พีระ กับ รัชญา [เลิฟซีนมัน ทุกตอน!!]
5
ตอน
13.7K
เข้าชม
33
ถูกใจ
0
ความคิดเห็น
22
เพิ่มลงคลัง

 

 

เมื่อยาเริ่มออกฤทธิ์ พีระก็กระสับกระส่ายอยู่ไม่สุข เขานวดคลึงต้นคอที่ชุ่มเหงื่อของตัวเอง สอดส่ายสายตาหาห้องน้ำ และจังหวะเหมาะๆให้แวบออกมาโดยที่ไม่มีใครสังเกต เพราะแม้จะยังไม่รู้แน่ชัดว่าร่างกายของตนเป็นอะไรไป แต่อาการที่มันกำลังสำแดงอยู่ก็คาดเดาได้ไม่ยากว่าเป็นสิ่งต้องห้าม ไม่ควรให้ใครรู้

พีระกำหมัด และกัดเม้มริมฝีปากจนแดงไปหมด ขาทั้งสองข้างเริ่มอ่อนแรง จึงต้องพยายามสั่นขาเพื่อกระตุ้นตัวเอง เมื่อสบจังหวะที่เพื่อนๆไปรวมกันอยู่กันที่โต๊ะวางของ เขาก็รีบแอบหนีไปห้องน้ำทันที

ทุกย่างก้าวได้ก่อความรู้สึกเสียวสะท้านเข้าไปถึงกระดูก ปลายนิ้วมือนิ้วเท้าของเขาเย็นเฉียบ ในขณะที่ส่วนที่เหลือร้อนราวกับแท่งเหล็กที่ถูกยัดใส่เตาเผา เขาต้องใช้มือยันกำแพงเป็นระยะๆ เขากระพริบตาถี่ สายตาเริ่มพร่ามัว ภาพที่เห็นมันดูซ้อนทับกันไปหมดราวกับว่ากำลังจะหมดสติ แต่สิ่งที่เขาอยากทำมากที่สุดตอนนี้กลับคือ การหลับตาแล้วปลดเปลื้องทุกอารมณ์ความรู้สึกที่กำลังเต้นกล้าเร่าๆอยู่ภายใน

ขณะเดียวกันนั้นเอง เพื่อนๆที่ไปชุมนุมกันโดยไม่ได้นัดหมายที่โต๊ะไม้ ก็เริ่มตื่นตระหนก เพราะไอน้ำแดงที่เอกสิทธิ์สิทธิ์และดนัย แอบใส่ยากระตุ้นราคาถูกที่ได้มาจากเด็กวัยรุ่นแถวนั้น ตอนนี้เหลือเพียงขวดเปล่า “เชี่ย ใครกินไปวะ!?” เอกสิทธิ์อุทาน ในมือกำขวดเปล่า

“จะเป็นไรปะวะเนื่ย?” ดนัยมีสีหน้ากังวลอย่างเห็นได้ชัด และหันไปมองหน้ามานะ เพราะทั้งตนและมานะเคยเป็นพยาบาลอาสามาก่อน จึงพอจะมีความรู้เรื่องยา และคาดเดาได้ว่าการได้รับยาที่ไม่ผ่านอย. จากกลุ่มเด็กวัยรุ่นท้องถิ่นในสถานที่อโคจรอย่างร้านเหล้า มันสุ่มเสี่ยงแค่ไหน แถมได้ในปริมาณมากเท่านี้อีก แล้วยังเป็นยากระตุ้นอารมณ์อีก!!!

เพื่อนๆทุกคนมองหน้ากันอย่างวิตก เม็ดเหงื่อจากความเครียดผุดพรายบนใบหน้ากันทุกคน...

 

ทางด้านพีระ เขาผละประตูห้องน้ำห้องในสุด ปัง!เสียงดังสนั่นเพราะไม่อาจกะแรงของตัวเองได้อีก โชคดีที่ไม่มีใครเลยในห้องน้ำตอนนั้น เขาก็เอนกายพิงประตูด้วยอาการเหนื่อหอบ เหงื่อไหลเป็นน้ำ เขาจัดแจงถอดเสื้อคลุมตัวนอกออกด้วยอาการรนราน และถอดเสื้อยืดสีเทาโดยเอาชายเสื้อถกขึ้น แล้วอ้อมหัวไปเกี่ยวไว้ที่หลังคอ พีระลูบหน้าท้องตัวเอง ลมหายใจเขาทั้งร้อนและแรง หน้าท้องเขากระเพื่อมขึ้นลงด้วยความเสียวสะท้าน ปลายนิ้วเย็นๆที่สัมผัสกับลำตัวที่ร้อนระอุ เขาขนลุกเกลียว และรีบปลดกระดุมเหล็ก รูดซิบกางเกงลงด้วยมือที่สั่นเทา

“ซี๊ดดดดด อะ อะ อ้า...” เขาเลียริมฝีปากตัวเองเป็นระยะๆ ทีแรกพีระตั้งใจว่าจะยืน แต่กลายเป็นว่าไม่อาจทำได้ เพราะความรู้สึกหวิวๆในท้องน้อยมันมีมากจนสองขาเขาไร้กำลัง พีระปิดฝาชักโครกและนั่งลงบนนั้น “โอ้ยยยยยย กูเป็นเหี้ยไรเนื่ย” เขาพึมพำ

เมื่อกางเกงชั้นในถูกถอดออกลงไปกองที่ข้อเท้า ความแข็งกร้าวของร่างกายก็ถูกปลดจากพันธนาการให้เป็นอิสระ มันไม่เคยรู้สึกแข็งขืนขนาดนี้มาก่อน เพียงแค่สัมผัสอากาศโดยรอบ หรือลมจากเครื่องระบายอากาศของห้องน้ำแสนแผ่วเบา ก็ทำให้มันตอบสนอง และส่งความรู้สึกซาบซ่านไปได้ทั่วทั้งตัวของเขา พีระเริ่มต้นการจัดการตัวเองอย่างที่ผู้ชายทุกคนรู้ดี มือที่แสนจะอ่อนเปลี้ยของเขาพยายามทำหน้าที่ของมันอย่างสุดกำลัง แต่กลายเป็นว่าทุกครั้งที่เขาขยับมือขึ้นลง มันช่างซ่านเสียวจนเขาต้องงอตัว มือไม้อ่อนไปกันใหญ่ พีระอ้าขากว้างกว่าทุกครั้ง และแอ่นตัวขึ้นลงรับการกระทำของตัวเองอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน ซี๊ดดดดดดด ไอความรู้สึกเสียวซ่านอย่างเปื่ยมสุข ความอ่อนล้า และทรมานมันได้ประสานเข้าด้วยกันจนแยกไม่ออกว่าสรุปแล้วนี้คือความรู้สึกที่ดีหรือไม่

พีระไม่อาจเก็บเสียงร้องครางกระเซ่าของตนเอาไว้ได้อีก เขาพยายามเร่งรัด ใช้เวลาไม่นานเลยเขาก็เสร็จสิ้นกิจของชายหนุ่ม พีระดึงกระดาษชำระ และจัดแจงแต่งตัวให้เหมือนเดิม ก่อนออกมาล้างหน้าล้างตาคลายความร้อนที่อ่างด้านหน้า

ในระหว่างที่เขากำลังวักน้ำเข้าหน้าอยู่นั้น จู่ๆร่างกายของเขามันก็บอกกับเขาว่านี่ยังไม่จบ และไอทุกความรู้สึกที่พึ่งหายไปก็กลับเข้ามา ทีเดียวพร้อมๆกัน พีระเอามือกุมท้องตัวเอง และกุมขมับ “นี่เราเป็นอะไร?”

ขณะนั้นนั่นเอง เพื่อนๆก็เดินเข้ามาในห้องน้ำ พบเข้ากับพีระที่อาการไม่ดีพอดี แน่นอนว่าสิ่งที่ทุกคนเห็นได้ตอกย้ำ และชวนให้เชื่อมโยงกับเรื่องน้ำแดงที่หายไปได้ดีเยี่ยม

“มึงเป็นอะไรรึเปล่า?” ต้นกล้าถามแต่สายตาของมันบอกชัดว่ามันรู้

“กะ...กู กูว่ากูท้องเสียวะ” พีระรีบหาข้ออ้าง แล้ววิ่งเข้าห้องน้ำไป แน่นอนว่าเพื่อนๆที่เหลือ รอฟังเสียงให้แน่ใจก่อนว่าพีระท้องเสียจริงหรือไม่ ส่วนพีระเองก็รอให้เพื่อนๆออกไปให้หมด

ทั้งห้องน้ำเต็มไปด้วยความเงียบเชียบ ยิ่งอยู่นานพีระก็ยิ่งร้อน เขากระสับกระส่ายไปมา อื้ออออ เขาหลุดครางออกมาเบาๆ “เอ่อ...พวกมึงออกไปรึยัง กูปวดขี้ รีบๆออกไปเลย” เขารีบไล่เพราะรู้ดีกว่าตนทนได้อีกไม่นาน “เอ่อๆๆๆ” ดนัยส่งเสียงขานรับ

เมื่อเสียงฝีเท้าเดินออกไปจากห้องน้ำแล้ว พีระก็รีบเร่งบำรุงบำเรอตัวเอง แต่เพื่อนๆในสภาพเท้าเปล่ากลับย่องเข้ามายืนแอบฟังอยู่หน้าห้องน้ำ

แสดงเพิ่มเติม

รีวิว (0)

เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว