=pl= HUT THE RICH
=pc=เค้าเรียกผมว่า “ป๋าฮัท”
=br=

=br=
=pc=ฮัท
=pc=หล่อ หล่อ หล่อ!!
=pc=รวย รวย รวย!!
=pc=เปย์ เปย์ เปย์!!
=pc=ชีวิตติดโสด เมียเหรอชาตินี้ไม่เอาหรอก ผมจะครองโสดจนวันตาย
=pc= “ป๋าฮัทคะ” ฉิบหายละ เข่าอ่อน!
=pc=ผมมันสายเปย์ เปย์อย่างเดียวเว้ย แค่เอาไว้ควงเฉยๆ ให้เยไม่เอาหรอก กูรังเกียจพวกผู้หญิงหิวเงิน ชิ!
=pc= “เปย์ได้แต่ไม่เยและไม่เอาเป็นเมีย”
=pc=HUT: กูป๋าฮัทไง ป๋าฮัทอ่ะ คนที่หล่อๆพ่อรวยอ่ะ พวกมึงรู้จักป่าว?
=br=

=br=
=pc=ระมิงค์
=pc=เชรดดดด!! ซวย ซวย ซวย
=pc=ชีวิตติดซวย!!
=pc=อายุแค่ 18 เพิ่งจบ ม.6 ทำไมฉันต้องมาวิ่งหนีเจ้าหนี้หัวซุกหัวซุนด้วยวะ เชี้ยเอ้ย! หนี้ที่ไม่ได้ก่อ อยากเรียนต่อมหาวิทยาลัยก็ไม่มีเงินเรียนอีก บ้านก็ไม่มี ทำไงดี
=pc=โอ๊ะ! นั่น รถเบนซ์สีดำคันงามนั่นเลี้ยวเข้าไปในคฤหาสน์หลังใหญ่นี่นา กระจกรถฝั่งคนขับถูกลดลงเผยให้เห็นใบหน้าของผู้ชายที่หล่อเหลา แต่ฉายแววความไม่สบอารมณ์บนใบหน้า
=pc=พระเจ้า! หล่อ หล่อมาก
=pc=วินาทีนั้น “ระมิงค์จะเอาคนนี้”
=pc=RAMING: หนูไม่ได้เด็กนะคะ ไม่เชื่อลุงฮัทจะลองก็ได้นะ
=br=
=pc=“มึงเป็นใคร?’
=pc=“หนูชื่อระมิงค์ค่ะ”
=pc=“แล้ว?”
=pc=ชายหนุ่มยืนมองเด็กกะโปโลหน้าตามอมแมมแต่งตัวมอซอตรงหน้า ด้วยใบหน้าโคตรจะหงุดหงิด
=pc=“คะ คือ หนูจะมาขออยู่ด้วย!!”
=pc=“ในฐานะ?”
=pc=“เอ่อ...” หญิงสาวอ้ำอึ้ง จนทำให้อีกฝ่ายรำคาญ
=pl=“นี่ กูไม่ว่างมาเล่นกับเด็กกะโปโลแบบเธอนะ กลับไปซะ!!”
=pc= “ลูก”
=pc=“หะ? ว่าไงนะ”
=pc=“หนูจะมาอยู่ ในฐานะลูกค่ะ!!”
=pc=“ลูกพ่องงงงงงงง!!!!!!”
=pc=ปังงงง!! พร้อมกับประตูที่ปิดสนิท...

=br=
Talk : ฮือออ ระมิงค์น้อยผู้น่าสงสาร 5555 ทำไมพี่ฮัทดิบจังคะ 😂สวัสดีค่ะ มาแล้วกับนิยายเรื่องแรก ป๋าฮัทสายเปย์ 5555 เรื่องนี้เน้นแนวสบายๆ อาจจะดราม่าบ้างไม่ว่ากันเนาะ มาให้กำลังใจไรท์ด้วยเน้อ กดติดตามด้วยนะคะ อย่าเป็นนักอ่านเงาล่ะแกรร ไม่มีกำลังใจนะ
ปล. อาจจะไม่ติดกุญแจ หรือเหรียญใดๆนะเจ้าคะ
ปล1. ถ้านักอ่านชอบ ติดตาม และเม้นท์ นิยายเรื่องนี้จบแน่ๆเจ้าค่ะออเจ้า
เปิดเรื่อง : 20 เมษายน 2561
Guest
