Just the Jungle
หากเข้าป่าอย่ามาคนเดียว ให้แลเหลียวอย่าได้ปล่อยวาง
ระวังไว้อย่าเผลอหลงทาง
จักเกิดการพิสดาร หาทางออกไม่เจอ
ผมชื่อ ไทน์ เป็นนักศึกษาเฟรชชี่มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งในกรุงเทพมหานคร วันนี้ก็เหมือนวันปกติธรรมดา
เพียงแค่คณะของผมเราจะไปรับน้องนอกสถานที่สามวันสองคืน ปกติเนี่ย การรับน้องมันต้องไปที่ที่มันสดใส สว่างสไวใช่ไหมครับ?
แต่ที่ที่พวกผมมารับน้องกลับเป็นป่าลึก ป่าที่ดูยังไงก็มีแต่กลิ่นไออันตรายเต็มไปหมด ผมไม่เข้าใจว่าทำไมเรามารับน้องกันที่นี่
แถมก่อนจะมาถึงผมยังได้ยินเพื่อนร่วมคณะพูดถึงที่นี่ในทางที่ไม่ค่อยจะโอเคเท่าไหร่สำหรับผมอีกต่างหาก
'หากเข้าป่าอย่ามาคนเดียว ให้แลเหลียวอย่าได้ปล่อยวาง ระวังไว้อย่าเผลอหลงทาง จักเกิดพิสดาร หาทางออกไม่เจอ'
พวกนั้นพูดว่า ถ้าเข้าไปที่ป่านั่นให้อยู่รวมกันเยอะๆเข้าไว้เพราะ 'มัน' จะไม่กล้าทำอะไรเรา
ผมจะไปเข้าใจได้ไงว่าไอ้กลอนนั่นกับ'มัน'เนี่ยมันคืออะไร หมายความว่ายังไง แต่ช่างมันเถอะ มันก็คงเป็นกลอนหลอกคนให้กลัว
มันจะมีอะไรล่ะ?
มันก็แค่ป่า
สวัสดีค่ะ
ตรงนี้ไรท์จะมาเตือนรี้ดเดอร์ทุกท่านไว้ก่อน
1.เรื่องนี้เป็นนิยายแนว ชายรักชาย ถ้าไม่ชอบกดออกเลยค่ะ
3.เรื่องนี้เป็นแนวแฟนตาซี ไรท์ไม่เคยลองแต่งนิยายแนวนี้ มันอาจจะไม่ค่อยสนุกนะคะ
4.นี่เป็นนิยายเรื่องแรกที่ไรท์แต่งแล้วลองลงเว็บอาจมีข้อผิดพลาด ต้องขออภัยมา ณ ที่นี้เลยค่ะ
และ2ข้อสุดท้ายสำคัญมาก
5.อาจจะไม่ได้อัพตอนถี่นะคะ
6.เรื่องนี้ยังไม่ได้คิดตอนจบ และไม่รู้ว่าไรท์จะแต่งจบหรือไม่ เพราะไรท์แต่งสด แต่งเสร็จลงเลย เพราะฉะนั้นหากไรท์ตันพล็อตขึ้นมาเมื่อไหร่อาจจะไม่ได้แต่งต่อค่ะ
อ่านกันมาถึงตรงนี้แล้ว ถ้าหากรี้ดเดอร์ยยััังตัดสินใจจะอ่านนิยายเรื่องนี้อยู่ก็ขอบคุณมากเลยนะคะ
ฝากผลงานเรื่องแรกไว้ด้วยน้า
สามารถติชมกันได้นะคะ แล้วไรท์จะกลับไปปรับปรุงค่ะ