[END] มาเฟียขังรัก SM25+ [โคแก่กินหญ้าอ่อน]

MAFIA

มาเฟียขังรัก SM25+

ปาสคาล

เจ้าพ่อมาเฟียแห่งอิตาลีวัย 33 ปี ผู้อยู่เบื้องหลังธุรกิจผิดกฎหมายหลายประเภท ไม่ว่าจะเป็นยาเสพติด การค้ามนุษย์ หรือแม้แต่การผลิตอาวุธสงครามเถื่อน ทุกคนต่างขนานนามเขาว่า 'มัจจุราช'

นิสัย เย็นชา เข้าถึงยาก ไม่ชอบสุงสิงกับใคร ฆ่าคนอย่างโหดเหี้ยมและป่าเถื่อน

อัญญา

นักศึกษาแลกเปลี่ยนจากประเทศไทยวัย 19 ปี ภายใต้ใบหน้าที่สวยหวาน แอบแฝงไปด้วยความร้ายกาจและเจ้าเล่ห์ รอยยิ้มของเธอราวกับมนต์สะกดที่ทำให้ใครต่อใครลุ่มหลง

นิสัย ตรงไปตรงมา อ่อนโยนแต่ไม่อ่อนแอ ขี้อ้อน(บางเวลา)

#ขังเด็ก

INTRO

"ที่นี่จริงๆเหรอแก"

"ที่นี่แหละ มีสายรายงานมาว่ามันมานอนกับผู้หญิงที่นี่!"

"แล้วทำไมแกต้องให้ฉันแต่งตัวแบบนี้ด้วยล่ะ"

"โอ๊ยยัยอัญ! แกคิดว่าถ้าแกใส่ชุดแม่ชีมาแล้วการ์ดมันจะให้เข้าหรือไง!"

"ฉันว่ามันไม่น่าจะเกี่ยวกับชุดนะว่าการ์ดจะให้เข้าหรือไม่ให้เข้า มันเกี่ยวกับที่ว่าแกลากฉันมาด้วยทำไมเนี่ยสิ!" โจลี่ถอนหายใจพรืดใหญ่ให้กับความเรื่องมากของเพื่อนรักอย่างอัญญา วันนี้เธอต้องการมาจับผิดแฟนหนุ่มของเธอว่าเขานอกใจเธอจริงหรือเปล่า จึงชวนอัญญามาเป็นเพื่อน อย่างน้อยก็สบายใจกว่ามาคนเดียว

"ก็ผับมันใหญ่แกเห็นไหม มีตั้งหลายโซน เราต้องแยกกันหา ถ้าแกเจอออสตินก็โทรหาฉัน ฉันจะรีบไปจัดการมันเอง"

"เอาจริงดิ?" อัญญาเลิกคิ้วเป็นเชิงคำถามอย่างไม่อยากจะเชื่อนัก เรื่องนี้ไม่เกี่ยวข้องกับเธอเลยแม้แต่น้อย แต่เธอกลับต้องมารับภาระหนักยิ่งกว่าเมียหลวงกำลังตามล่าหาเมียน้อยเสียอีก

"เออสิ ตามนี้นะ" เมื่อออกคำสั่งเสร็จเรียบร้อย โจลี่จึงเดินเข้าไปในผับทันทีทันใด โดยที่อัญญาเองยังคงมึนงงกับสิ่งที่ตัวเองต้องกระทำ

"ให้มันได้อย่างนี้สิ!" แม้จะรู้สึกไม่พอใจนัก ทว่าสุดท้ายเธอก็ต้องเดินเข้ามาในผับหรูอย่างเลี่ยงมิได้ ด้วยเพราะหน้าตาจิ้มลิ้มตามแบบฉบับหญิงสาวชาวเอเชีย เธอจึงถูกจับจ้องจากชายหนุ่มหลายคน ไม่เว้นแม้แต่ผู้หญิงด้วยกัน

อาภรณ์ที่เธอสวมใส่ในวันนี้คือชุดเกาะอกสีดำที่ดันเนินอกขาวผ่องขึ้นมาจนประจักษ์แก่สายตาผู้คนในผับ ความยาวของชุดเพียงแค่ปกปิดแก้มก้นไว้เท่านั้น บวกกับรองเท้าส้นสูงสีเดียวกันกับชุด ยิ่งขับให้เธอดูเซ็กซี่ขึ้นอีกเท่าตัว ทุกสิ่งทุกอย่างที่ประดับอยู่บนเรือนร่างของเธอ ล้วนแล้วแต่เป็นฝีมือของเพื่อนรักอย่างโจลี่ทั้งสิ้น

"ถ้านอกใจ ก็ต้องเปิดห้องนอนกับผู้หญิงสิ หรือจะเปิดห้องวีไอพีนัวกับผู้หญิง" หญิงสาวทำหน้าครุ่นคิดพร้อมกับถอนหายใจพรืดใหญ่ เดินตรงมายังโซนวีไอพีที่ไม่ค่อยมีผู้คนพลุ่งพล่านนัก

"แล้วจะเปิดเข้าไปยังไงเนี่ย" หากเธอเปิดประตูเข้าไปอย่างไร้มารยาท อาจจะไม่มีโอกาสได้เดินออกมาจากห้องนั้นเลยก็ได้ อัญญาเม้มริมฝีปากเข้าหากันแน่น สูดลมหายใจเข้าปอดลึกๆ ค่อยๆเดินไปแง่มประตูทีละห้องอย่างกล้าๆกลัวๆ

"ยาล็อตใหม่ใกล้จะเสร็จหรือยัง" หญิงสาวหยุดชะงักกะทันหันเมื่อแง่มประตูห้องๆหนึ่งเข้ามา แต่กลับได้ยินสิ่งที่ไม่ควรจะได้ยินเข้า หัวใจดวงน้อยเต้นรัวเร็วเมื่อเห็นกลุ่มชายฉกรรจ์ไม่ต่ำกว่าสิบคนนั่งอยู่ในห้องนั้น บนโต๊ะกระจกมีอาหารและเครื่องดื่มวางเรียงราย มีผู้ชายสามคนนั่งอยู่บนโซฟา อีกเจ็ดคนยืนคุมเชิง

"เฮ้ย! ใครวะ!"

เฮือก!

อัญญาสะดุ้งเฮือกด้วยความตกอกตกใจ เมื่อหนึ่งในผู้ชายที่นั่งอยู่บนโซฟาเหลือบตามองมาทางประตูและเห็นเธอเข้าพอดิบพอดี หญิงสาวรีบปล่อยมือออกจากประตูและวิ่งออกมาจากตรงนั้นทันทีทันใด

"ไปเอาตัวมันมา! อย่าให้มันหนีไปได้!" นั่นคือคำพูดสุดท้ายที่เธอได้ยิน ก่อนที่เสียงฝีเท้านับหลายคู่จะวิ่งตามเธอออกมา

"พระเจ้า! ทำไมซวยแบบนี้เนี่ย! แฮ่กๆ" เธอไม่รู้เลยว่าตอนนี้เธออยู่โซนใดของผับ เนื่องจากว่าที่นี่กินพื้นที่หลายไร่ และเธอเองก็ใช่ว่าจะคุ้นเคยกับสถานที่แห่งนี้

"จับมันไว้!" เสียงนั้นดังขึ้นจากทางด้านหลัง พานทำให้หัวใจดวงน้อยกระตุกวูบด้วยความหวาดผวา สายตาของเธอแทบจะมองไม่เห็นสิ่งใด เนื่องจากว่าในผับมืดมาก อัญญาเลือกที่จะวิ่งตรงมาทางด้านโซนวีไอพีอีกฝั่งหนึ่งซึ่งไกลจากโซนแรกพอสมควร เปิดประตูห้องๆหนึ่งเข้ามาทันทีทันใดโดยไม่ได้ฉุกคิดก่อนว่าห้องๆนั้นจะปลอดภัยสำหรับเธอหรือเปล่า

"แฮ่กๆ" หญิงสาวหอบหายใจหนักๆพร้อมกับใช้มือกุมหน้าท้อง หมุนตัวกลับมาเพื่อพิงหลังกับบานประตู ทว่าเธอกลับต้องเบิกตาโพลงเมื่อเห็นวัตถุดีสำเงาวับสี่กระบอกกำลังเล็งมาที่ศีรษะของเธอ

"เธอเป็นใคร" เจ้าของคำถามนั้นคือผู้ชายคนหนึ่งที่นั่งอยู่บนโซฟา ในมือของเขาถือแก้วไวน์ที่คาดว่าน่าจะจิบไปบ้างแล้ว ร่างกายของหญิงสาวแข็งทื่อเมื่อเขาคนนั้นค่อยๆเงยหน้าขึ้นมา แววตาที่ไม่แสดงความรู้สึกใดๆจับจ้องมาที่เธอ

"เอ่อ...นะ..หนูมาบริการเสี่ยค่ะ" เมื่อไม่รู้ว่าจะต้องเอาตัวรอดอย่างไรในสถานการณ์เช่นนี้ อัญญาจึงทำใจดีสู้เสือส่งยิ้มให้ชายหนุ่ม ซึ่งเธอคาดว่าเขาน่าจะเป็นมาเฟีย

"...." ปาสคาลเลิกคิ้วขึ้นสูง แค่นหัวเราะในลำคออย่างเย้ยหยัน ยกมือขึ้นเพื่อบอกให้ลูกน้องทั้งสี่คนลดปืนลง ยากนักที่จะคาดเดาว่าเขากำลังคิดสิ่งใด

"มาเริ่มงานของเธอสิ"

คำเตือน!!

นิยายเรื่องนี้ SM นะคะ เนื้อหาของนิยายไม่เหมาะสมแก่เด็กอายุต่ำกว่า 18+ ไม่เหมาะสมกับคนโลกสวยเพราะมีความรุนแรงเข้ามาเกี่ยวข้อง หากใครรับฉากเลือดอาบไม่ได้ กดออกเลยค่ะ

**นิยายเรื่องนี้ไม่มีพื้นที่ว่างสำหรับสร้างแลนด์มาร์คปลูกดอกไม้ค่ะ ถ้าคิดจะอ่าน กรุณาทำใจยอมรับในสิ่งที่เราเตือน ไม่ต้องมาปลูกดอกไม้ในนิยายเรื่องนี้ค่ะ**

ห้าม!!!

ห้ามคัดลอกเนื้อหาของเรื่องไม่ว่าจะน้อยนิดแค่ไหนก็ไม่อนุญาต ห้ามนำเนื้อหาไปดัดแปลงเด็ดขาด! หากพบเห็นจะเอาเรื่องให้ถึงที่สุด ถ้ายังหน้าด้านจะดำเนินคดีตามกฎหมาย (นิยายทุกเรื่องแต่งเองและติดลิขสิทธิ์ทุกเรื่อง)

ถ้าใครพบเห็นนิยายที่เนื้อหาเหมือนของเรา รบกวนแจ้งเข้ามาทางเพจนะคะ หรือทางคอมเมนต์ส่วนตัวในหน้าโปรไฟล์นักเขียนก็ได้ค่ะ