เรื่องนี้มี E-book ให้ดาวโหลดแล้วนะคะ


“ปะ...ปล่อย อื้อ...” นิพาดาห้ามเสียงกระเส่าทันทีที่ปากเป็นอิสระ ทว่าร่างกายกลับถูกจู่โจมอย่างหนักทั้งปากและมือของรามิล แรงพูดแทบจะไม่มี
“ถ้าจะห้ามขอเสียงดังๆ ฟังชัดๆ มากกว่านี้สิที่รัก แล้วผมจะทำตาม” รามิลท้าทายขณะที่มือนั้นลูบไล้รุกล้ำต่ำหายเข้าไปใต้กระโปรงพลิ้ว แม้จะยาวคลุมเข่า แต่ตอนนี้มันถูกร่นขึ้นไปจนถึงหน้าท้อง
“อย่ามาทำบ้าๆ ในนี้นะ” นิพาดาพยายามข่มความเสียวซ่านที่วิ่งพล่านทั่วสรรพางค์กาย สั่งห้ามอีกครั้งด้วยน้ำเสียงที่ดังขึ้นจากเดิมนิดหน่อย
“เสียงไม่ดัง ฟังไม่น่าเชื่อถือ ผมไม่ทำตามครับ”

