น้องใหม่จอมวายร้าย ป่วนใจรัก

สวัสดีคะนักอ่านทุกท่าน ตอนนี้เราก็มาเจอกันเป็นเรื่องที่สี่แล้ว นิยายที่ผ่านมาขอขอบคุณที่กำลังใจที่มีให้กันนะคะ เรื่องนี้เป็นอีกเรื่องหนึ่งที่ตั้งใจว่าจะเขียนสไตล์นี้มานานแล้ว แล้วเราเพิ่งมีโอกาส สำหรับนิยายเรื่องนี้ รัก ชอบ เกลียด อย่ากจะแนะนำ ก็สามารถส่งมาได้เลยนะคะ ขอบคุณล่วงหน้าคะ 

ใครที่ไม่ชอบนางเอกสายกวน สายอ้อน พระเอกสายเลว ก็กดปิดได้เลยตอนนี้คะ ไม่ว่ากันเนาะ 

ศิ ศิตา พิทักษ์ดำรงค์ สาวสวยหวานใบหน้านิ่ง นิสัยที่แท้จริง เป็นเด็กสาวที่ขี้อ้อนมาก 

ชอบทำตัวเป็นเด็ก 

“เอ่อ ขอโทษนะคะ นี่ฉันต้องทำตัวเป็นนางร้ายให้ นางเอกตอ เอ้ย นางเอกผู้ไส-ซื่อ อย่างพวกคุณด้วยหรอ” 

โค้ช หนุ่มหน้าโหด บุคลิกนิ่ง 

“ตัวเธอก็น่าสนใจดีนะ ฉันจะเสียสละเวลาอันมีค่ามาลองสนใจเรื่องของเธอดูละกัน” 

เหม เหมันต์ พิทักษ์ดำรง พี่ชายผู้ที่รักและหวงน้องมากถึงมากที่สุด 

“คิดจะจีบน้องฉัน ถามความต้องการฉันรึยัง” 

กาย 

ชายหนุ่มขี้เล่นอารมณ์ดี เฉพาะกับคนที่สนิทเท่านั้นนะ 

“ถึงเธอจะไม่ใช่น้องสาวแท้ ๆ ของฉัน แต่ใครหน้าไหนก็อย่าบังอาจมาทำร้ายเธอเด็ดขาด” 

คิว หนุ่มหล่ออารมณ์ดี ผู้ที่มักปรากฏตัวพร้อมกับรอยยิ้มที่สดใส 

“นี่ฉันคิดถูกใช่ไหมที่เลือกคนประหลาดอย่างเธอมาเป็นเพื่อนเนี่ย” 

หนึ่ง ชายหนุ่มผู้ทรงเสน่ห์ ที่สยบสาวแค่เพียงมองตา 

“เรื่องความรักในครั้งนี่ฉันจะเป็นคนช่วยนายเอง” 

เวส ชายหนุ่มอารมณ์ดี ที่ทำร้ายจิตใจของหญิงสาวด้วยรอยยิ้มที่ทำให้โลกสดใสของเขา 

“ถ้าจีบไม่ติด นายก็ปล้ำเธอเลยซิ ฉันเชื่อว่าลีลาของนายมัดใจเธอได้แน่นอน” 

“อ้าวโค้ช ทางนี้” 

“น้องเขาเป็นไรหรอ” โค้ชถามเพื่อนของเขาด้วยความสงสัย ทั้งที่พอจะเดาออก เพราะถ้าเดินไปถูกกลไกเมื่อไหร่ สัตว์เอ่ย แป้งเอ๋ย สีเอ๋ย ก็จะลอยมาหาท่านทันที ระยะทางที่ผ่านมาเขาก็เจอมาบ้างเหมือนกัน 

“ตกใจกลัวตุ๊กแกนะซิ” ชายหนุ่มลูบหัวปลอบหญิงสาวด้วยใบหน้าที่เบื่อหน่าย ดูท่าคงรำคาญผู้หญิงคนนี้เต็มที่ 

“เอ่อ พี่โค้ช ไม่เจออะไรบ้างหรอคะ” เมื่อจัดสภาพของตัวเองเสร็จหญิงสาวก็ผละจากอกพี่เทคของตัวเอง หันหน้ามาถามชายหนุ่มด้วยท่าทางที่น่าสงสารและน่าปกป้องทันที แหม่เปลี่ยนสี...เอ้ย...เปลี่ยนท่าทางเร็วจริงนะเออ 

“ก็เจอบ้างระหว่างทางนะครับ” โค้ชมองหน้าหญิงสาวด้วยท่าทางนิ่ง ๆ และเผลอขยับเข้าใกล้ศิตาอย่างลืมตัวเมือเห็นว่าผู้หญิงคนนั้นกำลังจะเดินมาหาเขา ซึ่งเธอไม่แปลกใจเลย เพราะสายตาของหญิงสาวที่มองผู้ชายตั้งแต่หัวจรดเท้าด้วยแววตาที่เปล่งประกายบ่งบอกถึงความอยากได้อย่างชัดเจน ใครบ้างจะไม่กลัว 

“แต่น้องแกไม่เห็นจะเป็นอะไรเลยนี่หวา” รุ่นพี่หันมามองหน้าศิตาอย่างแปลกใจ เพราะเสื้อผ้า หน้าผมของหญิงสาวก็ยังเป๊ะเหมือนเดิม เหมือนเธอเพิ่งจะออกมาจากห้องมากกว่ามาทำกิจกรรม 

“น้องฉันมันถึกไง ไปด้วยกันไหมละ” จะไม่ให้เธอสภาพเรียบร้อยได้ยังไง เมื่อน้องเทคของเขาไม่กลัวบรรดาสัตว์ต่าง ๆ ที่ลอยมาสักนิด แถมพวกถัง สีถังแป้ง เธอก็ตาไว หลบได้ตลอดมีแต่เขาที่เปื้อนนิดหน่อยเพราะหลบไม่ทัน 

“ดีเหมือนกัน” ชายหนุ่มพูดขึ้นอย่างเห็นด้วย ทำให้ทั้งสี่คนเดินไปด้วยกัน เดินไปได้ไม่นานก็เจอทั้งบรรดาสัตว์ต่าง ๆ ที่ลอยลงมาตรงหน้า โดยที่อยู่ในกรงนะเพื่อความปลอดภัย สาวที่อยู่ข้างกายของรุ่นพี่ที่ชื่อกายดูเหมือนว่าจะกระโดดมาหาโค้ช แทนที่จะโดดไปหาพี่เทคของตัวเอง จากที่ดูป้ายชื่อดูเหมือนว่าเธอจะชื่อ ไอซ์ นะ ดูท่าจะเป็นหนึ่งในบรรดาแฟนคลับพี่เทคของเธอแน่ ๆ 

“กรี๊ด ว้าย” เสียงแรกเป็นเสียงกรี๊ดเพราะความตกใจ เพราะมีหุ่นยนต์งูเดินผ่าน ส่วนเสียงข้างหลังเป็นเสียงที่เธอเสียหลักล้มลงเพราะคว้าชายหนุ่มพลาด เพราะอะไรนะหรอ 

“ขอโทษนะ พอดีเราตกใจ เลยดึงพี่โค้ชเข้ามาบังตัวเองนะ” ศิตามองหน้าหญิงสาวอย่างรู้สึกผิด ทั้งที่ในใจอย่างจะหัวเราะออกมากับท่าทางเหมือนอยากจะตรงมากระชากตบเธอของหญิงสาว 

“อ้อจ๊ะ ไม่เป็นไร” เปลี่ยนสีหน้าเร็วดีแหะ ตอนแรกทำหน้าเคียดแค้นแท้ ๆ แต่พอหันมามองผู้ชายกลายเป็นสาวอ่อนแอที่โดนรังแกซะงั้น ว้าว ดูถูกไม่ได้เลยจริง ๆ แล้วฉันต้องเล่นบทนางร้ายให้เธอกลายเป็นนางเอกผู้แสนดีและโดนกลั่นแกล้งรึเปล่าเนี่ย 

“แสบนักนะเรา หึงพี่หรอ” เมื่อเดินมาได้สักพัก ชายหนุ่มก็กระซิบถามหญิงสาวอย่างล้อ ๆ 

“เปล่า แค่อยากจะแกล้งผู้หญิงคนนั้นเฉย ๆ ” ศิตาผลักชายหนุ่มออกอย่างหงุดหงิด ก่อนจะหันหน้าไปทางอื่น จนได้ยินเสียงหัวเราะจากชายหนุ่ม เธอจึงหันมามองเขาด้วยสายตาดุ ๆ เดินไปได้สักพักก็เจอรุ่นพี่ที่ยืนรออยู่ฐาน และดูเหมือนว่าจะมีคนอื่นอยู่ด้วย พอพวกเธอเดินเข้าไปก็ตกเป็นเป้าสายตาทันที โดยเฉพาะคู่ของเธอ แต่ไม่นานทุกคนก็หันไปสนใจทำกิจกรรมของตัวเองต่อ