Please...ปล่อยฉันไปได้ไหมเธอ(อ่านฟรียาวไป)

ดีจ้า นี่ก็เป็นผลงานชินแรกของตัวหนูเนาะ ก็คงเขียนให้อ่านฟรีไปเรื่อยๆ ทดสอบความสามารถของตัวเองในการเป็นนักเขียนที่ดี หนูไม่ขออะไรมากมายเลยเจ้าค่ะ ของแค่คำติชมคอมเม้น ช่วยสร้างกำลังใจในการเขียนนิยายต่อไป ไม่ขอสัญญาว่าจะทำให้ดีที่สุด แต่หนูขอพยามให้ดีที่สุดค่ะ

กราบขอร้องเงานักเขียนน่ะค่ะ ตัวอักษรแต่ละตัวในการี่ถ่ายทอดออกมาแต่ละครั้งมันต้องใช่ทั้งความคิดและอารมในแต่ละเหตุการแต่ละตอน ข้อร้องละค่ะอย่าก๊อปหรือดัดแปลงไปถ่ายทอดเป็นของตัวเองน่ะค่ะ เพราะมันคงไม่น่าภูมิใจเท่าไรที่มีคนชมหรือติดตามทั้งที่ไม่ใช่ ความสามารถของตัวเอง

อลิน" สาวน้อยน่าใสที่ผู้ชายต่างเฝ้ามองและหวังเชยชม ความน่ารัก เปิน โก๊ะ และบ่อน้ำตาตื้น ของเธอ ทำให้เพื่อนรักอย่าง เอวา และ ออกัสใด้ยิ้มหัวเราะกับความซื่อบื่อแระรอยยิ้มของเธอ (เอวากับออกัสใจร้าย อลินงอน ไม่คุยด้วย 1 นาที )

ออกัส " เพื่อนจอมซ่าของอลิน ที่รักและพร้อมจะปกป้องเพื่อนรัก (อย่าขี้แย่สิ อลิน ยัยด็กบ้า )

เอวา " เพื่อนที่ต่างกันสุดขั้ว ระหว่าง อลิน ออกัส แต่เธอทั้งสาวคนกลับเข้ากันได้โดยไม่มีข้อแม้ แม้เธอจะขี้วีนและโมโหร้ายแค่ไหน แต่สำหรับ อลินและ ออกัส เธอเป็นแค่เด็กสาวที่ขาดความรัก ความอบอุ่นและความสนใจ ความเอาใจใส ทำให้พวกเธอเข้าใจและปรับตัวเข้ากับเอวาใด้ ( พวกแกกกก ฮื่อๆๆๆ กอดหน่อยสิ )