Madness [ คนไร้สติก็มีหัวใจ ]

[ Prologue ]

'ตื๊ด   ตื๊ด   ตื๊ด.......'

เสียงจากเครื่องวัดอัตราการเต้นของหัวใจดังขึ้นเป็นเสียงโทนเดียวที่ลากยาวจนคนที่ยืนฟังอยู่ถึงกับใจหาย เสียงนี้เป็นเสียงที่บ่งบอกว่าคนบนเตียงผู้ป่วยได้สิ้นลมหายใจไปเป็นที่เรียบร้อย

มันเป็นการสูญเสียที่เงียบสงบและบีบรัดหัวใจเพียงดวงเดียวของใครบางคนจนเขาแทบอยากจะกรีดร้องระบายความเศร้าโศกในจิตใจออกมา แต่ทุกอย่างกลับกัน..เขาทำได้แค่เพียงกอบกุมฝ่ามือซีดเซียวเอาไว้แผ่วเบาราวกับกลัวว่าตุ๊กตาตัวน้อยๆของเขาจะบอบช้ำหรือบุบสลาย ดวงตาสีสนิมเฝ้ามองใบหน้าที่งดงามด้วยสายตาที่ยากเกินจะคาดเดาอารมณ์ความรู้สึกใดๆ

"ทุกคนเชิญออกไปก่อนครับ"

น้ำเสียงทุ้มต่ำเอ่ยเชิญให้นางพยาบาลและบุรุษพยาบาลออกไปจากห้องพักแห่งนี้แล้วทิ้งให้ความเงียบเข้ามาอยู่เป็นเพื่อนยามที่เขาจ้องมองใบหน้าเรียบเฉยปานรูปสลัก ริมฝีปากหยักพยายามกล้ำกลืนเสียงสะอื้นทั้งที่รู้ว่ามันทำไม่ได้ เสียงภายในหัวเฝ้าโทษตัวเองซ้ำไปมาว่าเรื่องราวทั้งหมดเป็นเพราะตัวเขา ...ตัวเขาทั้งหมด

ดวงตาสีสนิมกวาดมองใบหน้าเรียบเฉยเป็นครั้งสุดท้ายพร้อมใบหน้าที่โน้มลงมอบจุมพิตแสนจืดชืดให้อดีตคนเคยมีชีวิต หยาดน้ำตามากมายกำลังพรั่งพรูออกมาเอ่อคลอที่บริเวณเบ้าตาจนรู้สึกปวดไปหมด เขาทำเพียงเบือนหน้าหนีออกจากภาพแสนบาดตาตรงหน้าพร้อมทำใจยอมรับความจริงที่ว่า

ตุ๊กตาตัวน้อยของเขาได้จากไปแล้ว...

และมันสร้างบาดแผลทางใจให้เขาสาหัสเหลือเกิน

ริมฝีปากหยักขยับเอ่ยคำพูดบอกลาครั้งสุดท้ายด้วยน้ำเสียงที่เหนื่อยอ่อนและเต็มไปด้วยความรู้สึกผิดอยู่เต็มอก

"ผมขอโทษ..."

-----------

ฝากผลงานเขียนชิ้นแรกของเราด้วยนะคะ สำหรับหน้าแรกนี้จะไม่มีการแนะนำประวัติหรือชื่อตัวละครใดๆทั้งนั้นเพราะเราต้องการให้ผู้เอ่านทุกคนค่อยๆรับรู้และทำความเข้าใจกับเนื้อเรื่องตามที่ผู้เขียนได้บอกเล่าและถ่ายทอดออกมาในแต่ละบท เพื่ออรรถรสในการอ่านค่ะ <3

*คำเตือน*

นิยายเรื่องนี้มีเนื้อหาที่ค่อนข้างรุนแรง ในด้านการทำร้ายร่างกาย และ ทางเพศ

นิยายเรื่องนี้ถูกออกแบบมาสำหรับคนที่เสพดราม่าและได้ผ่านการสูญเสียไตมานับครั้งไม่ถ้วน

นิยายเรื่องนี้จะมีฉากสวีทออกมาให้เห็นบ่อยครั้งแต่จะนำเสนอออกมาในรูปแบบไหนค่อยว่ากัน

นิยายเรื่องนี้ ชาย รัก ชาย ไม่ชอบปิดได้เลยค่ะ

See you in Chapter 1.

----------------------------------------------