ณ ยามเช้าอันสดชื่น ในปี พ.ศ.๒๔๖๙ มีผู้คนจำนวนมากต่างพากันมาซื้อขายแลกเปลี่ยนของกัน และยังมี บ้านท่านเจ้าคุณพัณพิภากรณ์ วรเกียรติ ที่แสนจะหลังใหญ่ ณ เรือนครัว
"คุณหนูค่ะ คุณหนูพริม" นางช้อยคนรับใช้ในบ้านวิ่งมา
"อะไรจ้ะช้อย"หญิงสาวหน้าตาสวยราวกับนางฟ้า แต่งตัวงานเรียบร้อย หันหน้ามาขานรับ
"คุณชายมาถึงแล้วค่ะ"ช้อยตอบอย่างไม่มีแรง
"อะไรนะ พี่ชายมาถึงแล้วหรอ แล้วตอนนี้พี่ชายอยู่ไหน^_^"พริมตอบอย่างดีใจและตื่นเต้น
"คุณชายกำลังจะเข้าไปในเรือนใหญ่ท่านเจ้าคุณค่ะ"ช้อยค่อยๆตอบ
"งั้น...ช้อยพริมขอฝากดูขนมด้วยนะจ้ะ^_^"พริมรีบพูดพร้อมกับยิ้มดีใจ
"ได้ค่ะ"ช้อยตอบรับ
พริมวางทัพพีลงบนจานใบใหญ่ที่วางอยู่บนโต๊ะ และเธอก็รีบเดินไป
................ปัจจุัน..................
ณ งานเปิดตัวชุดคอลเลคชั่นใหม่ แขกในงานมากันเยอะแยะ จนถึงเวลาเปิดตัวชุดใหม่และสิ้นสุดการโชว์
"ลูกแม่ เก่งมากเลยลูก"พันนีพูดกับลูกพร้อมกับกอด
"ก็เพราะคุณแม่ให้การสนับสนุนพริมไงค่ะ พริมก็เลยทำได้"หญิงสาวหน้าตาผู้ดี รูปร่างเล็กกำลังดีตอบรับ
ทันใดนั้นก็มีชายหนุ่มหน้าตาดูภูมิฐาน ดูเป็นเพลล์บอยเดินถือดอกไม้ช่อใหญ่ตรงมา
"พริม" พริมหันหน้าไปมองเจ้าของเสียง
"ทัศน์"พริมเรียกชื่อชายหนุ่มอย่างดีใจพร้อมกับประหลาดใจ
"นี่ ครับสำหรับคนเก่ง"ทัศน์ยื่นช่อดอกไม้ให้พริม
"ขอบคุณนะค่ะ"พริมยื่นมือไปรับดอกไม้อย่างดีใจ
"ครับ"ทัศน์ตอบรับ
"จะมาทำไมไม่เห็นบอกพริมเลย"พริมถามอย่างน้อยใจ
"ผมขอโทษนะครับที่ผมไม่ได้บอกพริมก่อน ก็เพราะผมอยากมาเซอร์ไพร์พริมไง ผมเลยไม่บอก"ทัศน์ตอบอย่างเจ้าเล่ห์
"ค่ะ พริมเข้าใจแล้ว แต่คราวหน้าต้องบอกพริมก่อนนะค่ะ"พริมตอบกลับพร้อมกับยิ้ม
"รับทราบครับ"ทัศน์ตอบพร้อมกับเอามือขึ้นทำความเคารพแบบทหาร
"แม่ว่าเราเข้าไปในงานกันดีกว่านะ"พันนีพูด
..............................อดีต...................................
"พี่ชาย"พริมยืนตอนรับผู้ชายที่กำลังเดินมาอย่างดีใจ
"น้องพริม"ผู้ชายรูปร่างดูภูมิฐานใส่ชุดสูทยุคกลาง หยิบหมวกออกจากหัวแล้วพูดด้วยรอยยิ้ม
"สวัสดีค่ะ"พริมสวัสดีด้วยรอยยิ้นอันสดใส
"สวัสดีค่ะพริม"คุณชายภัทรพิระตอบรับ
"พี่ชายเป็นอย่างไรบ้างค่ะ ไปตั้งนาน สบายดีหรือเปล่าค่ะ"พริมถามด้ยรอยยิ้ม
"พี่สบายดีค่ะ แล้วพริมล่ะจ้ะ"ชายภัทรตอบ
"พริมสบายดีค่ะ พริมว่าเราเข้าไปข้างในดีกว่านะค่ะ คุณลุงรอไปชายอยู่ค่ะ"พริมตอบรับแล้วพูดอย่างสุภาพ
"ไปจ้ะ"ชายภัทรตอบ
Guest
