" ได้โปรด..ปล่อยฉันไป " เสียงใสเอ่ยขึ้นอย่างหวาดกลัว ดวงตาพร่ามัวเพราะคลอไปด้วยน้ำตา
ชีวิตของเธอช่างน่าเวทนาเหลือเกิน " ไม่! เธอลืมไปแล้วหรอว่าทำอะไรกับฉันไว้บ้าง " น้ำเสียงทรงพลังของมาเฟียเถื่อนเอ่ยพูดกับหญิงสาวตรงหน้าอย่างเย็นชา เขาเกลียดผู้หญิงหน้าไทยคนนี้อย่างกับอะไร เขาเกลียดผู้หญิงไทยทุกคน
และเขาก็มีเหตุผลบางอย่างที่ไม่ชอบผู้หญิงไทย " ทำไม ก็ในเมื่อคุณเกลียดฉัน แล้วทำไมไม่ปล่อยฉันไปซะ "
เธอไม่รู้ว่าเธอมาอยู่กับเขาที่นี่ในฐานะอะไร เธอทำผิดกับเขาก็จริง แต่เธอไม่ต้องการจะอยู่ที่นี่อีกต่อไป
เพราะเขาทำกับเธอมันมากเกินไปกว่าคนอย่างเธอจะรับไหว
" ไม่! ร่างกายของเธอยังชดใช้ไม่พอ " เขาพูดด้วยเสียงแข็งกร้าวและน่ากลัว ทำเอาหญิงสาวหวาดหวั่นใจอยู่ไม่น้อย