Markson
18+ NC
เนื้อหามีความรุนแรง โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน
*หื่นเพียวๆไม่มีเรียลผสม*
*เนื้อหาไม่เกี่ยวกับตัวศิลปิน โปรดใช้สติในการอ่าน*
Mark Part.
หลังจากที่กลับมาขากเกาะฮ่องกงแล้ว แจ็คสันก็ไม่คุยกับผมอีกเลยตั้งแต่วันนั้น ผมไม่รู้จะง้อเขายังไงละนะ ผมทำอะไรก็ไม่ถูกใจแจ็คสันสักอย่าง
“มาคุยกันให้รู้เรื่องสิ แจ็คสัน!”
“อะไรครับ”
“ทำไมนายไม่คุยกับพี่ นี่จะเดือนนึงแล้วนะ ไม่อยากแต่งงานกับพี่ก็บอกสิ!!”
“หึ”
แค่นั้น? แล้วคนตัวเล็กก็เดินออกไป ทำไมนะทำไม?
แต่คนอย่างผม ไม่ปล่อยให้คนตัวเล็กไปได้ง่ายๆหรอก…
“มานี่! มาคุยกัน”
ผมกระชากข้อมือของร่างเล็กให้ออกมาจากประตูห้อง
“โอ๊ย! ผมเจ็บนะ”
“เรื่องของนายสิ! นายเป็นอะไร ทำไมไม่บอกพี่ หรือว่าพี่ไม่สำคัญกับนายแล้ว!? แจ็คสัน!?”
“ฮึก..”
“อย่ามาบีบน้ำตา บอกมา!!”
เป็นคนดีๆไม่ชอบ ชอบให้เป็นอย่างนี้ตลอด
“ผม..”
“บอกมา!!”
ผลั๊ก!!
ผมผลักคนตังเล็กเข้ากำแพง ถ้าเป็นทุกทีผมจะเข้าไปถามว่าเป็นยังไงบ้าง ตอนนี้ไม่ละครับ ผมโกรธมากกว่าสงสาร
“โอ๊ย!! ฮึก ฮือปล่อยผมนะ!”
“ไม่ปล่อย! นายจะทำไม!?”
“ปล่อยผม..”
“ไม่”
“อื้อ!!!”
ผมมอบจูบที่รุนแรงให้แจ็คสัน แต่คนตัวเล็กยังดื้อไม่ยอมอ้าปากให้ผมเอาลิ้นเข้าไปได้
อุก!
ผมต่อยเข้าไปที่ท้องของคนตัวเล็ก คนตัวเล็กอ้าปากออกผมจึงเอาลิ้นเข้าไปได้ถึงคนตัวเล็กจะไม่ยอมก็เถอะ
“อื้อ!! ฮืออ”
“ร้องไห้อีกแล้ว คิดว่าจะใช้วิธีนี้ได้”
ผมถอนจูบใช้นิ้วลูบจากหางตาเพื่อจะให้น้ำตาของอีกฝ่ายหายไป แต่เหมือนจะไม่เป็นอย่างที่คิด ยิ่งเช็ดน้ำตายิ่งไหล…
“แจ็คสัน…พี่ พี่ขอโทษ”
ไม่ตอบ ผมว่าผมออกไปเองดีกว่า
“เดี๋ยวพี่ไปเอง”
หมับ!
Jackson Part.
หมับ!
“ถึงผมจะเจ็บแค่ไหน ผมก็ไม่ยอมให้พี่มาร์คไปไหนครับ”
“ปล่อย”
ผมปล่อยตามที่พี่มาร์คบอก ใช่ ผมปล่อยไปง่ายๆ รอให้อารมณ์พี่มาร์คเย็นแล้วมาคุยก็ไม่เสียหาย แต่พี่มาร์คไม่ได้เดินออกไปไหน เขายืนอยู่ตรงนั้น ตรงหน้าผม…
“แจ็คสัน เรามาพูดกันดีๆ ดีกว่านะ”
พี่พูดได้นี่ พี่ไม่ได้เจ็บตัวเหมือนผม
อยากพูดออกไป แต่ได้แค่พูดในใจ
หลังจากที่เราแต่งงานกันแล้ว ผมก็ไมคุยกับพี่มาร์คมาเดือนนึง เพราะอะไรน่ะหรอครับ เพราะผมเห็นพี่มาร์คไม่ได้สนใจผมอย่างที่ควร ผมรู้ว่าพี่มาร์คพยายามมาง้อผมหลายครั้ง แต่ด้วยความที่ผมงอน ผมเลยไม่คุยกับเขา แต่สงสัยวันนี้คงหมดความอดทนละมั้งครับ ทั้งต่อยผม ทั้งอัดผมเข้ากำแพง และยัง…จูบผมจนได้ลิ้มรสเลือดในปากอีกด้วย แล้วผมต้องทำยังไงละครับ? ขอโทษพี่เขาหรอ? ตอนแรกก็จะขอโทษอยู่หรอกแต่พอเจอเหตุการณ์อย่างนี้ ผมทำอะไรไม่ถูกเลยจริงๆ…
“ยังไงแจ็คสัน จะยอมพูดกับพี่มั้ย?”
ผมเลือกที่จะเงียบครับ เพราะผมไม่อยากพูดอะไรกับเขาตอนนี้
“ไม่พูดใช่มั้ย ได้…แจ็คสันนายเลือกเอง..”
“อ่ะ! พี่มาร์คจะทำอะรไผม!!?”
“ทำไม!? นายจะทำไมไม่อยากพูดก็ไม่ต้องพูด!! อยู่เงียบๆแล้วเดี๋ยวพี่จะทำเอง…”
“อย่า!!”
ตอนนี้พี่มาร์คกระชากเสื้อกับกางเกงผมออก ผมสะดุ้งอย่างแรงเมื่อมือของพี่มาร์คเข้าไปจับ นวดๆ ครึงๆ ตรงส่วนอ่อนไหวของผม
“อ่า…ออกไป เอามือออกไป อ่า…”
“หึ เห็นๆกันอยู่แจ็คสัน ว่านายกำลังมีความสุขกับที่กำลังปนเปอนาย นายยังจะปฏิเสธฉันอีกหรอ”
“ยะ..อย่าแตะ อ้า!”
“มาสนุกกันเถอะ”
พูดจบ พี่มาร์คก็ใส่นิ้วเข้ามาทันทีสามนิ้ว มันทำให้ผมจุก เจ็บจนร้องไม่ออก…
ทำไมเขาต้องทรมานผมขนาดนี้ด้วยนะ…
“อ่า..พะ พี่มาร์ค ผมเจ็บอื้อ!!”
“…”
ไม่มีเสียงตอบรับของอีกฝ่าย นี่ผมคิดถูกใช่มั้ยที่ตกลงแต่งงานกับคนป่าเถื่อนอย่างนี้…
“ครั้งแรกนายต้องเป็นของพี่ แจ็คสัน”
“ผะ ผมเคยบอกกับอ่า พี่แล้วว่าผมไม่เคยผ่านใครมาก่อน อ้า!!!”
“อย่าโกหกพี่เลย นายน่ะเคยโดยแล้ว”
ทำไมพี่เค้าไม่เชื่อผมนะ
“อ่ะ อ้า พี่มาร์คอ่า ผมโดนพี่ครั้งแรก อ่าอ้า!!!”
“เสแสร้ง”
และพี่มาร์คก็สาความเป็นชายมาทั้งหมด
“อ้า!!!! อะ เอาออกไป!! ฮึกฮือออ”
“หึ!”
ผมไม่สมกับใบหน้าที่บดเบี้ยวด้วยความเจ็บปวด ตอนนี้ผมสนแค่ว่า จะต้องทำให้คนตัวเล็กเป็นของผมคนเดียว
“พะ พี่มาร์ค อื้อ!!”
“แจ็คสัน นายต้องเป็นของพี่… ตลอดไป”
“อย่า อย่าพึ่งกระแทก อ้า!!!!!”
ผมกระแทกร่างเล็กจนร่างเล็กนั่นสั่นโอนเอนไหวไปมาตามแรงกระแทกที่ผมส่งไป
ตัวเล็ก พี่ขอโทษนะพี่รู้ว่าตัวเล็กไม่เคยผ่านใครมาก่อน แต่ต่อไปจากนี้ พี่จะไม่ให้ตัวเล็กของพี่ตกไปเป็นของใคร…..
ไม่มีวัน
ผมพลิกตัวร่างเล็กให้หันมาประจันหน้ากับผม กดบ่าให้จมเตียงแล้วกระแทกตัวเองเข้าไปแรงๆ
“พะ พี่มาร์คอื้อ! แรงเกินไปแล้วอ่า!!”
“เดี๋ยวนายก็ชิน”
“อ่ะ อะอ้า!! จะ จะเสร็จ พี่มาร์คแจ็คจะเสร็จอ้า!!”
“พี่มาร์ค? ทำอะไร อย่ากดมันนะอ๊า!!!”
ผมกดส่วนปลายอ่อนไหวของร่างเล็กไว้ไม่ให้ของเหลวขุ่นออกมาเผชิญโลกภายใน
“นายจะเสร็จก่อนพี่ไม่ได้นะแจ็คสัน เราต้องเสร็จพร้อมกัน”
ร่างเล็กส่ายหน้าพรืด สงสัยจะไม่ไหวแล้ว ผมเร่งจังหวะให้ทันก่อนที่ส่วนอ่อนไหนคนตัวเล็กจะเต่งบวมไปมากกว่านี้
“อ่ะพี่มาร์ค! อ้า!!”
“แจ็คสัน อ๊า!!!!”
ผมทิ้งตัวลงบนตัวร่างเล็กอย่างหมดเรียวแรง นั้นทำใฟ้รู้ว่าร่างเล็กนั่นหัวใจเต้นแรงขนาดไหน…. แต่ก็ไม่ต่างจากผมเท่าไหร่ ….
“ฮึก ฮือ”
ร้องไห้? แจ็คสันจะร้องไห้ทำไมนะ?
แจ็คสัน ขออีกรอบนะ
“ห้ะ? มะ ไม่!! ไม่!! อ้า!!”
จะหาว่าผมใจร้ายก็ได้ แต่เพราะในตอนนี้ผมทนไม่ไหวกับร่างกายนี้อีกต่อไป ผมเสพติดร่างกายนี้รุนแรง
“อ่ะ อ้าพี่มาร์ค แรงอีก อ่าแรงอีก”
“แจ็คสัน อ่า อ้า!!”
“อ้า!!”
เสียงสุดท้ายของคนตัวเล็กตอนนี้คนตัวเล็กได้สลบไปแล้ว คงเหนื่อยที่ร่วมรักกับผมเป็นเวลานาน ตั้งแต่หัวคำของเมื่อวาน ยันเช้ามืดของวันนี้ ให้ตายเถอะมาร์ค ต้วน!! นายควรมีสติมากกว่านี้นะ!!
“อืม อ่ะเจ็บฮึก พี่มาร์คฮึกฮือ”
ผมได้ยินร่างเล็กเล็ดลอกออกมาจากประตู ผมเลยรีบเปิดประตูออกมาจากห้องน้ำทันที
“ครับตัวเล็ก เกิดอะไรขึ้น?”
“พี่ไปไหนมาฮึก แล้วๆ….ฮึก”
“ค่อยๆพูดนะครับตัวเล็ก ดูสิสับสนไปหมดแล้ว”
“ฮึก ทำไมอึก เมื่อวานพี่ทำกับผมอย่างนั้นฮึก รู้ทั้งรู้ว่าผมฮึก ไม่เคยผ่านใครมาก่อนฮึก แล้ว… แล้วพี่ก็ทำแรงด้วยฮึกอึก ทำไมพี่ถึงไม่ฟัง ถึงไม่ฮึกฮือออออ”
ร่างเล็กร้องไห้ในอกผมหนักมาก นั่นสินะทำไมผมไม่คิดถึงตอนนั้น แถมผมยังไม่เชื่อน้องอีก เห้อ ผมนี่ป็นสามีที่แย่จริงๆ
“โอ๋นะครับ คราวหลังพี่จะไม่ทำแรงแล้วนะครับ แล้วจะรับฟังแจ็คสันทุกอย่างเลย นะครับคนเก่งของพี่”
“สัญญานะครับฮึก ว่าจะไม่ทำแรงอีก”
“ครับ พี่สัญญา เว้นแต่ว่า… แจ็คสันจะไม่อ่อยพี่แล้วพี่ทนไม่ได้”
หน้าเจ้าตัวเล็กเหวอไปเลยครับ ฮ่าๆๆๆๆ น่ารักมากๆ
“งื้อ ไม่ฟังแล่วพาผมปอาบน้ำเลย”
“เกรงว่าจะไม่ได้อาบน้ำน่ะสิครับ หึหึ”
“พี่มาร์คจะทำอะไร? หยุดเลยนะ!! พี่มาร์ค!!!”
“คร้าบบบบบบ”
คุณผู้อ่านคิดว่าผมกับแจ็คสันจะได้อาบน้ำมั้ยครับ? หึ อย่างที่คุณคิดลยครับ J
HAPPY ENDING
END NC Markson
ติดตามต่อได้ที่ Application Joylada นะคะ
Guest
