'แฟน' น้องชาย Yaoi NC 18+
27
ตอน
170K
เข้าชม
713
ถูกใจ
345
ความคิดเห็น
1.38K
เพิ่มลงคลัง

 

OPEN

31 December 2017

 

ฝากเพจด้วยจ้า ไว้ติดตามข่าวสารน้า เพจร้างมานานตอนนี้กลับมาใช้งานแล้วจ้า ฮ่าๆ

 

 

Smile_Lynlalin

Smile_Lynlalin

 

 

บทนำ

 

‘เพลงต่อไปเป็นเพลงจากหนุ่มน้อยคนหนึ่งที่อยากบอกความรู้สึกให้กับหญิงสาวที่เขาแอบชอบอยู่นะครับ ซึ่งเขาเองก็ไม่รู้ว่าสาวที่เขาแอบชอบอยู่รู้หรือยังนะครับ จึงฝากบอกความรู้สึกผ่านบเพลงที่มีชื่อว่า รู้ยัง ของคุณต้นธนษิตคร๊าบบบ’

สิ้นเสียงของดีเจวิทยุคลื่น 175 พูดด้วยอารมณ์ตื่นเต้นตามแบบฉบับหนุ่มอารมณ์ดีของเขาเพื่อปลุกเร้าอารมณ์ของคนฟังให้รู้สึกสนุกเรียบร้อยแล้วเสียงดนตรีก็ค่อยๆ ดังขึ้นมาแทนที่เป็นขณะเดียวกับที่ผมเดินมาถึงเริ่มสระน้ำในสวนลุมพินีที่ผมมักจะมาเดินเล่นพร้อมกับฟังเพลงจากคลื่นวิทยุทางโทรศัพท์ผ่านหูฟังแบบสมอลทอร์คที่แถมมาตอนซื้อโทรศัพท์เป็นประจำทุกเย็น

“ทำไมพี่ต้องทำกับแนนอย่างนี้ด้วยคะ พี่มาหลอกแนนทำไม!!”

แต่เมื่อเดินมาถึงสถานที่ที่ผมชอบมานั่งฟังเพลงเป็นประจำก็พบกับชายหญิงคู่หนึ่งที่ดูเหมือนกำลังทะเลาะกันเสียงดังอย่างไม่อายใครจนเสียงของหญิงสาวที่แต่งตัวแสนเซ็กซี่ด้วยชุดปาดไหล่สีแดงที่ยาวผ่านน้องสาวของเขามาแค่คืบเดียวรวมถึงร้องเท้าส้นเข้มสูงปรี๊ดดังแทรกเข้ามาในหูฟังอย่างที่ผมไม่สามารถห้ามได้ แต่สายตาผมกลับมองไปที่ชายหนุ่มที่อยู่กับหญิงสาวคนนั้นมากกว่า

ชายคนนั้นสวมเสื้อเชิ้ตสีขาวที่ถูกพับแขนขึ้นไปจนถึงข้อศอกทั้งสองข้างโดยมีนาฬิกาเรือนหรูประดับอยู่ที่ข้อมือส่วนท่อนล่างก็สวมกางเกงสแล็คขายาวสีดำกับรองเท้าหนังสีเดียวกับกางเกงที่ถูกขัดจนเงาวับอย่างภูมิฐาน ดูแล้วไม่น่าเชื่อว่าบุคคลนี้จะไปหลอกลวงอะไรหญิงสาวคนนั้นได้ แต่ก็อย่างว่าคนสมัยนี้รู้หน้าไม่รู้ใจ ในขณะที่ผมกำลังจะเลิกสนใจคนสองคนแล้วหันหน้ามามองสระน้ำที่อยู่ตรงหน้าก็ได้ยินเสียงดังมาจากที่ที่มีสองหนุ่มสาวนั้นอีกครั้ง แต่เสียงนี่กลับไม่ใช่เสียงพูดคุยหรือด่าทอเหมือนก่อนหน้า

เพี๊ยะ!!

แต่เป็นเสียงเนื้อแก้มที่ถูกฝ่ามือเรียวสวยนั่นกระทบเข้าอย่างจัง หรือเรียกง่ายๆ ว่าการตบนั่นเอง! ผมถึงกับอ้าปกค้างกับเหตุการณ์ตรงหน้าอย่างตกตะลึง แต่ชายคนนั้นก็ไม่ได้โต้ตอบอะไรได้แต่ยืนนิ่งจนหญิงสาวชุดแดงเดินสะบัดก้นออกไป

‘มีใครที่เขาเฝ้าคอยแต่เธอตรงนี้ รู้ยัง ไม่ใช่ความบังเอิญก็ตั้งใจเดินมาให้เจอ มีใครที่เขาเฝ้ามองแต่เธอตรงนี้ รู้ยัง…’

อยู่ๆ เสียงร้องของพี่ต้นก็ดังขึ้นมาเป็นจังหวะเดียวกันกับที่ชายที่ถูกตบหน้าคนนั้นหันมาสบตากับผมพอดี ผมถึงกับทำตัวไม่ถูกรีบหันหน้าหลบอย่างร้อนรนเพราะไม่อยากเดือดร้อนและถูกกล่าวหาว่าแอบฟังทั้งที่เพียงแค่บังเอิญเดินมาได้ยินเท่านั้นเอง! ไม่ได้ตั้งใจเดินมาให้เจอพวกเขาสักหน่อยเพียงแต่ที่ตรงนี้เป็นที่ที่มมานั่งฟังเพลงประจำอยู่แล้ว เพราะฉะนั้นพวกเขาต่างหากที่เดินมาทะเลาะกันตรงที่ประจำของผม พอหันกลับไปมองอีกครั้งชายคนนั้นก็เดินออกไปแล้ว

เฮ้อ เกือบซวยแล้วไหมล่ะ พี่ต้นนะพี่ต้นมาร้องอะไรตอนนี้ เนื้อเพลงก็ช่างเหมาะเจาะเสียเหลือเกิน!

 

Rrrr

หลังจากไปนั่งฟังเพลงวิทยุที่สวนลุมพินีจวบจนเวลาล่วงเลยจนถึงหนึ่งทุ่มผมก็เดินกลับมาบ้านเฉกเช่นทุกวัน แต่ขายังไม่ทันพ้นประตูบ้านเสียงโทรศัพท์ที่ผมถือโดยสวมสมอลทอร์คอยู่ก็ดังขึ้น

‘หิน’ เพื่อนสนิทผมเอง

“ฮัลโหล”

(เค้ก! กูมีเรื่องอยากจะขอให้ช่วย มึงต้องช่วยกูนะ กูทนแบบนี้ต่อไปไม่ไหวแล้ว)

ทันทีที่กดรับสายเสียงของบุคคลปลายสายก็ตอบกลับมาอย่างร้อนรนจนผมอดเป็นห่วงเพื่อนรักไม่ได้

“มึงเป็นอะไร เกิดอะไรขึ้น”ผมเอ่ยถามพลางเดินเข้าไปในบ้านแล้วนั่งลงบนโซฟาในห้องรับแขกพรางหยิบหมอนอิงที่วางอยู่ข้างๆ มาวางรองไว้บนตัก

(พี่กูกลับมาจากแคนาดาแล้ว)

“พี่อิฐอ่ะหรอ”

(อาห๊ะ แต่มันเปลี่ยนไปว่ะ) น้ำเสียงของหินเอ่ยออกมาแบบแผ่วๆ บ่งบอกถึงความกังวล

“ยังไง”

(พี่อิฐเย็นชากับกูมากเลยและที่สำคัญมันกลับมาได้สองอาทิตย์แต่แย่งแฟนกูไปสามคนแล้ว! มึงต้องช่วยกูนะเค้ก กูไม่รู้จะไปพึ่งใครแล้ว)

ช่วงแรกน้ำเสียงของหินค่อนข้างจะดูเศร้าๆ ก่อนจะเปลี่ยนน้ำเสียงเป็นอารมณ์โกรธที่ถูกแย่งแฟนไปถึงสามคน นี่สินะสาเหตุที่ทำให้มึงเปลี่ยนแฟนบ่อยในระยะเวลาแค่สองอาทิตย์ ก่อนจะเปลี่ยนอารมณ์อีกรอบเป็นเว้าวอนในระยะเวลาอันสั้น

เปลี่ยนอารมณ์ไวชิบ -_-

“มึงจะให้กูช่วยอะไร คงไม่ได้จะให้กูไปซุ่มตีพี่มึงหรือแย่งแฟนมึงจากพี่มึงมาอีกทีหรอกนะ”

ผมบอกกันไว้ก่อนเพราะไอ้เพื่อนผมคนนี้มันชอบคิดอะไรแปลกๆ อยู่เสมอจนผมไม่กล้ารับปากทันทีว่าจะช่วยได้ ส่วนเรื่องแย่งแฟนมันกลับมายิ่งแล้วใหญ่พี่น้องตระกูลนี้มันหน้าตาดีครับไอ้หินเคยเอารูปพี่กับมันตอนเด็กๆ ให้ผมดูอยู่

(กูไม่ได้จะให้มึงไปซุ่มตีพี่กูหรือแย่งแฟนกูจากพี่กูหรอก แต่มึงต้องมาเป็นแฟนกู)

!!!!!!

ผมถึงกับสตั๊นกับคำขอบ้าๆ ที่เพื่อนสนิทผมเอ่ยออกมา

“มึงจะบ้าหรอไอ้หินกูเป็นผู้ชาย!”ผมด่ามันกลับไปทันทีที่ได้ยินคำขอจากปลายสาย

(ก็เพราะมึงเป็นผู้ชายไงกูถึงอยากให้มึงมาแกล้งเป็นแฟนกูหน่อย นะเค้กกูต้องการให้มึงช่วยจริงๆ น้า เค้กเพื่อนร๊ากกกกก)

ไอ้หินไม่พูดเปล่าแต่มันกลับทำน้ำเสียงอ้อนวอนแบบที่มันชอบทำใส่ผมเวลาผมโกรธหรืองอนมันเป็นประจำและผมก็จะใจอ่อนให้มันทุกครั้งไป -_-

เฮ้อ

“เออๆ ก็ได้ แต่มึงต้องให้เหตุผลที่สมเหตุสมผลก่อน”

(ไม่ยาก ก็แฟนกูที่พี่กูแย่งไปทั้งหมดเป็นผู้หญิงแสดงว่าพี่กูไม่มีรสนิยมชอบผู้ชาย และถ้าหากกูแกล้งว่าคบกับมึงพี่กูก็จะเขวคิดว่ากูเป็นเกย์และเลิกแย่งแฟนกูไปเอง)

เหอะ ความคิดไอ้หินก็ดูเหมือนจะฉลาดนะแต่มันจะไม่เสี่ยงไปหน่อยหรอ?

“เออๆ กูยอมช่วยก็ได้ แล้วกูต้องทำยังไงบ้าง”

(มึงแค่เออออตามกูก็พอ เดี๋ยวกูสานต่อเอง)

 

ทำไมคำพูดมันดูไว้ใจไม่ค่อยได้เลยวะ ผมคิดถูกแล้วใช่ไหมที่ตอบตกลงจะช่วยมันไป ทำไมผมรู้สึกลางสังหรณ์ไม่ค่อยดีเลย...

 

 

 

แสดงเพิ่มเติม

รีวิว (0)

เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว