นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่อง ช ช นะพึ่งหัดแต่งน้าาาาไม่ว่ากันนะครับ
แล้วอีกอย่าง ไม่รู้ว่าจะเขียนเป็นภาษาไทยสมัยก่อนยังไง
ตอนนี้ไม่แน่ใจว่าจะเอากี่ตอนนะครับเพราะผมหัดทำครั้งแรกของผม
::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
ณ กรงขังชั้นใต้ดินที่สุดลึกของรามเทพนคร มียักษ์ษากายเขียวมรกตถูกกักขังในกรงใหญ่และโซ่ตรวนที่ยากจะทำลาย ภายในเต็มไปด้วยความเครียดแค้น ที่จะสะสางกับใครบ้างคนที่ทำกับตนเองที่ได้มาอยู่ในกรงขัง
" หึ คิดว่าจะกักขังข้าได้งั้นรึ รอก่อนเถอะเจ้ามนุษย์ ข้าจะออกไปจากกรงที่น่าสมเพรชนี่แล้วเจ้าจะต้องชดใช้
กับสิ่งที่ทำกับข้า"
และก็มีฝีเท้าที่ก้าวลงมาก้าวแบบกล้าๆกลัวๆแล้วมีถาดที่มีอาหารที่อร่อยน่ากินอยู่เต็ม
" ท...ท่านเทหะท่านสบายดีไหมจ๊ะ"
เทหะไดเงยหน้าขึ้นมองคนที่มาเยี่ยมเยือนแล้วถอนหายใจแบบไม่พอใจที่ได้เห็นเจ้ามนุษย์นี้
" เจ้ามนุษย์แล้วเจ้าเห็นข้าในสภาพแบบนี้ข้าจะสบายงั้นรึ"
เสียงตวาดใส่ อ็อดแทบจะวิ่งหนีออกไปจากกรงขังนี้แต่ก็ อ็อดได้ทำใจใจดีสู้เสืออยู่ต่อ
" ท่านเทหะท่านจะทานอะไรจ๊ะข้าเอาลงมาให้เต็มเลย"
" ข้าไม่หิวแล้วข้าไม่ต้องการความสงสารจากใคร"
" งั้นข้าวางใหวไว้ตรงนี้นะจ๊ะ"
" เจ้าไม่คิดจะฟังคำสั่งข้างั้นรึ ข้าบอกว่าไม่หิว"
อ็อดไม่ฟังคำสั่งของเทหะในใจของอ็อดก็เห็นว่าเทหะไม่ได้กินอะไรเป็นอาทิตย์แล้ว
" หึแล้วแต่เจ้าจะทำก็ทำเจ้ามนุษย์"
" ท่านเทหะมีที่อยากเรื่่องจะคุยกับท่าน"
" แล้วมันเรื่องอะไรที่เจ้าจะคุยกับข้า"
อ็อดไม่รู้ว่าเทหะจะเป็นยังไงถ้าเขาได้พูดเรื่่องนี้
" ท่านเทหะข้าว่าเรื่่องที่หลายปีมานี้ท่านยังคงจำได้อยู่หรือไม่
" หึ เรืองที่ข้ายังจดจำได้จดถึงทุกวันนี้อยู่แล้วมันก็เป็นเรื่องที่เจ้าได้ทำกับข้ายังไงล่ะ"
" เรื่่องในอดีตนั่นข้าอยากจะมา ขอโทษท่าน แล้วอยากให้เราสองคนดีกันไม่เครียดแค้นอะไรกัน เรื่องในอดีตก็ผ่านมาหลายปีแล้ว ข้าอยากให้ท่านลืมเรื่องในอดีตที่ไม่ดีออกไปให้หมด เรามาดีต่อกันและกันเถอะนะจ๊ะ ท่านเทหะ"
เทหะได้เพียงมองหน้าเด็กหนุ่มแล้วฟังเรื่องที่พูด และยังไม่เข้าใจกับสิ่งที่เจ้ามุนษย์พูด ว่าต้องการอะไร
" คิดว่าคำว่าขอโทษจะทำให้ข้าลืมเรื่องที่เกิดขึ้นในอดีตได้รึ แล้วมันจะทำให้ข้ากับเจ้าดีต่อกันได้หรือ"
" ข้ากับท่านก็ผิดกันทั่งคู่ท่านเสียทุกสิ่ง ข้าก็เสียทุกสิ่ง และคนรักของข้าด้วย"
" เพราะเจ้ายังไงล่ะ"
" ไม่มีใครเริ่มก่อน ทั่งนั่น เรามาดีกันเถอะ ไม่อยากให้มีความเครียดแค้นกัน"
อ็อดไปด้วยเสีบงที่หนักแน่นแล้วเต็มไปด้วยอ่อนโยน เทหะขมวดคิ้วเข้าหายกันแยกเขี้ยวใส่กำหมัดแน่นจนได้ยินเสียงโซ่ตรวน อ็อดเห็นท่าไม่ดีเลยถอยออกมาก่อนที่จะมีเรื่องอะไรเกิดขึ้น
" เจ้ามนุษย์จงคำนี้ไว้ให้ดี เมื้อใดที่ข้าหลุดออกจากกรงขังนี้ได้ข้าจะหาเจ้าให้เจอแล้วสะสางเรื่องในอดีตกับเจ้าจนต้องร้องขอชีวี"
เทหะได้พูดไว้ จนอ็อดขนลุกว่าถ้าเทหะหลุดมาจากกรงขังได้เขาจะเป็นคนตายคนแรก
" งั้นข้าขอตัวไปก่อนท่านเทหะ"
อ็อดเดินออกไปจากกรงขังที่อยู่ใต้ดินแล้วก็คิดใจว่า ทำไมเทหะถึงยังแค้นเราถึงขนาดนี้ทั่งที่เรื่องมันก็พามาหลายปีแล้ว
::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
จบไปแล้วนะครับสำหรับบทนำ บทนำอาจจะเป็นตอนที่ 1 ก็ได้นะครับ ผมก็ดันวางเรื่องสะขนาดนี้
แต่ก็นะครับผมพึ่งหัดทำครั้งแรกนะครับผิดพลาดประการใดก็ขอโทษด้วยะครับ คอมให้กำลังใจให้ด้วยนะครับ
SAYONARA NENA
Guest
