บทนำ
ณ กรุงลอนดอน
" เจนลูกถีงเวลาเครื่องออกเเล้วนะ "
ฉันก้มมองไปดูนาฬิกาข้อมืออันเเสนน่ารักของตัวเอง....แล้วก็ต้องตกใจเมื่อรู้ว่าจะได้เวลาเครื่องจะออกเเล้ว
" จริงด้วย!!! งั้นหนูไปก่อนนะท่านเเม่ "
ฉันเดินเข้าไปกอดผู้หญิงที่ได้ชื่อว่าเเม่ของฉันอย่างโศกเศร้าเมื่อถึงเวลาที่จะจากกัน....
" ไม่ร้องไห้สิคะคนดีของเเม่ "
เเม่เอามืให้อมาปาดน้ำตาของฉัน
" เเต่เจนไม่อยากไปนิคะเเม่ ;^; "
" อย่างอเเงสิเจน เราตกลงกันเเล้วไง "
" เเต่เจน............... "
" ไปขึ้นเครื่องได้แล้วไป เดี๋ยวก็ตกเครื่องจนได้หรอก "
แม่ผลักหลังฉันให้เดินเข้าไปขึ้นเครื่องที่มีปลายทางถึงที่ประเทศไทย ฉันหันหลังมามองเเม่อีกครั้ง....ก็เห็นแม่กำลังโบกมือลาฉัน
ฉันจึงรีบเดินขึ้นเครื่องไปก่อนที่น้ำตาฉันจะไหลออกมาอีกครั้ง.....
.................
ณ กรุงเทพฯ [ ผับD.D ]
" ไอ้คีย์!! ทางนี้โว้ย!! "
ผมมองไปทางต้นเสียงก็เห็นพวกเพื่อนเหี้ยของผมกำลังนั่งดื่มกันอยู่แล้วเดินไปหาพวกมัน
" มาช้าจังว่ะไอ้คีย์"
ไอธามถามผมขึ้นเมื่อนั่งลง
" ไม่เสือก..... "
ผมบอกมันด้วยเสียงเรียบ เเล้วหยิบเเก้วที่วางอยู่ใบนึงยกขึ้นมาดื่ม.....
" ไอเหี้ย....กูอุสาถามดีๆ เสือกมาตอบกวนส้นตีนอีก เดี๋ยวก็ถีบเเม้งเลยไอสัส!! "
มันหันมาด่าผมเมื่อได้ยินคำตอบเเบบกวนตีนของผม.......
" ช่างมันเถอะไอ้ธามมาเเดกต่อดีกว่า ยังไงไอ้เหี้ยคีย์มันก็กวนตีนเเบบอยู่เเล้ว ถ้ามันไม่กวนตีนมึงล่ะสิน่าเเปลก "
ไอเตอร์ที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้างผมกับไอธามก็พูดขึ้นเมื่อเห็นว่าไอธามที่กำลังหัวร้อน.....
" ไอเหี้ย!!!! พวกมึงดูนั่นสิสัส!! "
จู่ๆไอเเท็คก็อุทานขึ้น เเล้วบอกให้พวกผมหันไปดูผู้หญิงคนนึง ที่มีหน้าสะสวย รูปร่างเซ็กซี่ ขาว อกเป็นอก0^0 คือง่ายๆว่า เป็นผู้หญิงในอุดมคติของผู้ชายหลายๆคน
" พวกเหี้ยเก็บน้ำลายหน่อย หกให้เเก้วเหล้าหมดเเละ! "
ผมพูดขึ้นเมื่อเห็นว่าพวกมันมองผู้หญิงคนนั้นจนน้ำลายย้อย...
" ไอ้คีย์ ไอ้เหี้ย!! "
เมื่อพวกมันได้สติไอธามก็อ้าปากด่าผมทันที
" ถ้ามึงนั่งเงียบๆ พวกกูก็ไม่หาว่ามึงเป็นใบ้หรอกนะ "
ไอเเท็คด่าผมเมื่อผมไปพูดขัดอารมณ์มันอย่างหงุดหงิด....
" ขอโทษนะคะ.........."
จู่ๆผู้คนนั้นก็เดินเข้ามาหาพวกผมที่กำลังนั่งดื่มกันอยู่...
" มีอะไรหรอคับ? "
ไอเตอร์เอ่ยถามผู้หญิงคนนั้น..
" พอจะมีที่นั่งเหลือไหมคะ?? พอดีเดียมาคนเดียวน่ะค่ะก็เลย...."
ผู้หญิงที่ชื่อเดียอะไรนั่น พูดด้วยเเววตาน่าสงสาร
" มีคับ! "
ไอเเท็คพูดขึ้นอย่างรวดเร็ว...เมื่อได้ยินเดียพูดเช่นนั้น
" ขอบคุณมากค่ะ เอ่อ..... "
" ผมชื่อ เเท็ค คับ เรียกว่า พี่เเท็คก็ได้ "
" ค่ะพี่เเท็ค ^ ^ "
" กูกลับเเละ! "
ผมพูดขัดขึ้นเมื่อเห็นไอเเท็คกำลังหลงมารยาทผู้หญิงที่ชื่อเดียอะไรนั่น....
" อ้าว! ทำไมกลับเร็วจังวะ "
ไอธามเอ่ยถามผมเมื่อผมลุกขึ้นออกจากโซฟา...
" พอดีกูมีงานพรุ่งนี้เช้าอีกวะ เเล้วอีกอย่างนะ......"
ผมพูดเเล้วห่างตามองคนชื่อเดียอย่างขยะแขยง
" เออๆ กลับดีๆล่ะไอคีย์ "
ไอเตอร์เห็นผมกำลังจะพูดอะไรออกมาต่อ จึงได้เอ่ยไล่ผมตัดหน้าก่อน....
" อืม "
ผมเดินออกจากผับไปขึ้นรถสปอร์ตที่จอดอยู่ เเล้วขับออกไปอย่างรวดเร็วทันที......
ในใจผมตอนนั้นกำลังคิดอยู่ตลอดเลยว่า ทำไมผู้หญิงเดี๋ยวนี้ทำไมถึงง่ายจังวะ กลัวว่าจะได้ไม่มีผัวหรือไงถึงได้ชอบเสนอตัวให้ผู้ชายก่อนกันจัง
ผมล่ะเกลียดจริงๆ ไอผู้หญิงประเทศเสนอตัวให้ผู้ชายเพื่อเงิน หรือ ผู้หญิงง่ายๆ มาก ตั้งเเต่มายทิ้งผมไปเเต่งงานกับคนที่รวยกว่าผมนั่นเเหละ...
Guest
