สัตถันดรกัป
}{สัด-ถัน-ดะ-ระ-กับ}{
*****************************************************
เมื่อโลกเข้าสู่ยุคมืด ศีลธรรมได้หมดไปจากใจมนุษย์อย่างสูญสิ้น ผู้คนไร้หัวใจไร้ปราณีไม่รู้จักผิดชอบชั่วดี ก่อกรรมทำเข็ญฆ่าฟันกันจนแผ่นดินนองเลือด หัวใจหยาบช้ายิ่งกว่าสัตว์เดียรัจฉาน หมู่มารจึงเริ่มครอบงำและสิงสู่มนุษย์ พวกมันไล่ฆ่าเผ่าพันธุ์มนุษย์จนแทบสูญสิ้น สัตว์ทั้งหลายถูกจับฉีกกินทั้งเป็นจนเหม็นคุ้งคาวเลือดไปทั่วหล้า
เวลาได้ล่วงเลยไปนับร้อยปี สิ่งปลูกสร้างและอารายธรรมที่มนุษย์เคยสร้างไว้ถูกธรรมชาติทวงคืนจนไม่เหลือเคล้าเดิม แต่ฟ้ายังมีตาเมื่อพวกมารสมสู่กับมนุษย์จนลูกที่ลืมตาดูโลกเกิดการกลายพันธุ์มาเป็นสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่าอมนุษย์ มีจิตใจที่ยังคงเป็นมนุษย์แต่ร่างกายและภาระกำลังเหนือชั้นอย่างสิ้นเชิง ได้มีความคิดที่จะล้างเผ่าพันธุ์มารและคืนโลกให้กับมนุษย์ที่อาจจะเหลืออยู่ที่ใดที่หนึ่งบนโลกใบนี้
เมื่อมนุษย์บ่กล้า กูจัก ทวงคืน
อันแผ่นดินมารมัก ใฝ่ข้า
กูเกิดอยู่มิมัก เป็นใหญ่ ใฝ่สูง
มึงอย่าตู่ทำกล้า ใคร่หว้า แดนมึง
โลกมนุษย์แห่งนี้ มึงนั้น จงรู้
หัวมึงรักษามั่น เยี่ยงฟ้า
หัวกูบ่สะบั้น จักบ่ง ชะตา
ชี้ว่าชีพมารม้วย หมดสิ้น สกุล
*****************************************************
Guest
