"หูผมมันไม่ได้ยินเสียงเลย หูผมมันกำลังร้องไห้ ...... "
ผมชื่อ มาวิน อายุ16 ชีวิตของผมทำอะไรหลายๆอย่างซ้ำกันไปมาแบบนี้
จนมันกลายเป็นนิสัยผมไปแล้ว ในสายตาคนอื่นๆ ผมมันก็แค่เด็กพิการ
ทางหู ที่ไม่ได้ยินอะไร ไม่รับรู้สิ่งที่เขาพูดมันคืออะไร ผมใช่ชีวิตบนทางนี้มานาน
ชีวิตมันน่าเบื่อ ชีวิตที่ไม่ได้ยิน ชีวิตขาดสีสัน และที่สำคัญ ผมไม่เคยยิ้มเลย
ตั้งแต่หูผมมันไม่ได้ยินแล้ว .......
"เด็กน้อย..สิ่งที่เธอต้องการที่สุดคือ ...อะไร"
คุณหมอคนเก่ง นั่งตรงข้ามกับเด็กน้อย พร้อมทำรูปแบบภาษามือสื่อความหมาย
พร้อมออกเสียง
"เสียง...ผมต้องการให้หูผมได้ยิน"
เด็กน้อยทำมือเพื่อสื่อความหมายให้คุณหมอเข้าใจ
"ถ้าฉันช่วยเธอ...เธอต้องยิ้มและหัวเราะในโลกใบใหม่นะเด็กน้อย
หัวเราะเหมือนเด็กทั่วไป ...เข้าใจมั้ย"
คุณหมอคนเก่งทำภาษามือสื่อความอีกครั้งพร้อมพูดออกเสียง
"......"
"สัญญาสิ "
/สัญญา/
เด็กน้อยพยักหน้าเพื่อเป็นการตอบรับ