ひまわりの約束 คําสัญญาของดอกทานตะวัน

"ดูนี่สิ ดูนี่สิ" ชายร่างเพรียวบางในชุดมัธยมปลายชี้ไปที่ทุ่งดอกทานตะวันแห่งหนึ่ง

ร่างสูงของชายหนุ่มในความทรงจําที่เลือนรางหันมายิ้มให้

เป็นรอยยิ้มที่ไม่เคยลืม....

แง๊~

แต่แล้วก็มีเสียงหนึ่งทําลายความคิดของ เขา

เด็กทารกอายุได้ไม่กี่เดือนร้องขึ้นเมื่อตื่นขึ้นมา

โนบิตะตื่นจากฝันในอดีตและเผชิญหน้ากับปัจจุบัน

ในตอนนี้มันไม่ใช่เวลาที่เขาจะคิดเรื่องนั้น

โนบิตะอุ้มเด็กน้อยขึ้นมา แล้วแกว่งไปมาเบาๆ

"หลับซะนะเด็กดี"

จากนั้นเด็กตัวน้อยก็ค่อยหลับตาลง และภายในห้องก็กลับมาเงียบสงบเช่นเดิม

โนบิตะมองหน้าลูกชายตัวน้อยพร้อมกับนึกถึงชายที่ใบหน้าคล้ายเด็กคนนี้

ใบหน้าที่ค่อยๆจางไปทุกที

แต่เขายังรั้งที่จะจํามัน

"โดเรม่อน"

ถึงแม้จะลืมเลือน....

แต่ก็รั้งที่จะจํา....

จะไม่ให้ลืมนายโดยเด็ดขาด...

ไม่ว่าใครจะใช้วิธีอะไรก็ตาม...