไหมก็ไม่มีทางที่เธอจะอายุมากกว่าเขาไปได้
“แต่ว่าผมต้องเสิร์ฟโต๊ะเจ็ดก่อนนะครับ”
“โต๊ะนั้นเดี๋ยวเจ๊ให้คนอื่นทำ เอ้า...รับไปแล้วก็อย่าลืมยิ้มเยอะ ๆ นะ”
“แล้วถ้าได้ดีแล้วก็อย่าลืมพวกพี่เหมือนคนอื่น ๆ ล่ะ”
“ได้ดีอะไรครับ”
เครื่องดื่มสามแก้วถูกวางลงบนโต๊ะกระจกพร้อมด้วยกับแกล้มชวนกินมากมาย บนสนทนาหลากหลายประเด็นถูกหยิบยกขึ้นมาก่อนจะมาลงเอยด้วยประเด็นซึ่งเจ้าของปาร์ตี้เป็นผู้เริ่มขึ้น
“เฮ้ย ๆ วันนี้มีของดีให้ดูแล้วโว้ย”
“อะไรของมึง”
“ที่กูเคยเล่าให้มึงฟังไง”
“เล่าอะไรของมึง”
“ก็ผู้หญิงที่กูบอกว่าชอบหิ้วเด็กกลับบ้านไง นั่งอยู่นั้นไงพวกมึงอยากเห็นหน้ากันไม่ใช่หรือไง” สองเพื่อนร่วมวงเหล้าหันไปทางเดียวกันด้วยความอยากรู้ หน้าตาที่แตกต่างจากจินตนาการไว้ลิบลับสร้างความแปลกใจและตระหนกใจให้แก่หนึ่งในสมาชิกวงเหล้าเป็นอย่างมาก แก้วเหล้าในมือค้างอยู่กลางอากาศเช่นเดียวกับใบหน้าเปื้อนเคราที่แสดงออกถึงความตกใจอย่างไม่ปิดบัง
‘ดา’
“เซ็กขนาดนี้เลย...เสียดายของว่ะ”
“เออดิ กูเคยลองเข้าไปคุยด้วยทีหนึ่งแต่แม่งไม่แลกูเลย อย่าให้ถึงทีกูนะจะเอาไปลุกไม่ขึ้นเลยคอยดู”
“กูต่อเอง” เสียงหัวเราะร่วนกับบทสนทนาไม่จริงจังของสองเพื่อนซี้ไม่ได้ดังเข้าไปในโสตประสาทของ ‘ก้องภพ’ เลยแม้แต่น้อย ใบหน้าเปื้อนเคราแสดงความไม่พอใจทันทีเมื่อสิ่งเพื่อนของตนพูดกำลังเกิดขึ้นต่อหน้าต่อตา
บริกรหนุ่มรับเครื่องดื่มมาโดยไม่มีท่าทีเกี่ยงงอนแต่อย่างใด เครื่องดื่มผสมจากเหล้าหลากชื่อทั้งเตกีล่า รัม ยิน และทริปเปิล เสริมด้วยมะนาวและโค้กอีกทั้งการแต่งตัวของหญิงสาวทำให้บริกรหนุ่มคาดเดาไปแล้วว่านิสัยใจคอของเธอเป็นอย่างไร
“Long Island Iced Tea ครับ”
พิมาดาเงยหน้ามองบริกรหนุ่มไม่คุ้นหน้าพลางส่งเครื่อมดื่มสีน่ากลัวเข้าปากไป บริกรหนุ่มมองน้ำสีเข้มที่ไหลลงคอไปด้วยความทึ่งอยู่ในทีแต่ก็ไม่ได้ทำอะไรที่เป็นการแสดงออกไปมากกว่าที่ถูกสั่งให้ทำ
“มาใหม่หรือ”
“ครับ”
“ชื่ออะไร”
“ลัน”
“ชื่อจริงล่ะ”
“...” ไร้คำตอบใด ๆ จากปากของบริกรหนุ่มที่กำลังแสดงความไม่พอใจน้อย ๆ ออกมา พิมาดาส่งเครื่องดื่มลงคอไปก่อนจะเงยหน้าขึ้นมาสบตากับความแข็งกระด้างในดวงตาของเขา มือเล็กวางแก้วทรงสูงลงก่อนจะรวบกระเป๋าถือสีดำมาวางไว้บนหน้าตัก
“คุยกันหน่อยไหม ถ้ากล้า...” คำเชิญชวนแฝงท้าทายทำให้บริกรหนุ่มหน้าตาดีนั่งลงโดยไม่จำเป็นต้องคิดอะไรให้วุ่นวาย มือเล็กรวบผมดำยาวเป็นลอนมาไว้ข้างหน้าก่อนจะเริ่มบทสนทนาบทยาวซึ่งทำให้เจ๊แคทที่ลอบมองมาเป็นระยะยิ้มด้วยความดีใจ
“หน้าตาเราดีนะ...ไม่คิดจะทำงานอย่างอื่นหรือไง” ประโยคคำถามชวนคิดถูกเอ่ยขึ้นหลังจากการทำความรู้จักเบื้องต้นผ่านไปไม่นาน บริกรหนุ่มมองคนตั้งคำถามด้วยความรู้สึกที่เกิดขึ้นเองโดยไม่ได้ตั้งใจ ความสงสัยปรากฏขึ้นมาในใจของเขาเป็นสิ่งแรกแต่ก่อนที่จะมีคนได้คลายความสงสัยให้แก่ตัวเอง
บุคคลผู้ทรงอำนาจอย่าง ‘พาตัน แอนโทนี่ รอซท์’ หนุ่มหล่อวัยสามสิบห้าปีก็ปรากฏตัวท่ามกลางเสียงฮือฮาจากสาวน้อยใหญ่ทั่วทั้งผับความร้อนบนเวทีเทียบไม่ได้กับความเร้าร้อนของผู้มาเยือนคนนี้เลยแม้แต่น้อย ไฟหลากสีสาดไปยังผู้มาเยือนเพื่อต้อนรับการมาของบุคคลทรงอำนาจ ดีเจสาวหุ่นแซ่บบนเวทีละจากหน้าที่ของตนตรงไปรอยังห้องวีไอพีชั้นบนทันที่ที่แขกคนพิเศษมาเยือน
พาตันเดินตรงไปตามทางเดินซึ่งถูกจัดไว้สำหรับตัวเองโดยเฉพาะก่อนจะสะดุดเข้ากับร่างอรชรอ้อนแอ้นที่แม้ไม่ได้สวยสะดุดตาแต่ก็ทำให้ผู้ชายคนหนึ่งอยากลิ้มลองขึ้นมาได้ ดีเจสาวเข้ามานั่งแนบชิดกับร่างกำยำของพาตันโดยไม่คิดจะสงวนร่างกายของหล่อนไว้แม้แต่อย่างใด คติที่หลายคนมักพูดว่า ‘มีดีก็ต้องโชว์’ กำลังปรากฏต่อสายตาของใครหลาย ๆ คน หน้าอกที่แทบจะล้นทะลักออกมาถูกบดเบียดไปกับท่อนแขนแกร่งไม่ตางจากขาเรียวยาวที่กำลังอวดเนื้อน่าลอง พาตันยิ้มรับความปรารถนาดีนั้นทันทีที่มันถูกส่งมาแต่ก็ไม่ลืมสิ่งที่ปรารถนาอยู่ในใจเช่นกัน
“เฮ้ย ๆ ดูเหมือนน้องดาของมึงจะมีคนมาตัดหน้าไปแล้วว่ะ”
“ใครว่ะนั้น”
“กูก็ไม่รู้แต่ดูเหมือนจะใหญไม่เบา ดูดิเจ๊แคทลงทุนมาด้วตัวเองแบบนี้กูว่าคืนนี้น้องดาของกูโดนเอาแน่นอน เซ็งชิบ”
หนึ่งในบอดี้การ์ดแยกตัวออกมาเพื่อทำตามคำสั่งของเจ้านายทันที ค็อกเทลสีแดงอมส้มชื่อชวนลองอย่าง Sex on the beach ถูกยกมาเสิร์ฟโดยเจ๊แคททันทีที่หล่อนได้รับคำสั่งมาจากผู้มากด้วยอิทธิพล พิมาดามองเครื่องดื่มซึ่งเสมือนเป็นรหัสที่รู้กันของเธอและเจ๊แคทด้วยความไม่เข้าใจ
“ลันกลับไปทำงานต่อไป”
“น้องดาขา...มีคนเขาอยากรู้จักน้องดาแหนะ” เจ๊แคทพูดไปยิ้มไปเมื่อเม็ดเงินมากมายกำลังจะไหลมาเข้ากระเป๋ามากกว่าที่หล่อนตั้งไว้แต่แรก พิมาดามองตามสายตามีเลศนัยของเจ้าของผับเช่นเดียวกับบริกกรหนุ่มที่รีบทิ้งตัวลงทันทีเมื่อรู้ว่าใครเป็นเจ้าของเครื่องดื่มสีสวยแก้วนี้
“ดาไม่ได้สั่งนะคะ” คำพูดเชิงปฏิเสธไม่ได้ทำให้ความพยายามของเจ๊แคทลดลงเลยแต่กลับยิ่งเพิ่มความโลภให้หล่อนมาไปอีก บทหนักใจถูกเจ้าของผับมากประสบการณ์หยิบขึ้นมาใช้เพื่อเรียกเม็ดเงินจำนวนมากขึ้นกว่าเดิม
“น้องดาขา...พูดแบบนี้เจ๊ก็แย่นะสิคะ” พิมาดามองหนุ่มหล่อในชุดสูทหรูด้วยความรู้สึกสะอิดสะเอียนลึก ๆ อยู่ในใจแต่ไม่สามารถแสดงออกไปได้มากกว่าใบหน้าเรียบไม่บ่งบบอกความรู้สึกอะไร ต่างจากดีเจสาวสวย
“ฝากบอกเขาละกันนะว่าอย่างฉันไม่กล้าสู้สาวสวยข้างเขาหรอกคะ”
“จะดีหรือคะ”
“เจ๊น่าจะรู้นิสัยหนูนะ”
“จ่ะ”
ใบหน้าแสดงความหนักใจของหล่อนแตกต่างไปจากความพอใจที่ถูกซ่อนไว้ภายใน เจ๊แคทจัดการถ่ายทอดคำพูดเรียกค่าตัวเพิ่มให้พาตันฟังโดยตรงทันทีสร้างความไม่พอใจให้แก่สาวสวยข้างกายเป็นอย่างมาก ความอิจฉาปรากฏขึ้นในดวงตาของดีเจสาวขณะที่ในใจกำลังก่นดาหญิงสาวหน้าตาบ้าน ๆ ที่บังอาจมาแย่งความสนใจไปจากลูกค้ารายใหญ่ของตน
พิมาดามองตามเจ๊แคทไปอย่างรู้ทันความคิดของหล่อนทุกอย่าง หญิงสาวหยิบเงินสดในกระเป๋าส่งให้บริกรหนุ่มข้างกายก่อนจากไปทันทีโดยไม่คิดจะแตะต้องเครื่องดื่มใด ๆ ‘อลัน’ มองเงินในมือก่อนจะวางมันลงไปบนโต๊ะเมื่อมีบางอย่างกำลังมารบกวนจิตใจของเขาอยู่
อิมเมจพระเอก
เคยไหม...ที่ต้องจมอยู่กับความทุกข์ทั้ง ๆ ที่รู้วิธีการกำจัดมันทิ้งแต่ก็ไม่อาจทำได้
เคยไหม...ที่ต้องทำตัวเข้มแข็งทั้ง ๆ ที่ในใจอ่อนแอจนถึงที่สุด
เคยไหม...ที่ต้องกลัวไปหมดทุกอย่างแม้แต่ความรัก
เคยไหม...ที่ต้องแกล้งลุกขึ้นยืนทั้ง ๆ ล้มอยู่
"สัญญาอะไรกับฉันอย่างหนึ่งได้ไหม"
"บอกมาก่อนถ้าผมทำให้ได้ก็จะทำ"
"เธอไปส่งฉันที่โรงแรมถ้าทำไม่ได้ก็จบกันพรุ่งนี้เช้าเราต่างคนต่างแยกย้าย ฉันยินดีจ่ายค่าเสียเวลาให้ตามกำหนด...แต่ถ้าทำได้เราก็อยู่กันต่อจนครบแล้วต่างคนต่างแยกย้าย แต่ถ้าเธอต้องการความช่วยเหลืออะไรก็ติดต่อผ่านเลขาของฉันได้"
"แล้วคุณจะให้ผมสัญญาอะไร"
"ถ้าเธอเลือกอย่างหลัง สัญญาว่าจะไม่รักกัน...ได้ไหม"
"..."
"เวลาแค่ไม่กี่วันคงไม่ทำให้ผู้หญิงกับผู้ชายที่ไม่รู้จักกันรักกันได้หรอก...จริงไหม"
"แล้วคุณจะให้ผมสัญญาทำไม"
"เพื่อความสบายใจไง ฉันไม่รู้หรอกนะว่าเธอทำแบบนี้ทำไมแต่ฉันต้องการความมั่นใจ"
"แล้วคุณจะให้ผมอยู่ต่อทำไมในเมื่อคุณมีทางเลือกอื่น"
"สัญญามาก่อนสิแล้วฉันจะบอก"
"เราสัญญากันแล้วจำได้ไหม"
"ได้ แต่คนที่ไม่ได้รักกันก็แต่งงานกันได้ไม่ใช่หรือ"
"ขอโทษ..."
Guest
