มาเฟียผู้เย็นชากับนายหัวดื้อ

นี้มาต่อจาก ตอน ไม่บอกหรอก!น่ะค่ะ

เพราะว่าหนูเปลี่ยนโทรศัพท์ใหม่

          เช้าวันนี้คุณหนูของบ้านได้ตื่นแต่เช้าแต่งตัวน่ารักเพราะวันนี้เค้าจะไปเที่ยวกับคุณชายผู้เย็นชาแห่งกระกูลภูมิพัฒน์ ซึ่งตัวเค้าเองยังไม่รู้เลยว่าคุณชายจะพาเค้าไปเที่ยวที่ไหนกับใครบ้างอย่างไรแต่ที่แน่ๆยังไงคุณหนูของเราก็ต้องไปกับคุณชายอยู่ดี

          คุณลุงครับ เอากระเป๋าขึ้นรถเสร็จหรือยังครับ

          เรียบร้อยแล้วครับคุณหนูว่าแต่คุณหนูจะไปเที่ยวไหนครับ

          โน่ จะไปเที่ยวกับเพื่อนนิดหน่อยล่ะครับคุณลุง ฝากบอกคนในบ้านด้วยน่ะครับสวัสดีครับ(แล้วโน่ก็เดินมาขึ้นรถ เปิดกระจก บ๊ายบ่ายครับลุง โน่ไปล่ะ)

           โน่

            เค้าจะพาเราไปจริงๆหร่อว่ะ ดูเราเอาของมา แต่ยังไงก็ช่างเราเก็บเสื้อผ้ามาแล้วเราจะไปยอมเสียเปล่าๆหรอก ยังไงๆเราก็ต้องได้ไป เอ๊ะ!ถ้าได้ไปเค้าจะพาเราไปไหนน่าาาาา ต้องพาเราไปเที่ยวทะเลแน่เลยว่ะ รึ. จะพาไปต่างประเทศ แต่ไม่เป็นไรพี่ปุณณ์ไปไหนน้องโน่จะไปด้วยครับ

           โน่. มาถึงหน้าบริษัท เห็นรถ พี่ปุณณ์จอดอยู่ด้วย

           คุณปุณณ์ อยู่ไหมครับ

           คุณปุณณ์พึ่งเข้าบริษัทเมื่อกี้เองค่ะ.  มีธุระอะไรรึเปล่าคะเดียวดิฉันเรียนคุณปุณณ์ให้ค่ะ

            ไม่เป็นไรครับ เดียวโน่เดินขึ้นไปเองครับ

            แต่คุณปุณณ์ บอกว่าไม่ให.....(โน่พูดขึ้นทันที)

            โน่เป็นแฟนคุณปุณณ์ของพวกคุณไงครับ จะให้ขึ้นไปได้ยังครับ

            อ่าว หร่อค่ะ ขอโทษค่ะ

            แล้วโน่ก็เดินไปที่ห้องประธานบริษัท. โน่เปิดประตูเข้าไปเห็นพี่ปุณณ์ของเค้ากำลังคุยกับ คนสนิท

            แล้วคนสนิทของคุณปุณณ์ก็หันมาเจอพอดี

            อ้าววว. คุณโน่มาแล้วหร่อครับมานานรึยังครับ เข้ามาข้างในก่อนน่ะครับ รอนายเซ็นเอกสารนิดหน่อยครับน่ะครับ

            อ่อ ได้ครับ (โน่ยิ้มให้คนสนิทของคุณชายไป )

            คุณโน่ ทานอะไรมารึยังครับ

           อ่อ ยังเลยอ่ะ โน่รีบมาอ่ะ หิวด้วย (ยิ้ม)

           คุณโน่อยากทานอะไรครับ เดียวบอกคนเอาขึ้นมาให้ครับ

           จะดีหร่อครับโน่เกรงใจอ่ะครับ

           ดี สิครับ รอสักครู่น่ะครับ

           ได้ครับ ขอบคุณน่ะครับบบบ

    แล้วคนสนิทก็ออกไปคุยโทรศัพท์กับการสั่งอาหารให้คุณโน่ทาน

   โน่ นั่งเล่นโทรศัพท์อยู่แปปนึง อาหารก็มาวางตรงหน้า ซึ่งมีแต่อาหารที่โน่ชอบทั้งนั้น

   ขอบคุณน่ะครับ ที่อุตส่าห์เอาอาหารมาให้ถึงที่เลยครับ(โน่ขอบคุณคนที่เอาอาหารมาให้)

   ไม่เป็นไรคะ ดิฉันเต็มใจคะ

   ครับ (โน่ยิ้ม)

   ทานด้วยกันมั้ยครับ ถามคนสนิทของคุณชาย

   ไม่ล่ะครับ ผมอิ่มแล้ว

   โอเค

    ว่าแต่ นายพี่อ่ะทานอะไรไปบ้างรึยังอ่ะ

    (คนสนิท หันกลับไปมองนายของตนแล้วพูดว่า)

    นายทานมาแล้วครับ นายจะทานข้าวเข้าทุกวันและทุกมื้อด้วยครับก่อนจะมาบริษัท

    อ่อเคครับ

       ปุณณ์

  ที่นั่งทำงาน(เซ็นเอกสารอยู่ก็ได้ยินทุกคำพูดของคนสนิทและโน่ทั้งหมด ปุณณ์ คิดในใจ)

  คนอะไรไม่ทานข้าวเช้าก่อนจะออกจากบ้าน

  นี้หร่อที่ว่าชอบเรายังไม่เห็นรู้เรื่องอะไรเกี่ยวกับเค้าเลย

  แล้วปุณณ์ก็เซ็นเอกสารเสร็จพอดี

      ทานเรียบร้อยรึยัง

      เรียบร้อยแล้วครับนาย ไปกันเลยครับ มาแต่นายจะพาคุณโน่ไปไหนครับ นายอย่าพาคุณโน่ไปที่ที่มันลำบากน่ะครับนาย

       เห็นฉันเป็นคนอย่างงั้นรึไง

       เปล่าครับนาย แค่เป็นห่วงคุณโน่เค้า

       เป็นห่วงฉันสิ ถึงจะถูก

       โธ่นายครับ.

        ลงไปข้างล่างเถอะ เดียวสาย

(แล้วคุณชายก็เดินออกไปไม่รอใครเลย)

พอมาถึงข้างล่างที่จอดรถคุณชาย

       นายเอารถอะไรไปครับ

       (ปุณณ์ชี้ไปที่รถตัวเองที่จอดไว้ข้างหน้า)

        กระเป๋าคุณโน่ล่ะครับ

        อ่ออยู่ในรถครับ

        เดียวผมไปช่วยถือครับ

        มาถึงรถ

        มีแค่นี้ใช่มั้ยครับ

        ครับ

        เอารถจอดไว้นี้แหละครับมีคนดูแล

        ครับ

        พอเดินมาถึงรถเห็นปุณณ์ยืนรออยู่ข้างรถแล้ว

        เรียบร้อยรึยัง

        ครับ

        ขึ้นรถ(ปุณณ์พูดกับโน่เสียงนิ่งๆของเค้านั้นแหละ)

        ครับ

        บรรยากาศในรถช่างเงียบเหงาเหลือเกิน

        พี่ปุณณ์จะพาโน่ไปไหนครับ

        พอถึงเดียวก็รู้เองแหละ

         ก็โน่อยากรู้นิครับ(ผิดด้วยหร่อ) 

         ไม่ผิดแต่ รู้ไปจะช่วยให้ได้อะไรขึ้นมาล่ะฮึ

         ก็ได้. ไม่พูดแล้วชิ

โน่จากทานข้าวอิ่มมาจึ้นรถมีรึที่จะไม่หลับ

         นี้นาย. นี่นาย นายๆ

         ถึงแล้วหร่อครับ

         ใช่

         ที่นี้ ที่ไหนอ่ะ มีลมด้วยแฮ่ะ

         อยากรู้ก็ออกมาดู จะได้รู้แล้วไม่ต้องถาม

         ขิ 

       เอาไว้แค่นี้ก่อนน่ะค่ะ. เดียวพรุ่งนี้ตอนเย็นหนูมาอัพให้ค่ะ