บทนำ
"ฉันไม่สน แกต้องไปใช้หนี้แทนฉันซะ!! ถ้าไม่อยากให้แม่แกตาย ด้วยน้ำมือของฉัน" นายพลพ่อเลี้ยงของผมใช้ปืนจ่อที่ขมับของแม่ เพื่อที่จะบังคับให้ผมหาเงินไปใช้หนี้พนันบอลของแก๊งมาเฟียแก๊งหนึ่ง จำนวน 10 ล้านบาท
"พะ พะ พ่อครับ ผมยอมเเล้วผมจะไปครับ ฮึก ขอร้องล่ะ ช่วยปล่อยเเม่พรก่อนได้ไหมครับฮึก"ผมของร้องพ่อทั้งท้ำตา ทั้งไหว้ทั้งกราบเพื่อจอลาเเม่เป็นครั้งสุดท้าย
"ตุบ" ฮืก "ไนท์ลูกแม่ ลูกรักของเเม่ ๆ ขอโทษนะลูกที่ต้องมาทำแบบนี้แม่ผิดเองที่รักคนแบบนี้ แม่เป็นเเม่ที่ไม่ดีที่ช่วยอะไรลูกไม่ได้เลย ฮืออ แม่ขอโทษนะลูก ฮือ" แม่กล่าวพร้อมทั้งน้ำตา
"ไม่เป็นไรครับแม่ ฮึก เเค่เเม่ให้ไนท์เกิดมาไนท์ก็ทดแทนบุญคุณแม่ไม่หมดแล้วครับ แม่ไม่ต้องห่วงนะครับ ฮึก ไนท์จะพยายามอดทนใช้หนี้ให้เร็วที่สุด ฮึกแม่อยู่ที่นี่ดูแลตัวเองด้วยนะครับฮึก ไนท์รักแม่นะครับ ฮึก"
สองแม่ลูกร่ำไห้จนน้ำตาปานเป็นสายเลือด เมื่อการใช้หนี้ครั้งนี้อาจจะไม่มีชีวิตกลับมาหาคนที่เรารักอีกก็เป็นได้
"ไนท์ลูก ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ไนท์ต้องเชื่อมั่นในตนเองนะลูก ไปอยู่ที่นั่นก็ระสังตัวไว้ให้ดีความลับของลูกอย่าให้ใครรู้เด็ดขาด แม่ขอโทษที่ทำให้ลูกต้องมาเจอเรื่องราวที่เลวร้ายแบบนี้นะลูก"
"ครับเเม่ ผมจะจำไว้ ฮึก ถ้ามีโอกาศผมจะมาเยี่ยมเเม่บ่อยๆนะครับ"
"ไสหัวเเกไปใช้หนี้ได้เเล้ว ไป ฉันล่ะหงุดหงิดจริง ๆ ฉันเเค่สงมันไปใช้หนี้ไม่ได้ไปตายซักหน่อย จะอะไรกันนักกันหนา คิดซะว่าตอบแทนบุญคุณที่ฉันเลี้ยงดูลูกแกกับแกไงนังพร" นายพลไล่ไนท์ไปกับคนของแก๊งมาเฟียที่หน้าบ้าน เพื่อไปใช้หนี้.....หนี้ที่ตัวเองไม่ได้ก่อ"