วิศวะสายโสดกับหมอโหดหน้าเนริ์ด

บทนำ

ห้องประชุมเชียร์ที่ตอนนี้บรรยากาศเต็มไปด้วยความกดดัน  สายตาของเฮดว้ากหน้าขรึมที่ใช้สายตาดุมองเฟรชชี่ปี 1 ที่นั่งเป็นระเบียบ "  วันนี้ผมนัดพวกคุณมาเพื่อที่จะแจ้งเรื่องสำคัญ  " น้ำเสียงไม่เบาไม่ดัง แต่เต็มไปด้วยความดุดัน ทำให้ปี 1 ภาควิชาวิศกรรมเครื่องกลนิ่งเงียบด้วยความหวั่นเกรง " วันนี้เป็นวันสุดท้ายในการรับรุ่นของเราแล้วนะครับ  ช่วงเวลาที่ผ่านมาพวกคุณได้พิสูจน์ให้พวกผมได้รับรู้ว่าพวกคุณ  พร้อมแล้วที่เป็นรุ่นน้องวิศวกรรมเครื่องกลรุ่น 87 เกียร์นี้ผมจะให้พวกคุณไว้  เก็บรักษามันดีๆ หากวันไหนมันหายไป ผมจะลงโทษพวกคุณ เชิญเข้ามารับเกียร์ได้ " สิ้นเสียงของเฮดว้าก  รอยยิ้มสวยที่ไม่เคยปรากฎบนใบหน้าที่ดูสวยดุมากกว่าหล่อก็ปรากฎขึ้น ทำให้ปี1 คลายความกังวลและยิ้มรับกับความภาคภูมิใจในวันที่ได้เกียร์รุ่นนี้มา

หลังจากจบการมอบเกียร์ " เกียร์ " เฮดว้ากหน้าสวยแห่งภาควิชาวิศวกรรมเครื่องกลปี3 ที่ตอนนี้วิ่งอย่างไม่คิดชีวิตเพราะกำลังจะสายในคาบวิชาที่มีอาจารย์สอนสุดโหด แค่ไปสายอาจารย์ล็อคประตูและโดนเช็คขาดแน่ๆ แต่ด้วยความที่รีบจนเกินไปทำให้เขาชนเข้าอย่างจังกับร่างสูงในชุดกราวน์ทำเอาเขากับผู้ชายคนนั้นล้มลงกับพื้นพร้อมกับปากของเกียร์ที่ประกบลงกับปากของร่างสูงอย่างแรงจนปากแตก " เหี้ยเอ้ย !! มึงแม่งทำไมเดินไม่ระวังวะ  " เกียร์สบถขึ้นเมื่อลุกขึ้นได้ และกำลังจะเปิดปากพ่นคำหยาบคายอีก แต่นึกขึ้นได้ว่าตนต้องรีบไป  เขาได้แต่ชี้หน้าคาดโทษร่างสูง " ฝากไว้ก่อนนะมึง  ไอ้หน้าจืด  เดี๋ยวกูมาคิดบัญชีกับมึง  แม่ง ซวยแต่เช้า " พูดจบเฮดว้ากหน้าสวยก็รีบวิ่งออกไปทันที  เขาจึงไม่ทันเห็นแววตาโหดดุ และรอยยิ้มมุมปากที่ดูเจ้าเล่ห์ของเจ้าของชื่อ " ไอ้หน้าจืด " ที่เขาตั้งให้ " หึ !! ไอ้หน้าจืด  แล้วมึงจะได้รู้ว่าใครกันแน่ที่จืด "